Άσε που γενικά στο κυνήγι είμαι πολύ διακριτικός, δεν θα ακούσεις από μένα αυτό το πανηγύρι που γίνεται από άλλους "ΠΑΝΩ ΣΟΟΟΥΥΥΥ", "ΤΗΝ ΠΗΡΑΑΑΑΑΑ", ΑΑΑΑΑΑΑ, ΟΟΟΥΥΥΥΥΥ. Μια φορά έβαλα μια φωνή στον Πανούτσο που περασαν 100 περιστέρια από πάνω του και το κάνατε θέμα.
Είμαι με τον Αρίστο και φυλάμε ημερήσιο σε ένα μέρος που την προηγούμενη βγαίναν συνέχεια πράσινα και σαρσελάκια. Δεν έχει πετάξει ούτε ένα πουλί και για να ξεβαρεθώ ρίχνω κάπου-κάπου καμιά τουφεκιά σε κάτι μπεκατσίνια που περνάνε από πάνω μας προκλητικά. Καθισμένοι στον γκιουμέ διπλα-δίπλα, ο Αρίστος ξεπουπουλιάζει νωχελικά τα μπεκατσίνια που έχω βαρέσει και γω απογοητευμένος σκέφτομαι ότι πρέπει να το πάρω απόφαση να κατεβάσω την φόρμα γιατί σε λίγο θα κατουριόμουν πάνω μου. Σηκώνομαι που λες και γυρίζω από την άλλη βάζοντας πλάτη τον Αρίστο. Έκει που έχω την τσουτσούνα στο χέρι και είμαι ακάλυπτος σαν το στειλιάρι όρθιος βλέπω να έρχεται μια πάπια κατά πάνω μας ανάποδα , πετώντας μια πιθαμή από το έδαφος.
Μέσα από τα δόντια και χωρίς να κουνηθώ καθόλου, αρχίζω να προσπαθώ να μιλήσω σαν τον εγγαστρίμυθο στον Άρι ο οποίος συνεχίζει το έργο του. Σσσσσσσ....σσσσσσσσσ......παπί....παπί...πάλι καλά το έπιασε, δίνει μια στα μπεκατσίνια, βουτάει το όπλο και γυρίζει κοιτώντας τον ουρανό. "Κατω ρε, κάτω ρε, χαμηλά...." του λέω πάλι χωρίς να ανοιγοκλείσω το στόμα και μόλις χαμηλώνει το βλέμα, το είδε καμιά 25 μέτρα μπροστά μας. Με μια τουφεκιά το ξάπλωσε ανάποδα, ένα ωραίο σφυριχτάρι έσωσε εκείνο το πρωινό.
Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι εγώ στο κυνήγι όχι μόνο δεν φωνάζω αλλά είμαι αόρατος ...
