Η επιλογή τελικά για σήμερα ήταν αρχικά στο ίδιο σημείο που πήγα χθες και προς το μεσημέρι να κινηθώ στο άλλο μέρος που χθες δεν μου επέτρεψαν οι κομμένοι δρόμοι .
Πολύ παγωνιά σήμερα και αρχικά πηγα στο σημείο που πέρασαν τα πουλιά χθε6ς και χώθηκαν μέσα στην τεράστια ρεματιά .Μέχρι τις 9:15 δεν είχε φανεί τίποτα και αποφασίζω λοιπόν να κατηφορίσω προς τα μέσα και να πιάσω στα σημεία που ξέρω από παλιά έχοντας την ελπίδα ότι με το που θα ζεστάνει η μέρα τα πουλιά θα παίξουμε προς τα εκεί . Οντως έτσι έγινε αλλά δυστυχώς ξ μία και μοναδική φορά που μου δόθηκε η ευκαιρία για ντουφέκια είχε μπει ασφάλεια στο όπλο.
Με γυροφέρανε αρκετές φορές αυτά τα 12 με 14 πουλιά σπασμένα σε δυάδες τριάδες αλλά ευκαιρία άλλη δεν μου έδωσαν.
Γθρω στις 11:00 κοπάδιασαν έκαναν κάποιους κύκλους γλύφοντας στην πλαγιά και τις έχασα.
Ευκαιρία να φύγω κι εγω . Παίρνω το αμάξι και κινούμαι προς το άλλο μέρος και από κει αρχίζει μία πεζοπορία σε χωματόδρομο γύρω στα 4 με 5 χιλιόμετρα . Οντως οι υποψίες επαληθεύτηκαν βρήκα κλαρωμένα γύρω στα 20 πουλιά τα οποία απο την ώρα που σηκώθηκαν δεν τα ξαναείδα. Έκανα ένα μεγάλο κύκλο μήπως σηκώσω καμία ξεμοναχιασμένη και όντως σε ένα σημείο σηκώνεται μία η οποία πρέπει να ήταν καθισμένη κάτω και μέσα από κάτι κλαδιά όσα που την προλαβαίνω σε ένα κενό και την πήρα.
Δυστυχώς ο τόπος έχει κλείσει υπερβολικά και αυτά τα λίγα πουλιά που υπάρχουν είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσεις να τους βάλεις χέρι .
Θα κάτσω μέχρι το απόγευμα να δω αν κινηθούν και να δω συνολικά τι θα φανεί για να αξιολογήσω τα πράγματα αν αξίζει τον κόπο να έρθω κι άλλη μέρα γιατί ο τόπος είναι πάρα πολύ δύσκολος Η βλάστηση είναι πάρα πολύ πυκνή πολύ ψηλή και ο τόπος είναι με μεγάλες κλίσεις .
Πολύ ταλαιπωρία, μεγάλη περιπέτεια και ολόκληρη ιστορία για μία φάσσα!
