Το 20σαρι είναι έρωτας Γιάννη αλλά θέλει αφωσιοση φιλε
Καλημέρα Ηλία!
Ο Νίκος Παπατσαρούχας σ' ένα παλιό του άρθρο αναφέρεται στο
20αρι...
Έχοντας ως μοναδικό όπλο
16αρι, εκείνο που μπορώ να πω είναι ότι τα περισσότερα μικρά διαμετρήματα
λόγο του στενού τους αυλού και του γεγονότος ότι τα παλιά ιδίως όπλα είναι
πολυτσοκαρισμενα, δίνουν
στενές τουφεκιές, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό, πράγμα που τα κάνει πιο "
δύσκολα" από τα 12αρια , ειδικά στις κοντινές τουφεκιές...
Με το 20αρι όμως , και την
ποικιλία των πυρομαχικών που υπάρχει σήμερα, νομίζω το πρόβλημα ξεπερνιέται , αρκεί όπως είπες να υπάρχει
αφοσίωση...
Τα πλεονεκτήματα του όμως
υπάρχουν...
Στο άρθρο, ο Παπατσαρούχας δίνει
ελάχιστο βάρος 2,300 γρ. και αναφέρει ως
μέγιστο τα 2,700 γρ., με το τελευταίο να δίνει το αβαντάζ του χαμηλότερου λακτίσματος λόγo βάρους...Αναφέρει δε
ιδανικό μήκος καννών όχι πάνω από 65 πόντους.
Στο φυλλάδιο της Verney Carron, του 1939 που επισυνάπτω, φαίνεται
η σοφία των παλιών οπλουργών...
Στην σελίδα
34-35 στα superpose, δίνουν το
20αρι μοντέλο με
2,550 γρ. βάρος, και
66 πόντοι κάννες...
Αυτές οι διαστάσεις
νομίζω είναι
για μένα ιδανικές για να δώσουν ένα όπλο που μπορεί να ρίξει άνετα μέχρι
27 γρ. σκάγια(
2,550 γρ./96=26,5 γρ), ικανό να καταβάλει θηράματα
μέχρι και το μέγεθος Πέρδικας, διατηρώντας τα πλεονεκτήματα του χαμηλού βάρους και τη χρηστικότητας εν γένει του διαμετρήματος...
Υ.Γ:... προσωπικά, αν έβρισκα το συγκεκριμένο όπλο της Verney Carron στην ελληνική αγορά, μεταχειρισμένο, θα το αγόραζα ...
χθες!...και θα κάνα ολα μου τα κυνήγια
μέχρι και μεσαία θηράματα μ' αυτό...