Για πες λιγο πως κανεις την αξηρανση φιλε
Καθε χρονο λεω οτι θα αποξηρανω αρκετα και με τις δουλειες το αμελω
Λοιπόν θα αναφέρω την παραδοσιακή μεσσηνιακή συνταγή για τσαπελοσυκα όπως τα έκανε η γιαγιά μου και συνεχίζει η μήτερα μου.
Το βέλτιστο είναι το συκο να ωριμασει εντελώς πάνω στο δέντρο και να ξεραθεί πάνω του. Έτσι παίρνει όλα τα σάκχαρα και στεγνώνει φυσικά. Στα άσπρα σύκα αυτό σημαίνει ότι θα πάρει ένα ωραίο χρυσό χρώμα στο τέλος. Θα ξεκινήσει πράσινο ανοικτό, θα γίνει σκούρο, θα αρχίσει να ζαρωνει και να καφετιάζει και θα γίνει στο τέλος όλοχρυσό. Και τα μαύρα γίνονται αλλά δεν ειναξ τόσο καλαίσθητα, ενώ ταυτόχρονα τα μαύρα είναι κατά κανόνα και πιο λεπτό φλούδα άρα είναι πολύ πιο δύσκολο να αποξηρανθουν χωρίς να τρυπησουν είτε πάνω στο δέντρο, είτε αν τα μαζέψεις, τινάξεις η αν πέσουν μόνα τους.
Το πιο κομβικό πρόβλημα είναι πως σε όλο αυτό το διάστημα που ωριμάζει το συκο δεν πρέπει να το τρυπήσει ούτε κισσα, κοράκι, καρακάξα, αλλά ούτε και Σφήκες σκουρκοι. Τρύπιο συκο είναι άχρηστο συκο και κάνει μόνο για ζωοτροφή πια και παραγωγή οινοπνευματος.
Καλό ειναξ από κάτω από τη συκιά να έχουμε ισιώσει πλήρως τον τόπο, να έχει μόνο χώμα χωρίς χορταρια που κρατάνε υγρασία και ζωύφια και στρώσει δικτυωτο πανί που να το έχουμε με πασαλακια 5-10 πόντους πάνω από το έδαφος ώστε όσα πέφτουν μόνα τους να μην τα χαλάει η πτώση στο έδαφος η το χαλάνε τα μυρμήγκια κσι να μην μουχλιαζουν ακουμπώντας στο εδαφος. Φυσικά προϋποθέτει να πηγαίνουμε μετά πάρα μέρα να ελέγχουμε τα διχτυα γιατί αν πέσουν πολλά θα σκιστεί το δίχτυ.... Αν δεν ειναξ περιφραγμενο και έχετε αγριογούρουνα μην στρώσετε τίποτα θα χάσετε τα σύκα και το δίχτυ. Έχασα δίχτυ 8×12 έτσι και το βρήκαν σε ένα βαθύ ρέμα γουρούναδεσ το χειμώνα διαλυμένο... Το καλύτερο είναι καθημερινές επισκέψεις για να μαζεύονται τα ώριμα πάνω και κάτω από το δέντρο.
Αφού τα μαζέψουμε και έχουν ξεραθεί τους κόβουμε τις σκληρές μύτες και τα κάνουμε πλακουτσωτα με το χέρι. Βράζουμε νερό με αλάτι και ενω βράζει η κατσαρόλα βουτάμε τα σύκα στιγμιαία μέσα να αποστειρωθουν. Προσοχή ένα απλό ζεματισμα. Τα βγάζουμε με μια τρυπητη κουτάλα και τα βάζουμε σε χαρτί κουζίνας. Αφού πάρει την υγρασία το χαρτί κουζίνας και κρυωσουν, τα βάζουμε σε ένα ταψί με λαδόκολλα στους 100 βαθμούς στις αντιστάσεις του φούρνου και τα γυρίζουμε συχνά για περίπου 20 λεπτά. Ωριμαζουν έτσι καλύτερα τα σάκχαρα τους και στεγνώνουν και διατηρούνται πολύ καλά. Μην το παρακάνετε στον φούρνο, δεν πρέπει να κάουν και γίνουν σαν τσαρούχι σκληρά.. Αν βλέπετε σημάδια καψίματος στα συκα μέσα στο φούρνο μάλλον το παράκανατε. Βγάλτε τα άμεσα.
Αφήστε τα να κρυωσουν και ανά 200-250 γραμμαρια βάλτε τα σε polybag και προσθέστε ρίγανη ίσως και λίγο αλάτι αν θέλετε.
Τωρα επειδή τα σύκα οι διάφοροι διάβολοι δεν μας αφήνουν να τα μαζέψουμε ώριμα χρυσαφενια πάνω απο το δέντρο, μπορούμε να τα μαζέψουμε πράσινα ώριμα όπως θα ήταν για να τα φάμε ως φρεσκο φρουτο μόλις μαλακώσουν και εχουν βαλει το μέλι τους. Θα τα βάλουνε σε τελαρακια ξύλινα, όπως αυτά που βάζουν τα ροδάκινα χωρίς το πλαστικό να αερίζονται και χωρίς να στριμωχνονται με τούλια γύρω γύρω για να μην πάνε Σφήκες, σκουρκοι και πουλιακαι μακρια από μυρμήγκια (δείτε προηγούμενη φώτο μου πιο πάνω) . Συνηθως προτιμώ ενά προσηλιο μπαλκόνι για κάτι τέτοιο. Κάθε μέρα τα γυρίζουμε να ξεραθουν ομοιόμορφα. Όταν χρυσάφισουν και ξεραθουν αρκετά και προσομοιασουν τη μορφή που τα βλέπουμε αγοραστά σε χρώμα και υγρασία, τους κόβουμε τις σκληρες μύτες και πάμε στο σημείο της αποστείρωσης στην κατσαρόλα όπως περιέγραψα πιο πάνω και ακολουθούνε τα ίδια βήματα. ..
Θα επανέλθω και με φωτογραφίες σε λίγες μέρες.