Συμφωνώ με το ''δια ταύτα'' του άρθρου, διαφωνώ όμως στο σημείο που λέει:
''Οι σύγχρονες πυρίτιδες με βάση το διάγραμμα καύσης τους, που αυτό διαφέρει μεταξύ των μονοβασικών και διβασικών ως προς την καμπύλη καύσης, δίνει σε γενικές γραμμές το αποτέλεσμα ότι τα αέρια που παράγονται από την καύση τις πυρίτιδας, φτάνουν στο αποκορύφωμα των πιέσεων, αφού η γόμωση (τάπα και σκάγια) έχουν διανύσει περίπου απόσταση από τη θαλάμη που δεν ξεπερνά τα 25 εκατοστά.
Από εκεί και πέρα οι πιέσεις έχουν πτωτική πορεία. Άρα όταν φτάνουν τα αέρια στο σημείο να περάσουν μέσα στις τρύπες, τότε η γόμωση έχει αποκτήσει πλέον την μέγιστη ταχύτητα και δεν μπορεί να αναπτύξει άλλη περεταίρω. ''
Δείτε το πολύ ενδιαφέρον διάγραμμα που ανέβασε σήμερα ο φίλος @gvp9000 :
''ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΒΛΗΤΙΚΗ
Το εμβαδό κάτω από κάθε καμπύλη μας δίνει το ποσό της ενέργειας που μεταφέρει η καύση της πυρίτιδας στα σκάγια μέχρι την έξοδο από την κάνη.
Μεγαλύτερο εμβαδό = μεγαλύτερη κινητική ενέργεια στην έξοδο της κάνης. ''
Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι η γόμωση συνεχίζει να προσλαμβάνει ενέργεια, έστω και αν είναι πολύ μικρή έως αμελητέα στο τέλος, σε όλη τη διαδρομή της μέσα στην κάννη.
Αν πάρουμε για παράδειγμα μια τυπική κάννη, οι τρύπες βρίσκονται περίπου στη μέση της διαδρομής όπου οπτικά βλέπουμε ότι η πίεση έχει πέσει σημαντικά αλλά κατά προσέγγιση βρίσκεται ακόμα στο 1/3-1/4 της μέγιστης. Απλά η ποσότητα που διαφεύγει είναι μικρή και σε συνδυασμό με τη χαμηλή πίεση δεν παράγει μείωση άξια λόγου...
Last edited:
