Μην ασχολείστε με τα ποσα δις μέτρα θα υπογράψουμε.Και 200 δις μετρα να υπογράφαμε παλι μια τρύπα στο νερό θα κάναμε.Από την στιγμή που δεν υπάρχει κανένα σχέδιο ανάπτυξης ( αυτο ακριβώς θέλουν οι εταίροι μας ) μην περιμένετε καμια αλλαγή.
Πολύ σύντομα , ισως σε κανά χρόνο , θα έχουμε μία απο τα ίδια .Πάλι θα πρέπει να πάρουμε μέτρα γιατί δεν θα βγαίνει το προγραμμα , πάλι θα πούμε ναι σε νεα μετρα και φυςικα θα συνεχίζουμε να βυθιζόμαστε στον φαύλο κύκλο του αυτοτροφοδοτούμενου χρέους.
Ότι εχει αξία σε αυτό τον τόπο σύντομα θα αρχίσει να αλλαζει χέρια , φυσικά για το καλό μας για την σωτηρία μας.
Για να πληρωθεί το χρέος μας που δεν προκειται ποτέ να ξεχρεωθεί θα αναγκαςτουμε να ξεπουλήσουμε τα πάντα.
Τα περιφερειακά αεροδρόμια είναι τα πρώτα που θα φυγουν ( κάποια στιγμη θα παραθέσω τις μελέτες για τα απιστευτα κέρδη που απορρέουν απο την εκμεταλευση του αεροδρομίου της Ρόδου πχ ) τα οποία φυσικά θα χαριστούν σε εταιρειες ξένων συμφερόντων έναντι εξευτελιστικού ποσού.
Μετά έπονται τα λιμάνια , μετα η ΔΕΗ , μετα το νερό ....δεν θα μείνει τίποτα και ´όλα αυτά για να ξεχρεωθεί ένα χρέος το οποίο ειναι δομημένο έτσι που δεν μπορεί να ξεχρεωθεί ποτε.
Λαός για τα πανηγύρια , το μόνο που μας νοιάζει ειναι το σήμερα και να παει να γαμηθεί το αύριο.Φυσικα τα λυκόρνια μας πηραν χαμπάρι και μας χορεύουν στο ταψί.
http://news247.gr/eidiseis/oikonomi...otash-gia-tis-apokratikopoihseis.3568436.html
Κλείνω με κάτι που είχε πει ένας σοφός
Μια μέρα ο Διογένης έτρωγε ένα πιάτο φακές καθισμένος στο κατώφλι κάποιου σπιτιού.
Δεν υπήρχε σ’ όλη την Αθήνα πιο φτηνό φαγητό από ένα πιάτο φακές.
Μ’ άλλα λόγια, αν έτρωγες φακές, σήμαινε ότι βρισκόσουν σε κατάσταση απόλυτης ανέχειας…
Πέρασε ένας απεσταλμένος του άρχοντα και του είπε:
«Α, Διογένη! Αν μάθαινες να μην είσαι ανυπότακτος κι αν κολάκευεςλιγάκι τον άρχοντα, δεν θα ήσουν αναγκασμένος…να τρως συνέχεια φακές».
Ο Διογένης σταμάτησε να τρώει, σήκωσε το βλέμμα και κοιτάζοντας στα μάτια τον πλούσιο συνομιλητή του αποκρίθηκε:
«Α, φουκαρά αδερφέ μου! Αν μάθαινες να τρως λίγες φακές, δεν θα ήσουν αναγκασμένος να υπακούς και να κολακεύεις συνεχώς τον άρχοντα».