Μύθος ή Πραγματικότητα;

  • Thread starter Thread starter HL Mod
  • Ημερομηνία δημιουργίας Ημερομηνία δημιουργίας
Γιάννη άκου να σου πω τι νομίζω ότι παίζει με τον υπολογισμό των προσκοπεύσεων.
Όχι ότι έχει καμμιά ιδιαίτερη σημασία στο κυνήγι, απλά για τον έρωτα της τέχνης και των μαθηματικών.
Η μοναδικός υπολογισμός που (για εμένα) έχει νόημα είναι η προσκόπευση που πρέπει να υπάρχει την χρονική στιγμή που η γόμωση βγαίνει από το στόμιο.
Στο δικό μου excel αυτό υπολογίζω μόνο.

Αν ρίχνεις maintained lead χρόνοι εγκεφάλου, σφύρας κτλ είναι περιττοί. Αν αλλάξουν δεν αλλάζει η προσκόπευση.
Αν ρίχνεις follow through παίζουν όπως παίζει και η ταχύτητα του άκρου της κάνης !!!
Αν ρίχνεις pull away πάλι παίζουν όπως παραπάνω.

Έτσι κατέληξα στην προσκόπευση την στιγμή που η γόμωση βρίσκεται στο στόμιο.
Κρατάω όμως και τα δικά σου μήπως μου έρθει καμμιά επιφοίτηση.
Κοίτα τι λέει ο συγχωρεμένος...

22. Eρώτηση: Πως μπορώ να έχω μια σαφή εικόνα της κάθε προσκόπευσης στο επίπεδο του στοχάστρου μου;
Aπάντηση: Καρφώνεις δύο πασσάλους στο χώμα και μετράς να απέχουν μεταξύ τους π.χ. 1,28 ή 5,10 μέτρα ή όσο εσύ νομίζεις. Τοποθετείς στη κορφή του κάθε πασσάλου ένα δισκάκι του σκοπευτηρίου. Μετράς με μετροταινία 20 μέτρα, από τους πασάλου σου και βλέποντας λίγο τη ρίγα, σκοπεύεις με το ντουφέκι σου το κάθε πιατάκι, χωρίς να χάνεις όμως από την περιφερειακή σου όραση το άλλο. Τώρα προσπάθησε να απομνημονεύσεις που βλέπεις, σε σχέση με την άκρη της κάνης, το άλλο δισκάκι.
Αντί για δισκάκια μπορείς να χρησιμοποιήσεις και κουτιά από αναψυκτικά. Είναι μια απλή άσκηση, που για να έχει απόδοση, πρέπει να εφαρμοσθεί πολλές φορές, για την ίδια ή διαφορετικές προσκοπεύσεις κάθε φορά.

Y.Γ: για την ιστορία ....600 ξηρές επωμίσεις κάνω σε συνδυασμό με αυτό (ταυτόχρονα δηλαδή!) πάντα πριν την έναρξη, με το εξελάκι που έχω βάλει την περίπου ταχύτητα που λογαριάζω οτι έχουν τα φυσίγγια μου...
 
Y.Γ: για την ιστορία ....600 ξηρές επωμίσεις κάνω σε συνδυασμό με αυτό (ταυτόχρονα δηλαδή!) πάντα πριν την έναρξη, με το εξελάκι που έχω βάλει την περίπου ταχύτητα που λογαριάζω οτι έχουν τα φυσίγγια μου...
Χαρά στο κουράγιο σου !!! για τις 600 επωμίσεις.
Εγώ πάλι καμία !!!!!
.sarcastic.
 
Χαρά στο κουράγιο σου !!! για τις 600 επωμίσεις.
Εγώ πάλι καμία !!!!!
.sarcastic.
..30 μέρες Χ 20 = 600 δεν είναι δύσκολο...
Κι όμως, στα 20 μέτρα στήνω και μέχρι τα 35 που τουφεκάω, είμαι μέσα...

Υ.Γ1: Οχι πως δε χάνω! μη λεμε μ@λακι@ς, παίζουν και αλλα ρόλο, άμα είσαι πάνω στους χαλιάδες και τα γκρεμνά λαχανιασμένος σαν ανάποδο σίγμα....sarcastic..sarcastic..sarcastic., αλλα είναι καλή εξάσκηση, έχει αποτέλεσμα....;)

Υ.Γ2: η γυναικα μου κανει το σταυρο της...στο μεγαλο πισω παρτερι παω...
 
Το κυριότερο απ' αυτά που υποστηρίζει ο Ash είναι να έχουμε πλήρη εστίαση στο στόχο, η οποία στη συνέχεια ακολουθείται από μια προσεκτική και ελεγχόμενη αυτόματη επώμιση. Αναφέρει μελέτες σύμφωνα με τις οποίες απαιτούνται 3.000 επαναλήψεις ώστε μια αθλητική κίνηση να εντυπωθεί στο υποσυνείδητο. Αναλογιστείτε πόσες φορές ένας επαγγελματίας μπασκετμπολίστας προπονείται στις ελεύθερες βολές ή ένας παίκτης του γκολφ επαναλαμβάνει την ίδια κίνηση, και δεν θα σας προξενήσει καμία έκπληξη το γεγονός ότι ένας εποχιακός κυνηγός πιθανόν να κάνει επωμίσεις που δεν είναι ακριβώς τέλειες.

Ο Ash συνιστά μια άσκηση για το σπίτι την οποία μπορεί να κάνει κάθε κυνηγός για να χτίσει τη μνήμη των μυών, ώστε η επώμιση του να γίνεται αυτόματα, με αυτοπεποίθηση, και πλαστικότητα. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένας μικρός, φακός με στενή δέσμη φωτός που μπορεί να χωρέσει στην κάννη του άδειου όπλου και να στερεωθεί σ' αυτήν με ταινία. Σε ένα αμυδρά φωτισμένο δωμάτιο, φανταστείτε ότι η γραμμή μεταξύ τοίχου και οροφής είναι η τροχιά του πουλιού. Ο στόχος είναι να επωμίσετε ομαλά το όπλο και να μετακινήσετε τη δέσμη κατά μήκος της γραμμής της οροφή χωρίς να ξεφεύγετε προς τα πάνω ή προς κάτω. "Δεν χρειάζεται να γίνεται γρήγορα, αλλά πρέπει να γίνεται τέλεια", λέει ο Ash.

Κάντε τις δυσκολότερες ντουφεκιές αποφεύγοντας τις


"Νομίζω ότι για τους περισσότερους ανθρώπους, η πιο δύσκολη ντουφεκιά είναι όταν το πουλί έρχεται ευθεία κατά πάνω μας," λέει ο Gary Goodpaster. "Είναι δύσκολη γιατί κάποια στιγμή θα σταματήσουμε να βλέπουμε το στόχο. Ξεκινάμε πίσω από το πουλί, και όπως μετακινούμε το όπλο στο μπροστινό μέρος του πουλιού, το χάνουμε απ' τα μάτια μας. Υπάρχει ένα όριο στο πόσο πολύ μπορούμε να φέρουμε πίσω το σώμα μας χωρίς να πέσουμε ανάσκελα, τα δε πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα αν έχεις και τον ήλιο στα μάτια σου. Αυτό που κάνω εγώ είναι να κάνω μεταβολή και να ρίξω στο πουλί καθώς απομακρύνεται. Με αυτόν τον τρόπο, δεν το χάνω απ' τα μάτια μου. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να βάλετε την ακίδα από κάτω του και να προσκοπεύσετε, έχοντας πάντα το πουλί στα μάτια σας."
πόσο ώραια και σωστά πράγματα μας δείχνει ο καπετάν-Γιάννης.shake hands.

το τελευταίο όντως τις Ροαγιαλ βολές λεει
δεν ξερω γιατί εμένα δεν με δυσκολευουν αυτές
 
Ξηρές επωμισεις εγώ κάνω πάντα μέσα στο σπίτι όλο το χρόνο με κλειστά μάτια τις πιο πολλές και ανοίγω μετά σκοπεύω πίνακες κουρτινόξυλα κρατώντας σε ευθεία τραβέρσα το όπλο λάμπες των φωτιστικών και καταλήγω σε σποτάκια του σαλονιού μια δυο φορες έχω πάρει και λέιζερ φυσίγγι φίλου ωραιότατο δεν το κάνω για τις προσκοπευσεις αλλα για να έχω όσο το δυνατόν σταθερή επωμιση
 
πόσο ώραια και σωστά πράγματα μας δείχνει ο καπετάν-Γιάννης.shake hands.

το τελευταίο όντως τις Ροαγιαλ βολές λεει
δεν ξερω γιατί εμένα δεν με δυσκολευουν αυτές
Έχεις κάτι το βασιλικό εσύ,δατσγουαι γιορματζεστυ‼️
 
"Νομίζω ότι για τους περισσότερους ανθρώπους, η πιο δύσκολη ντουφεκιά είναι όταν το πουλί έρχεται ευθεία κατά πάνω μας," λέει ο Gary Goodpaster. "Είναι δύσκολη γιατί κάποια στιγμή θα σταματήσουμε να βλέπουμε το στόχο. Ξεκινάμε πίσω από το πουλί, και όπως μετακινούμε το όπλο στο μπροστινό μέρος του πουλιού, το χάνουμε απ' τα μάτια μας.
Μάλλον με το αριστερό μάτι κλειστό τουφεκάει αυτός.

Το πουλί δεν χάνεται ΠΟΤΕ ακόμα και όταν είναι πίσω από τις κάνες.
Μάλλον κάτι άλλο ήθελε να πει ...
 
Μάλλον με το αριστερό μάτι κλειστό τουφεκάει αυτός.

Το πουλί δεν χάνεται ΠΟΤΕ ακόμα και όταν είναι πίσω από τις κάνες.
Μάλλον κάτι άλλο ήθελε να πει ...
με πλαγιοκαννο σίγουρα το χάνεις το σκεπάζουν οι κάννες και τα δυο μάτια (χμμμ και με τ άλλα το χάνεις μΕ φαίνεται)
 
Ξηρές επωμισεις εγώ κάνω πάντα μέσα στο σπίτι όλο το χρόνο με κλειστά μάτια τις πιο πολλές και ανοίγω μετά σκοπεύω πίνακες κουρτινόξυλα κρατώντας σε ευθεία τραβέρσα το όπλο λάμπες των φωτιστικών και καταλήγω σε σποτάκια του σαλονιού μια δυο φορες έχω πάρει και λέιζερ φυσίγγι φίλου ωραιότατο δεν το κάνω για τις προσκοπευσεις αλλα για να έχω όσο το δυνατόν σταθερή επωμιση
Σωστος, εγω παλι κανω καθημερινα ξηρες επωμισεις σε μια φωτογραφια της πεθερας μου .Φιλε ενα μυστηριο πραγμα ειμαι παντα κεντρο:D
 
Με το πλάγιο αν είναι μικρό το θήραμα δεν το βλέπεις εκτός αν τα μάτια σου είναι στα αυτιά και βλέπεις όπως οι μπεκάτσες έτσι βλέπεις και αυτά που σε καβαλάνε από πίσω.
Βαριέμαι να το βγάλω το πλάγιο οπότε σας πιστεύω ...
 
.shake hands.

Το βρήκα το άρθρο!:)

Η τεχνική της σκόπευσης

Η κυνηγετική σκόπευση λόγω των ιδιαιτεροτήτων που παρουσιάζει έχει αποτελέσει αντικείμενο αρκετών μελετών.
Η απόσταση του κινούμενου στόχου από το σημείο του πυροβολισμού είναι ένα πρόβλημα του οποίου η λύση αποτελεί σημείο διαμάχης μεταξύ θεωρίας και πρακτικής.
Για να επιτύχει ένα κυνηγός ή σκοπευτής στην πράξη είναι απαραίτητο να γνωρίζει τους κανόνες και την τεχνική της σκόπευσης. Βέβαια η εφαρμογή των κανόνων της κυνηγετικής βλητικής πολλές παρεμποδίζεται από παράγοντες όπως η συγκίνηση κατά την ξαφνική εμφάνιση του θηράματος.
Η έλλειψη ψυχραιμίας και ελέγχου κατά την στιγμή του πυροβολισμού αποτελούν τα κύρια αίτια της ελλιπούς εφαρμογής
αυτών των κανόνων με αποτέλεσμα την αστοχία στην βολή.
Σκοπός μας σε αυτή την στήλη είναι να αναφερθούμε στην τεχνική και στους κανόνες που πρέπει να γνωρίζει ο κάθε σκοπευτής θεωρητικά και πρακτικά για μια επιτυχή βολή.
Όπως όλοι γνωρίζουμε κατά την σκόπευση σε κινούμενο στόχο απαιτείται μία προσκόπευση, μεγάλη ή μικρή, ανάλογα με την τεχνική που εφαρμόζουμε. Η προσκόπευση είναι απαραίτητη διότι από την στιγμή που ο εγκέφαλος δίνει την εντολή πυροδότησης και μέχρι να διανύσουν τα σκάγια την απόσταση μεταξύ της κάνης και του στόχου απαιτείται κάποιος χρόνος. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα όμως ο στόχος , ευρισκόμενος εν κινήσει, έχει μετακινηθεί από το αρχικό σημείο σκόπευσης.
Για να μπορέσουμε να καθορίσουμε το μέγεθος της προσκόπευσης που απαιτείται θα αναφερθούμε σύντομα περιγράφοντας τις επικρατέστερες τεχνικές σκόπευσης που εφαρμόζονται και από τις οποίες εξαρτάται αποκλειστικά αυτό το μέγεθος στην πράξη προσεγγίζοντας το πρόβλημα με απλούς θεωρητικούς υπολογισμούς.
Οι επικρατέστεροι μέθοδοι σκοπεύσεως κινητού στόχου είναι:
α. Σκόπευση προκαθορισμένου σημείου
Με την μέθοδο αυτή στοχεύουμε σε κάποιο σημείο της τροχιάς του στόχου και μπροστά από αυτόν και περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή για την πυροδότηση. Αυτού του τύπου η σκόπευση εφαρμόζεται με το όπλο ακίνητο και απαιτεί μεγάλες προσκοπεύσεις.
β. Σκόπευση σταθερής παρακολούθησης
Σκοπεύουμε σε ένα σημείο μπροστά από τον στόχο και παρακολουθούμε αυτόν με την ίδια ταχύτητα κρατώντας την απόσταση μεταξύ του στόχου και της προέκτασης της κάννης σταθερή και πυροβολούμε την κατάλληλη στιγμή χωρίς να διακόψουμε την κίνηση του όπλου.
γ. Σκόπευση ταχείας παρακολούθησης.
Κατά την μέθοδο αυτή επωμίζουμε ταχέως το όπλο πίσω από τον στόχο και στην συνέχεια το κινούμε προς αυτόν με μεγαλύτερη ταχύτητα και μόλις τον υπερβούμε για μικρό διάστημα σύρομε την σκανδάλη χωρίς να διακόψουμε την ευθύγραμμη κίνηση του όπλου.
Το διάστημα που θα προσπεράσουμε το στόχο είναι υποκειμενικό και διαφέρει για κάθε σκοπευτή διότι εξαρτάται από την ταχύτητα κίνησης του όπλου ( προέκτασης της κάνης).
Με την μέθοδο αυτή οι προσκοπεύσεις που απαιτούνται είναι πολύ μικρές έως μηδενικές, ανάλογα με την περίπτωση.
Ας υποθέσουμε ότι σκοπεύουμε ένα κινητό στόχο π.χ ένα πτηνό (πέρδικα) που κινείται ευθύγραμμα και οριζόντια με ταχύτητα 20μ το δευτερόλεπτο και το επίπεδο βολής είναι κάθετο προς την διεύθυνση της κίνησης .Λαμβάνουμε επίσης σαν δεδομένα ως αρχική ταχύτητα της γόμωσης των σκαγιών τα 375μ ανά δευτερόλεπτο και απόσταση βολής τα 30μ. Από την στιγμή που ο εγκέφαλος δώσει την εντολή να σύρομε την σκανδάλη μέχρις ότου τα σκάγια συναντήσουν την τροχιά του στόχου απαιτείται χρονικό διάστημα που αναλύεται ακολούθως:
- χρόνος φυσιολογικής μετάδοσης της εντολής του εγκεφάλου στον δείκτη της χειρός 0,10 δευτερόλεπτα.
- χρόνος ανύψωσης σχαστηρίας 0,003 δευτερόλεπτα.
- χρόνος διαδρομής της σφύρας 0,005 δευτερόλεπτα.

- χρόνος μέχρι την έξοδο των σκαγιών από την κάννη 0,005 δευτερόλεπτα( η μέση ταχύτητα γόμωσης που αρχίζει από το μηδέν μέχρι τα 375μ/δ είναι 375/2= 140μ/δ και με μήκος κάνης 70 εκατ. θα έχουμε: 0,70/ 140= 0,005 δ).
- χρόνος για να καλύψει η γόμωση των σκαγιών την απόσταση μέχρι τον στόχο 0,10 δευτερόλεπτα. Σύνολο 0.20 δευτερόλεπτα.
Στο διάστημα αυτό των 0,20 δευτερολέπτων ο στόχος θα έχει διανύσει μια απόσταση 20μΧ 0,20 = 4 μέτρων. Αυτό σημαίνει ότι η προέκταση της κάνης πρέπει να μετακινηθεί 4 μ εμπρός από τον στόχο για να βληθεί από το κέντρο της τουφεκιάς. Εάν υποθέσουμε ότι η απόσταση του οφθαλμού από το στόχαστρο είναι περίπου 1μ
τότε η απόσταση που πρέπει να μετακινηθεί η ακίδα του στοχάστρου μπροστά από τον στόχο είναι: 4μ/ 30μΧ1μ= 0.13μ.
Σκοπεύοντας με την πρώτη μέθοδο προκαθορισμένου σημείου την στιγμή που θα σύρομε την σκανδάλη η προέκταση της κάννης του όπλου πρέπει να ευρίσκεται στην τροχιά του στόχου σε απόσταση 4 μέτρων έμπροσθεν αυτού. Για την εφαρμογή αυτής της τεχνικής απαιτείται μεγάλη εμπειρία για την εκτίμηση της σωστής προσκόπευσης.
Με την δεύτερη μέθοδο της σταθερής παρακολούθησης απαιτείται στην συγκεκριμένη περίπτωση η τοποθέτηση της ακίδας κατά 13 εκατοστά μπροστά από τον στόχο και η παρακολούθηση αυτού με σταθερή ταχύτητα χωρίς να διακόψουμε την κίνηση την στιγμή της πυροδότησης. Η μέθοδος αυτή έχει πολύ καλά αποτελέσματα στην πράξη και εφαρμόζεται από πολλούς κυνηγούς.
Με την τρίτη μέθοδο της ταχείας παρακολούθησης η προσκόπευση που απαιτείται είναι ελάχιστη λόγω του ότι το όπλο κινείται με μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτήν του όπλου και η οποία καλύπτει την απαιτούμενη προσκόπευση στην πράξη.Ο βασικός κανόνας αυτής της τεχνικής είναι να σκοπεύσουμε ταχέως το στόχο εκ των όπισθεν και να τον προσπεράσουμε σύροντας την σκανδάλη χωρίς να διακόψουμε την κίνηση του όπλου κατά και μετά τον πυροβολισμό. Η μέθοδος αυτή είναι δύσκολη στην εφαρμογή της διότι ανάλογα με την περίσταση απαιτεί την κατάλληλη μεγαλύτερη ταχύτητα με την πρέπει να κινηθεί το όπλο.
Τα παραπάνω μεγέθη ανταποκρίνονται στην περίπτωση που η διεύθυνση του στόχου και το επίπεδο βολής είναι κάθετα μεταξύ των. Σε διαφορετικές περιπτώσεις οι αναφερόμενες αποστάσεις προσκόπευσης πολλαπλασιάζονται με το συνημίτονο της γωνίας που σχηματίζουν οι δύο διευθύνσεις λαμβάνοντας υπόψη ότι η απόσταση μειώνεται ή αυξάνεται κατά την διάρκεια της τροχιάς των σκαγιών ανάλογα με το εάν η προβολή της διεύθυνσης της κίνησης του στόχου στο επίπεδο βολής μειώνεται ή αυξάνει αντίστοιχα.

Του Μανώλη Μαθιουδάκη Ναυπηγού Μηχ/γου Μηχ/κού (Περιοδικό Κυνηγεσία και Κυνοφιλία)
Καλημέρα σας
Θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε ποιον τύπο σκόπευσης χρησιμοποιεί ο καθένας από εμάς κ τι έχει παρατηρήσει.
Εγω πχ ξεκίνησα με την δεύτερη τεχνική κ κατέληξα στην πρώτη. Μερικές φορές σε μεγάλες αποστάσεις ίσως κουνήσω λίγο το οπλο για να αυξήσω προσκόπευση.
Θεωρώ ότι αυτή η τεχνική είναι γρήγορη, ξεκούραστη κ πολύ αποτελεσματική σε μεγάλες αποστάσεις.
Πάντα είχα καλά ποσοστά.
Υπήρξαν όμως κ ημέρες που παρά τα χρόνια που πέρασαν ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι έγινε κ δεν πήρα πουλί. Συγκεκριμένα σε ένα κυνήγι πέρδικας κ τσίχλας πήρα το απόλυτο μηδέν ενώ εριξα πολλές τουφεκιες.
Θελω να πιστεύω ότι κάτι παίχτηκε με τις ταχύτητες των φυσιγγιων.
 
Καλημέρα σας
Θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε ποιον τύπο σκόπευσης χρησιμοποιεί ο καθένας από εμάς κ τι έχει παρατηρήσει.
Εγω πχ ξεκίνησα με την δεύτερη τεχνική κ κατέληξα στην πρώτη. Μερικές φορές σε μεγάλες αποστάσεις ίσως κουνήσω λίγο το οπλο για να αυξήσω προσκόπευση.
Θεωρώ ότι αυτή η τεχνική είναι γρήγορη, ξεκούραστη κ πολύ αποτελεσματική σε μεγάλες αποστάσεις.
Πάντα είχα καλά ποσοστά.
Υπήρξαν όμως κ ημέρες που παρά τα χρόνια που πέρασαν ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι έγινε κ δεν πήρα πουλί. Συγκεκριμένα σε ένα κυνήγι πέρδικας κ τσίχλας πήρα το απόλυτο μηδέν ενώ εριξα πολλές τουφεκιες.
Θελω να πιστεύω ότι κάτι παίχτηκε με τις ταχύτητες των φυσιγγιων.
Καλημέρα Στέλιο. Νομίζω πως οι ταχύτητες των φυσιγγίων δεν διαφέρουν τόσο ώστε να επηρεάσουν την απόσταση της προσκοπευσης παρά μόνο μερικά εκατοστά.
 
Καλημέρα σας
Θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε ποιον τύπο σκόπευσης χρησιμοποιεί ο καθένας από εμάς κ τι έχει παρατηρήσει.
Εγω πχ ξεκίνησα με την δεύτερη τεχνική κ κατέληξα στην πρώτη. Μερικές φορές σε μεγάλες αποστάσεις ίσως κουνήσω λίγο το οπλο για να αυξήσω προσκόπευση.
Θεωρώ ότι αυτή η τεχνική είναι γρήγορη, ξεκούραστη κ πολύ αποτελεσματική σε μεγάλες αποστάσεις.
Πάντα είχα καλά ποσοστά.
Υπήρξαν όμως κ ημέρες που παρά τα χρόνια που πέρασαν ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι έγινε κ δεν πήρα πουλί. Συγκεκριμένα σε ένα κυνήγι πέρδικας κ τσίχλας πήρα το απόλυτο μηδέν ενώ εριξα πολλές τουφεκιες.
Θελω να πιστεύω ότι κάτι παίχτηκε με τις ταχύτητες των φυσιγγιων.
Σκόπευση προκαθορισμένου σημείου
Με την μέθοδο αυτή στοχεύουμε σε κάποιο σημείο της τροχιάς του στόχου και μπροστά από αυτόν και περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή για την πυροδότηση. Αυτού του τύπου η σκόπευση εφαρμόζεται με το όπλο ακίνητο και απαιτεί μεγάλες προσκοπεύσεις.
Αυτή ουσιαστικά δεν την εφαρμόζει κανένας (τουλάχιστον εγώ)

Μην ασχολείσαι με ταχύτητες ... δεν επηρεάζουν τις προσκοπεύσεις σχεδόν καθόλου.

Οι βασικές τεχνικές σκόπευσης είναι 3.
1. Swing through
2. Pull away
3. Maintained lead

Χρησιμοποιώ και τις 3 αλλά περισσότερο την 1 και 3.

1. Σχεδόν πάντα
2. Πολύ σπάνια ειδικά όταν κάνω διορθώσεις τελευταίας στιγμής
3. Όταν υπάρχει χρόνος για σκόπευση και θέλω να ευχαριστηθώ την τουφεκιά

 
Last edited:
Ευχαριστώ Βασίλη.
Τελικά τις 2 κ 3 χρησιμοποιώ.
Περισσότερο την 3.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση στην πρώτη μου απάντηση ήταν το (περιμένω το στόχο) αλλά ταίριαζε πιο πολύ με τον τρόπο που ρίχνω (το οπλο μπροστά από το στόχο) κ γι αυτό το επέλεξα.
Όμως σχεδόν πάντα επιβραδυνω την κίνηση του όπλου κ πατάω. Μερικές φορές το σταματάω.
Καλό ή κακό δεν ξέρω. Έτσι έχω συνηθίσει να ρίχνω.
Δεν έχω όμως θέμα μιας κ έχω φέρει 42/42 (όχι σε μια ημέρα) σε τσίχλες κ άλλα καλά ποσοστά σε πέρδικες, τρυγόνια
Υπάρχουν κ ημέρες που έχω αρκετές αστοχιες.
Αν δεν υπήρχαν αστοχιες τι γλυκα θα είχε το κυνηγι?
 
Όμως σχεδόν πάντα επιβραδυνω την κίνηση του όπλου κ πατάω. Μερικές φορές το σταματάω.
Καλό ή κακό δεν ξέρω.
Επιβράδυνση ή σταμάτημα είναι λάθος.
Όλοι αυτό λένε Στέλιο.

Συμφωνώ και εγώ ...
 
Last edited:
Το καλύτερο είναι να βρίσκεσαι σε διαρκή κίνηση όπως ακριβώς κάνει και ο στόχος .Οι προσκοπευσεις τοποθετώντας απλά το όπλο μπροστά και πατώντας θέλουν τεράστια εμπειρία και πολλές χιλιάδες βολές και ικανότητα πλήρους αντίληψης ταχ και απόστασης στόχου πράγμα δυσκολότερο αλλά όχι ακατόρθωτο για κάποιον που κυνηγά αποκλειστικά καρτερίσια και ρίχνει πολλά μα πολλά φυσίγγια και σε συγκεκριμένο θήραμα .
 
Back
Top