Τ
τα κιρκιρια είναι πιο μικρά κ από μπεκάτσαάσε που μου θυμίζουν τον Ντόναλντ
Τις μισές φορές δεν τα ρίχνω καθόλου....τα θεωρώ εντελώς χαζά,μόνο σε όσα έχουν δυσκολία σκόπευσης,όταν περνάνε δλδ με παντελικιααλλά μου έτυχε κ σε καθαρά να σου βγάζουν τα μάτια εύκολη τουφέκια ,εκεί δε χαρίζω.... ΤρόπαιοΠολλά χρόνια πριν, στην παραλία Αγιάσματος στην Καβάλα, 16 Σεπτέμβρη, μία ημέρα μετά την έναρξη υδροβίου. Ο κόσμος της προηγούμενης ημέρας εξαφανισμένος, το ίδιο και τα περισσότερα παπιά. Έχουμε απλωθεί εγώ και η παρέα μου σε σχέση με το στριμωγμα της προηγούμενης ημέρας και απολαμβάνουμε την ηρεμία του βάλτου.
Έχω χτυπήσει 5-6 κιρκιρια μέχρι τις 10 το πρωί, ο ήλιος έχει ανέβει και με τηγανίζει και έχω σκύψει το κεφάλι κάτω από την καπελαδουρα, έτοιμος σχεδόν να με πάρει ο ύπνος.
Ξαφνικά ακούω από το γουοκι τοκι τον φίλο μου να λέει "το νου σου, έρχεται ένα καρφί πάνω σου". Σηκώνω αργά το κεφάλι και κοιτάω μπροστά, δεξιά, αριστερά, τίποτα! "Πού ρε Μιχαλάκη;" Τον ρωτάω στον ασύρματο... "ΠΑΝΩ ΣΟΥ ΠΑΝΩ ΣΟΥ ΠΑΝΩ ΣΟΥ" απαντάει και πετάω τον ασύρματο πετάγομαι όρθιος με το όπλο στα χέρια και τη στιγμή που σηκώνομαι, σηκώνεται και το κιρκιρι στην άκρη κυριολεκτικά της κάννης, λιγότερο από ένα μέτρο από το στόμιο!!! Ερχόταν ένα με το νερό και ετοιμαζόταν να κάνει τσαχπινομαγκια αποφεύγοντας την φυλαχτρα στο τσακ. Με το που τελειώνει η επωμιση τραβάω και τη σκανδάλη και βλέπω το παπί να πέφτει ξερό μεν, άθικτο δε. Το μαζεύω και τι να δω.... Από το κεφάλι του έλειπε ένα ημικύκλιο διαμέτρου ολοιδιας με την διάμετρο του αυλού, λες και το είχες κόψει με ζγρομπια.
Από τον ασύρματο ακούω τον Μιχάλη "έρχομαι να δω γιατί δεν σκόρπισε". Όταν έφτασε στην φυλαχτρα και είδε το πουλί με ρωτάει "πώς το έκανες αυτό ρε φίλε;" Και εγώ με ύφος σούπερ κουλ και απόλυτη φυσικότητα του απαντάω: "Και τι να έκανα ρε Μιχαλάκη, να το χάλαγα;"
τα κιρκιρια είναι πιο μικρά κ από μπεκάτσαάσε που μου θυμίζουν τον Ντόναλντ