Τάσο αναφερόμουν καθαρά και μόνο στο συγκεκριμένο όπλο. Όταν έκανα τις μετατροπές, μάκρεμα, pitch, πήγα κατευθείαν με μεγάλη λαχτάρα στο σκοπευτήριο. Το αποτέλεσμα καλύτερο και από τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, σχεδόν άριστο, με ελάχιστους χαμένους δίσκους, επιτυχημένους ντουμπλέδες, μειωμένη ανάκρουση πάνω από 60% σε σχέση με πριν, καθόλου αναπήδηση στομίου κτλ. Μάλιστα θυμάμαι το σχόλιο κάποιων που πλησίαζαν για να παίξουν, "βρε για κοίτα το πλάγιο τι κάνει"
. Όπως ήταν λογικό ενθουσιάστηκα και δεν περίμενα την ώρα να το δω και στο κυνήγι. Το πήρα μια μέρα με ένα ελαφρύ μπασιματάκι τσίχλας αλλά το αποτέλεσμα αποκαρδιωτικό.
Άρχισα λοιπόν να ψάχνομαι. Γρήγορα και μετά από μια νέα επίσκεψη στο σκοπευτήριο, κατάλαβα ότι η επιτυχία στους δίσκους του sporting οφειλόταν στην μεγάλη συγκέντρωση στο δίσκο που δεν τον άφηνα από τα μάτια μου αλλά ταυτόγχρονα κατάλαβα πως δεν κούμπωνα όπως θα έπρεπε στο κοντάκι. Ίσα-ίσα που το ένοιωθα να ακουμπάει το μάγουλο στο ξύλο και πάταγα την σκανδάλη. Αυτή η απόσταση από το ίσα-ίσα να ακουμπάει το μάγουλο, μέχρι το πιεστικό κούμπωμα του ζυγωματικού, δημιουργούσε μια χαοτική διαφορά στο που πήγαινε η τουφεκιά.
Το γιατί δεν μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο και στο κυνήγι, μην με ρωτάς, δεν ξέρω να σου απαντήσω. Ίσως οι προκαθορισμένες πορείες των δίσκων να βοηθούσε σε κάτι τέτοιο, ίσως πάλι να πάταγα την σκανδάλη όταν το υποσυνείδητο έφερνε την εικόνα που είχε συνηθίσει, με το απαιτούμενο ποσοστό ρίγας και σκοπεύτρου να συμμετέχουν στην περιφερειακή όραση, πριν αυτή η εικόνα αρχίσει να χάνεται πίσω από την πεταλούδα όσο το κούμπωμα γινόταν σωστότερο.
Τώρα που τα φέρνω στο μυαλό μου καλύτερα, θυμάμαι ότι το πρόβλημα το κατάλαβα όταν προσπάθησα να παίξω μια πούλα skeet. Εκεί το κούμπωμα γινόταν όπως θα έπρεπε και συνειδητοποίησα ότι έβλεπα την πεταλούδα του όπλου
.
