Πατωντας ομως το κουμπι Διονυση θα μαθαινες πχ οτι εχω λεφτα στην Ελβετια. Θα μου λεγες ελα να σε ελεγξω να δω απο που τα βρηκες. Εγω θα εβρισκα ενα καλο δικηγορο καθως θα ειχα να τον πληρωσω, και θα εβρισκα οτιδηποτε νομικο τερτιπι ωστε να ξεφυγω. Αν αυτο δεν απεδιδε και πηγαινες δικαστικα σαν κρατος, ο ιδιος δικηγορος θα φροντιζε ωστε να παρω τοσες αναβολες και εκδικασεις σε ανωτερο βαθμο ωστε πρακτικα το κρατος να παρει οτι παρει, αν παρει, επειτα απο παρα πολυ καιρο. Και φυσικα αν τιποτα απο αυτα δεν επιανε, θα πηγαινα τα χρηματα μου σε ενα αλλο μερος που δεν θα μπορουσες σαν κρατος να τα αγγιξεις. Sounds familiar so far?
Ενα σωστο κρατος κοιταει μακροπροθεσμα. Εφοσον εχει συμφερον, σε δελεαζει ωστε να σου παιρνει οτι μπορει, χωρις ομως να σε διωχνει ωστε να χασει τη χηνα με τα χρυσα αυγα. Ενα κρατος οτι ναναι οπως το δικο μας, σε διωκει ή σου κανει το περιβαλλον τοσο ασταθες ωστε να φυγεις, και χαμηλωνει επειτα ο πηχυς στο τι θεωρουμε μεγαλη περιουσια, ωσπου φτανουμε σε μας, που ειμαστε εδω δεμενοι και δε μπορουμε να φυγουμε. Και μας φορτωνει και οτι εχασε απο τον αλλο