Προφανώς,δεν ειχε άλλο!
Εδώ δεν είχε φυσίγγια...
"Να φοβάσαι τον κυνηγό με το ΕΝΑ όπλο!"
Του είχε γίνει δεύτερη φύση,προέκταση του!
Και έριχνε οπου ΠΙΣΤΕΥΕ ότι το φυσιγγι θα έπιανε τόπο!
Παρεμπιπτόντως,τι μου θύμησες!!
Υπήρχαν τα πρώτα καρτερία στην περιοχή που λες,τα οποία τα έπιαναν από της 11:30-12:00,το αργότερο!
Λέμε για καρτερια που έριχνες ΌΣΑ φυσίγγια μπορούσες να κουβαλήσεις,χωρίς υπερβολή!
15:30,αυτό που άκουγες ήταν μια συνεχόμενη βοή από τις τουφεκιές!
Απίστευτο πράμα!
Είχα γνωρίσει ένα παλικάρι που ερχόταν με ένα μπαικαλ πλαγιοκανο,τα πιτσιρίκια του(2)και δύο κουτιά φυσίγγια .
Έσπαγε τα κουτιά σε μια σανίδα που είχε στηρίξει στη λούφα του,τα έριχνε ,όταν τα έριχνε κι έφευγε....
Ότι ώρα κι αν ήταν...
Τα πιτσιρίκια,....απορταριζαν!
Κάθε μέρα γινόταν αυτό!
Ήταν το πρώτο μέρος σε απογευματινό που είδα τσίχλες να ανεβαίνουν μπουλουκιαστες σαν σε μπασιματα!
Τέλη Γενάρη,γύρω στα 25 χρόνια πίσω...