Βλητικές Δοκιμές - Αρχείο

Status
Not open for further replies.
Χτες μην εχοντας δουλεια, αποφασισα να ανεβω πανω στο σκοπευτηριο για δοκιμες. Δυστυχως η ελλειψη ωχρας, μαλλον η αβλεψια μου να παρω μαζι, με εκαναν απλα να βλεπω στο περιπου τι σοι φυσιγγια γεμισα.

Δοκιμαστηκαν 3 συνταγες, 1 με G3000, μια με καινουρια C7 και μια με καινουρια Aquila, για να ξοδεψω καποιες μικροποσοτητες που εχω και απο τις 3, εκτος της C7 που χω 1μιση κιλο. Αποσταση τα 35 μετρα, τσοκ 4αστρα, LM και 2 αστρα. Ευχαριστη εκπληξη το φυσιγγι με την C7 που δεν ειχε και ιδιαιτερα δυσαρεστη ανακρουση, γεμισμενο στα 31 γρ, ενω αντιθετα ο συνδυασμος Aquila και cx2000 στα 32γρ ηταν ελαφρως πιο δυνατος σαν αισθηση. Ομοιως και το φυσιγγι με την G3000 που ομως ενω ηταν πολυ ωραιο στα ανοικτοτερα τσοκαρισματα, στα 2 αστρα φαινοταν πιο σκορπισμενο. Πιστευω βεβαια οτι ηταν η αισθηση που αφηνε η εικονα στον πινακα, καθως δεν μπορουσες ευκολα να ξεχωρισεις την κατανομη. Μαλλον ομως θα παμε προς την C7, στα 31 γρ, και βλεπουμε.
 
Εχω την εντυπωση οτι οσο αυξανεται το αντιμονιο μειωνεται το ειδικο βαρος του κραματος αρα ειναι λογικο τα αντιμονιουχα να εχουν περισσοτερα σκαγια ανα γραμμαριο... ;) Αν φυσικα δεν υπαρχει κ διαφορα ως προς τη διαμετρο... Γι αυτο κ θεωρω οτι για να επωφεληθουμε στο κυνηγι την υπεροχη αυτου του "5% αντιμονιο" σε οριακες αποστασεις πρεπει να χρησιμοποιησουμε ενα νουμερο σκαγιων μικροτερο απο αυτο που χρησιμοπουμε συνηθως... Ετσι δεν εχουμε μικροτερο βαρος κραματος αρα κ λιγοτερη κινητικη ενεργεια, εχουμε τα πλεονεκτηματα της μειωμενης παραμορφωσης λογω αντιμονιου, υψηλες μενουσες ταχυτητες και αντισταθμιζουμε τον μειωμενο αριθμο σκαγιων με την υψηλοτερη συγκεντρωση που θα πετυχουμε...
 
Εχω την εντυπωση οτι οσο αυξανεται το αντιμονιο μειωνεται το ειδικο βαρος του κραματος αρα ειναι λογικο τα αντιμονιουχα να εχουν περισσοτερα σκαγια ανα γραμμαριο... ;)
Έτσι είναι Άρι, το ίδιο ισχύει, σε άλλο βαθμό ίσως, και για τα επινικελωμένα και επιχαλκωμένα λόγω μικρότερου ειδικού βάρους του χαλκού και του νικελίου σε σχέση με τον μόλυβδο.
αυτο κ θεωρω οτι για να επωφεληθουμε στο κυνηγι την υπεροχη αυτου του "5% αντιμονιο" σε οριακες αποστασεις πρεπει να χρησιμοποιησουμε ενα νουμερο σκαγιων μικροτερο απο αυτο που χρησιμοπουμε συνηθως... Ετσι δεν εχουμε μικροτερο βαρος κραματος αρα κ λιγοτερη κινητικη ενεργεια, εχουμε τα πλεονεκτηματα της μειωμενης παραμορφωσης λογω αντιμονιου, υψηλες μενουσες ταχυτητες και αντισταθμιζουμε τον μειωμενο αριθμο σκαγιων με την υψηλοτερη συγκεντρωση που θα πετυχουμε...
.shake hands.Δίκιο έχεις...Αν και ένα νούμερο κάτω μου φάνηκε μεγάλη διαφορά και νόμιζα ότι θα υπερτερούσε πολύ σε πυκνότητα το ψιλότερο σκάγιο έναντι του χοντρότερου κατά 1 νούμερο σκαγιού 5% αντιμονίου, έπεσα έξω...
Αν πάρουμε σαν υπόθεση εργασίας την κλασική γόμωση του 12αριού, τα 32 γρ και σκάγια Νο 8 (2.3 χιλ) και το Νο 7 (2,5 χιλ)
στην Ιταλική διάμετρο το Νο 8 δίνουν 14σκ./γρ και το Νο 7 11σκ/γρ,
Άρα στα 32 γρ Νο 8 έχουμε 448 σκάγια σύνολο και στο Νο 7 έχουμε 352.
Έστω ότι η διαφορά σκ./γρ στο ίδιο νούμερο, του αντιμονιούχου 5% με του κανονικού, είναι όπως στις δοκιμές του Στέλιου 1,1σκ./γρ. στο Νο 7 αντιμόνιο 5% θα έχουμε 12,1σκ/γρ.
Άρα στα 32γρ Νο7 θα πάρουμε σύνολο 387 περίπου.
Έστω ότι οι διαφορές συγκέντρωσης των αντιμονιούχων και των απλών σκαγιών, είναι πάλι όπως τις δοκιμές του Στέλιου 89% τα σκληρά σκάγια και 78% τα κανονικά.
στο 78% των 448 σκ Νο 8 παίρνουμε 349 περίπου στον κύκλο των 76 εκ
αντίστοιχα στο 89% των 387 σκ 5% Νο 7 παίρνουμε 344 στον κύκλο των 76 εκ
Άρα οι διαφορές στην πυκνότητα είναι αμελητέες και κερδίζουμε και σε διάτρηση και σε κατανομή λόγω του μεγαλύτερου ειδικού βάρους και της λιγότερης παραμόρφωσης που θα έχει το Νο 7 αντιμ. 5% .
Βέβαια τα παραπάνω εμπεριέχουν πολλή θεωρία και πολλά (αν) και ισχύουν για τις διαφορές τιμών των δοκιμών που έκανε ο Στέλιος και πιθανό με ένα άλλο φυσίγγιο να παίρναμε εντελώς άλλες τιμές.
Πιο ασφαλή συμπεράσματα θα έβγαιναν μόνο με δοκιμή φυσιγγιών γεμισμένων ένα-ένα στο χέρι με τα ίδια υλικά και ίδιας διαμέτρου σκάγια με μόνη διαφορά το ποσοστό αντιμονίου.
 
οσο αυξανεται το αντιμονιο μειωνεται το ειδικο βαρος του κραματος αρα ειναι λογικο τα αντιμονιουχα να εχουν περισσοτερα σκαγια ανα γραμμαριο... ;) Αν φυσικα δεν υπαρχει κ διαφορα ως προς τη διαμετρο...
.well done.
Έστω ότι η διαφορά σκ./γρ στο ίδιο νούμερο, του αντιμονιούχου 5% με του κανονικού, είναι όπως στις δοκιμές του Στέλιου 1,1σκ./γρ.
Τα παραπάνω, και ειδικά οι λεπτομερείς αναλύσεις του Σπύρου, με έβαλαν στον πειρασμό να "γκουγκλάρω" και βρήκα αυτό τον πίνακα για τα κράματα μολύβδου - αντιμονίου:
Cast Lead-Antimony Alloys Properties
Αν θεωρήσουμε ότι τα απλά Lambro sporting έχουν σκάγια με 2% αντιμόνιο, τότε σύμφωνα με τον πίνακα έχουν πυκνότητα 11,18 gr/cc οπότε με βάση τις μετρήσεις μου 13,6 σκάγια/γρ. βγαίνει διάμετρος 2,32 mm.
Αντίστοιχα για τα 5% έχουμε πυκνότητα 10,95 gr/cc - 14,7 σκάγια/γρ. οπότε προκύπτει διάμετρος 2,28 mm.
Άρα, στα 2 προαναφερθέντα φυσίγγια, η διαφορά στον αριθμό σκαγιών δεν οφείλεται μόνο στο ποσοστό αντιμονίου, αλλά υπάρχει και μια μικρή διαφορά στη διάμετρο των σκαγιών. ;)
... Τσάμπα ο κόπος σου, Σπύρο! ... Sorry! ...:( .goodboy.
Έκανα άλλους δυο υπολογισμούς, προς επιβεβαίωση: Για σκάγια ίδιας διαμέτρου 2,3 mm (το τυπικό ιταλικό 8άρι) και σύμφωνα με τις παραπάνω πυκνότητες, με ποσοστό 2% βγαίνουν 14 σκάγια/γρ. ενώ με ποσοστό 5% βγαίνουν 14,3 σκάγια/γρ. δηλ. σχετικά μικρή διαφορά! ;)
Υ.Γ. Ενδιαφέρον έχει ο πίνακας και ως προς τη σύγκριση της σκληρότητας μεταξύ των δυο περιπτώσεων: 8 και 11 αντίστοιχα, της κλίμακας Brinell.
 
.. Τσάμπα ο κόπος σου, Σπύρο! ... Sorry! ...:( .goodboy.
Α ρε Στέλιο... άντε πάλι χαρτί και μολύβι .buy buy.
Δεν πειράζει καλά να πάθω.yell at. .hit.
Την άλλη φορά να γκουγκλάρω πρώτα, πριν πέσω με τα μούτρα στην αριθμητική;)
 
Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση είναι το λεπτό αποτύπωμα των σκαγιών του steel που αν και ν.3 μοιάζει με 9ράκι ....xm. Σκέφτηκα ότι μάλλον οφείλεται στο ότι τα ατσάλινα δεν παραμορφώνονται κατά την πρόσκρουση οπότε δεν αφήνουν μεγάλο αποτύπωμα.
 
το U3 18,2 στομιο εχει ? το εχεις μετρησει ?
Όχι ρε Δημήτρη δεν το έχω μετρήσει, ότι γράφει ο Muller στο site του. Έχω τόσα στο μυαλό μου, που και να τα μετρήσω την άλλη στιγμή τα ξεχνάω.
 
Αυτό που μου έκανε τεράστια εντύπωση είναι το λεπτό αποτύπωμα των σκαγιών του steel που αν και ν.3 μοιάζει με 9ράκι ....xm. Σκέφτηκα ότι μάλλον οφείλεται στο ότι τα ατσάλινα δεν παραμορφώνονται κατά την πρόσκρουση οπότε δεν αφήνουν μεγάλο αποτύπωμα.

Σωστο μου φαινεται αυτο με την παραμορφωση. Μηπως επισης δεν πεφτουν με τοση δραση ωστε να αφησουν αποτυπωμα;
 
H αλήθεια είναι ότι δεν μου έδειξαν να στερούνται ενέργειας, φάνηκαν ταχύτατα, ωστόσο ήταν πιο μαλακά στο λάκτισμα σπό άλλα της κατηγορίας τους. Από την άλλη σκέφτομαι ότι από την στιγμή που δεν παραμορφώνονται ( εκτός και αν παραμορφώνονται και αυτά και το συμπέρασμα είναι αυθαίρετο) πόσο αποτύπωμα να αφήσουν πέραν του σημείου που έρχονται σε επαφή με το μεταλλικό πίνακα. Το μολύβι από την άλλη "λιώνει" κατά την πρόσκρουση και γίνεται σαν φακή πάνω στον πίνακα, γι'αυτό αφήνει και πλακουτσωτό αποτύπωμα.
 
Έριξα ένα ωμέγα ν8 τον Σεπτεμβρη σε ένα χαρτόνι με mod στα 30μ,κ το συγκρινα με ένα Ρίο 32γρ ν8,το Ρίο ήταν αρκετά συγκεντρωτικό στα κέντρα ενω το ωμέγα "άπλωσε"περισσοτερο την τουφεκιά.
Σημ.:Το Ρίο συν το ένα γραμμάριο παραπάνω Είχε λίγο πιο ψιλό σκάγι απο το κακανονικό.Να αναφέρω ότι επειδή το Ρίο το ρίχνω σταδιακά εδω χρόνια τα πτερύγια του κυαθιου ανοίγουν πάντα κανονικα.
Να πω την αλήθεια φοβήθηκα να ρίξω το ωμέγα σε κάνα τρυγόνι κ το κράτησα για τις τσίχλες..
Ότι γράφω ειναι ότι είδα με το μάτι γιατι όπως έχω ξαναπεί δεν συνηθίζω να ρίχνω σε χαρτόνια κ δεν έχω εμπειρια να αξιολογήσω μια τουφεκιά.
Παρόλα αυτά η διάφορα των δυο φυσιγγίων ήταν εμφανής.
 
H αλήθεια είναι ότι δεν μου έδειξαν να στερούνται ενέργειας, φάνηκαν ταχύτατα, ωστόσο ήταν πιο μαλακά στο λάκτισμα σπό άλλα της κατηγορίας τους. Από την άλλη σκέφτομαι ότι από την στιγμή που δεν παραμορφώνονται ( εκτός και αν παραμορφώνονται και αυτά και το συμπέρασμα είναι αυθαίρετο) πόσο αποτύπωμα να αφήσουν πέραν του σημείου που έρχονται σε επαφή με το μεταλλικό πίνακα. Το μολύβι από την άλλη "λιώνει" κατά την πρόσκρουση και γίνεται σαν φακή πάνω στον πίνακα, γι'αυτό αφήνει και πλακουτσωτό αποτύπωμα.

Γιωργο λες αυτο να εχει σχεση και με τη θεωρια για τα ατσαλινα να υπολογιζουμε τουλαχιστον δυο νουμερα πιο χοντρα; .xm.
 
Γιωργο λες αυτο να εχει σχεση και με τη θεωρια για τα ατσαλινα να υπολογιζουμε τουλαχιστον δυο νουμερα πιο χοντρα; .xm.
Όχι δεν νομίζω, η θεωρία του "δύο νούμερα πιο χοντρά" έχει να κάνει καθαρά με την κινητική ενέργεια. Εξάλλου τα σκληρά μολύβδινα δεν παραμορφώνονται πάνω στο θήραμα. Άσε τι παθαίνουν σε ένα σιδερένιο πίνακα.

Έριξα ένα ωμέγα ν8 τον Σεπτεμβρη σε ένα χαρτόνι με mod στα 30μ,κ το συγκρινα με ένα Ρίο 32γρ ν8,το Ρίο ήταν αρκετά συγκεντρωτικό στα κέντρα ενω το ωμέγα "άπλωσε"περισσοτερο την τουφεκιά.
Πρόκειται για ένα φυσίγγι των 5€ το κουτί, ενός τοπικού βιοτέχνη. Δεν θα το βγάλουμε και remi ;) Ωστόσο κοίτα τουφεκιά που έβγαλε με το μαμίσιο το Inv+ που τα έχουμε για "πέταμα". Πραγματικά σουρωτήρι στα 40 μέτρα. Είναι εξαιρετικό φυσιγγάκι και πολύ γρήγορο. Τις κουρούνες το καλοκαίρι τις ξέραινε.
 
Status
Not open for further replies.
Back
Top