Πέρασαν από τα χέρια μου τρία ΙΖ27 και μία 155 . Επίσης πέρασε και ένα Lada Niva. Πάντα στο μυαλό μου είχα συνδέσει αυτά τα όπλα με αυτά τα αυτοκίνητα . Οχι μόνο λόγω κοινής χώρας προέλευσης αλλά γιατί έχουν ίδιο χαρακτήρα. Φτηνά , λιτά με άσχημο φινίρισμα και τα δύο αλλά, και απόλυτα τίμια. Με δύο διαφορές:
Η πρώτη διαφορά είναι ότι το Niva με πήγαινε παντού, δεν υπήρχε εμπόδιο γι αυτό αλλά , όσο εύκολα με πήγαινε εκτός δρόμου , τόσο εύκολα μπορούσε να με αφήσει ( 3 φορές μίζα , 4 φορές σαζμάν και πολλές άλλες μικροβλάβες ). Τα Baikal δεν είναι έτσι. Ουδέποτε με άφησαν και ουδέποτε με απογοήτευσαν.
Η δεύτερη διαφορά είναι ότι οι Ρώσοι τα Niva δεν τα εξέλιξαν ποτέ. ΟΚ μιλάω για πριν 15 χρόνια τωρα δεν το έχω πολυψάξει αλλά νομίζω ισχύει το ίδιο. Τα έκαμναν κατά καιρούς κάτι face lift αλλά τίποτα το σημαντικό. Πάντα σκεφτόμουν ότι άμα αυτά τα αυτοκίνητα τα έβγαζε κάποιο δυτικό εργοστάσιο, έτσι ώστε εκτός από άπαιχτα από δυνατότητες να είναι και καλοφινιρισμένα, θα ήταν φαντασικά αυτοκίνητα , μόνο που στην περίπτωση αυτή, δεν ξέρω πόσο θα κόστιζαν. Τα Baikal όμως εδώ και αρκετά χρόνια τα εξελίσσουν. Ξεφεύγοντας από τον σκληρό δισκάνδαλο μπολσεβίκο με τα στενά τσοκ ,τα έκαναν μονοσκάνδαλα, έβαλαν αυτόματους εξωλκείς, εναλλασσόμενα τσοκάκια, σε κάποια μοντέλα κάνουνε porting, βγάζουν ρίγες κλπ, χωρίς το κόστος να έχει εκτοξευτεί. Γιατί να εκτοξευτεί τώρα που πάνε σε κάτι εντελώς νέο; άλλωστε σαν νέο προϊόν άσχετα αν κουβαλάει βαρύ όνομα, θα πρέπει να έχει και ανταγωνιστική τιμή - ίσως σε κάποια βασική έκδοση - και το κυριότερο να αποδείξει την αξία του στο βουνό. Εκεί θα δούμε την πραγματική αξία του 234.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Ρώσοι κατάλαβαν που υστερούν και το πάλεψαν . Κατά τη γνώμη μου είναι το χαμηλό προφίλ και το φινίρισμα. Δεν μένει παρά να το πάρουμε στα χέρια μας και να το εκτιμήσουμε αλλά αν τελικά οι τιμές είναι ανάλογες με αυτές των σημερινών μοντέλων θα είναι μονόδρομος. Θα δούμε.