Ξέρεις, αγοράζεις ένα φτηνό φυσιγγακι που δεν του το "πολύ έχεις", λίγο η τιμή, λίγο το περιτύλιγμα, λίγο τα ισπανικά υλικά.
Ρίχνεις πρώτη τσίχλα πέφτει πανί, δεύτερη το ίδιο. Τρίτη ή τέταρτη μπορεί να πέσει και ζωντανή, αλλά το ξέρεις και συ μέσα σου ότι δεν έριξες και πολύ σωστά. Κλαμπανας και κάποιες, δε σου φταίει το φυσίγγι, αν δε θες να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. Δοκιμάζεις και μία μακρινή (με 4* νο9), πέφτει σεκος. Χμμμμ λες.
Στο άλλο κυνήγι που το ξαναπροτιμάς μπορεί ο καιρός να έχει σφίξει, να έχει βάλει κρύο μαζί με υγρασία. Οκ έχεις λίγο αίμα περισσότερο ή/+ λίγα ζωντανά περισσότερα. Αλλά τι άλλο να ζητήσεις από κάτι που πλήρωσες 5€/κουτάκι;;
Αυτό είναι ένα τίμιο φυσίγγι.
Εν αντιθέσει με τον τίμιο που σήμερα τόνε λέμε μαλάκα, εδώ η λέξη τίμιο έχει την αυθεντική της θετική ενέργεια.