Το HuntersLife.gr ξεκίνησε και συνεχίζει να πορεύεται "διοικούμενο" από μια παρέα αδερφικών φίλων κυνηγών που έχουν αναλάβει τον άχαρο, κουραστικό και γεμάτο ευθύνες, ρόλο των administrators και που στην ιδιοσυγκρασία τους δεν εμπεριέχεται στο ελάχιστο η φιλοσοφία της παραχώρησης σε κανένα επίπεδο όσον αφορά το κυνήγι και τις υπαίθριες δραστηριότητες. Η μεγάλη απήχηση που γνώρισε και που γνωρίζει καθημερινά αποτελεί την πιο τρανή απόδειξη ότι παραχωρήσεις στα πλαίσια της δραστηριότητας αυτής, δεν είναι ανεκτές και αποδεκτές τουλάχιστον από την συντριπτική πλειοψηφία των συμμετεχόντων. Ας έχουμε στο μυαλό μας ότι οι συμμετέχοντες δεν αποτελούν με την στενή έννοια του όρου, όσους από εμάς γράφουμε μια καλημέρα ή λέμε την άποψη μας για ένα όπλο ή ένα φυσίγγι. Συμμετέχοντες σε αυτόν εδώ τον τόπο είναι οι χιλιάδες των αναγνωστών που περνάνε έστω και για λίγα λεπτά της ημέρας από εδώ μέσα και που δεν θα είχαν λόγο να το κάνουν αν αντιλαμβανόντουσαν ότι οι πορεία των ανθρώπων που τουλάχιστον το στηρίζουν με άγχος, στερήσεις, αγωνία κτλ ήταν μια πορεία στον χρόνο που ξέφτιζε και παρέκκλινε από τις αξίες που αποτέλεσαν το εφαλτήριο κίνητρο για την δημιουργία του. Θα αποτελεί πάντα το καταφύγιο για όλους εμάς που θεωρούμε υποχρέωση μας να αντιστεκόμαστε σε οτιδήποτε επιτάσσει η νέα τάξη πραγμάτων ενάντια στην παραδοσιακή και αγαπημένη μας δραστηριότητα.
Επειδή μπορεί κάποιοι και δικαίως να με αποκαλέσουν ουτοπιστή και ρομαντικό, επικαλούμενοι την σκληρή πραγματικότητα και τον ρεαλισμό που τους χαρακτηρίζει, να τους θυμίσω την ουσιαστική και ρεαλιστική στροφή των κυβερνώντων σε ότι έχει να κάνει με τις συνταρακτικές αλλαγές που σχεδίαζαν για το κυνήγι και για μήνες άφηναν να διαρρεύσουν σε κάθε είδους μέσο. Εννοείται ότι πάσχει η κυνηγητική κοινότητα από ηγεσία, εννοείται ότι θα θέλαμε κυνηγητικές ηγεσίες όπως άλλων κρατών που να αγωνίζονται και να αναδεικνύουν το κυνήγι στον βαθμό που αυτό εκφράζει παραδοσιακές Ελληνικές αξίες και τρόπο ζωής, αλλά ας μην ξεχνάμε ούτε για ένα λεπτό ότι έστω και μέσα από αυτήν την κυνηγητική εξουσία με τις τόσες παθογένειες, η κατακραυγή και η συσπείρωση των κυνηγών ήταν καθολική υποχρεώνοντας τους να κάνουν εμφανή στροφή στα παράλογα και φανατικά τους σχέδια.
Ακόμα και αν κάποια από αυτά τα ακραία και φανατικά σχέδια εναντίων του κυνηγιού μπορέσουν να τα υλοποιήσουν, δεν θα πρέπει ούτε για μια στιγμή να περνάει από το μυαλό κανενός ότι πρόκειται για αποτέλεσμα ενός είδους φυσιολογικής παραχώρησης που πρέπει να αποδεχτούμε στον βωμό της νέας τάξης πραγμάτων, αλλά μιας ξεκάθαρης εξαπάτησης του λαού, στον οποίον ανήκουν και οι κυνηγοί, και που μπορεί να είναι αναστρέψιμη και δίκαια αν όλοι εμείς το θελήσουμε και το απαιτήσουμε στο μέλλον, μέσα από δικές μας επιλογές και δράσεις. Ας μην ξεχνάμε την δικαίωση και την άρση της απαγόρευσης από τα αρμόδια ευρωπαϊκά δικαστήρια, της υπόθεσης του Υμηττού, που σε αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε να αποδεχτούμε ως μια φυσιολογική παραχώρηση της εποχής.
Πέραν από τον απαραίτητο χαβαλέ, τις πλάκες, τα πειράγματα, τα κοψίδια, τα πιώματα, τους διαξιφισμούς και οτιδήποτε άλλο ανθρώπινο, η πραγματική ουσία της ύπαρξης αυτού εδώ του τόπου θα είναι η απόλυτη και ασταμάτητη διεκδίκηση και κατοχύρωση των κεκτημένων. Ας μην αφήσουμε κανέναν να αντιληφθεί το κυνήγι σαν αντικείμενο τεχνοκρατικής αντιμετώπισης και μηχανισμού στην πλάτη μας. Το κυνήγι δεν είναι μισθός, δεν είναι εργασιακό ωράριο, δεν είναι σύνταξη, δεν είναι απόλυση, δεν είναι μνημόνιο δανειστών.