Όλοι αυτό που είμαστε, είμαστε!
Δεν υπάρχει σωστό και λάθος στην προκειμένη!
Υπάρχει βολεύομαι η δεν βολεύομαι.
Έχω επιτυχία,δεν έχω επιτυχία.
Προσωπικά θέλω να "βλέπω"λίγο ρίγα στο τελείωμα της και ρίχνω πάντα βλέποντας όλο τον στόχο πάνω από την ρίγα μου.
Μπορώ να ρίξω και με όπλα που είναι στημένα 50-50 και χρειάζεται να σκεπάσω τον στόχο...
Το πρώτο όμως, είναι αυτό που βολεύομαι!
Είναι άλλο πράγμα να έχω αυτή την εικόνα και το όπλο μου να στέλνει τα σκαγια-σφαιριδια-βλημα εκεί που βλεπω,με την απόκλιση που βάζω ΕΓΩ και άλλο να "βλέπω" αυτό που θέλω και το όπλο να χτυπάει άλλους 30 πόντους ψηλότερα.
Αν ισχύει το δεύτερο,πρέπει να στηθεί το κοντάκι έτσι που επωμιζοντας όπως έχω συνηθίσει,με την ίδια αίσθηση στο ζυγωματικο,να βλέπω την κορφή της μπίλιας.
Όταν όμως έχω μάθει να βλέπω, με την περιφερειακή μου όραση,λίγο ρίγα,αυτό με ξενίζει και πρέπει να το συνηθίσω!
Αν το συνηθίσω και μετά πιάσω άλλο τουφέκι που δεν έχει αυτή την ιδιαιτερότητα,πρέπει να μηδενίσω χιλιόμετρα και να το πάω πάλι απ'την αρχή...
Σε δουλειά να βρισκόμαστε!