Benelli Team - Αρχείο
- Thread starter BeReT aKa RoBo aKa 1%
- Ημερομηνία δημιουργίας
- Status
Θα το ψάξω! Ευχαριστώ για τη συμβουλή
1.80 είμαι. Δε μου έχει δοθεί η ευκαιρία να μετρήσω τον κώνο. Εκ πρώτης όψεως δε φαίνεται ιδιαίτερα μεγάλος σε μήκος. Ο ονομαστικός αυλός βάση των συνοδευτικών εγγράφων είναι 18,4.
Manos
Staff member
Αυλοσ θα είναι επιλεγμένος 18,3-18.4 βάσει της benelli. Αν μετρήσεις τον κώνο ενημέρωσε μας σε παρακαλώ.
Manos
Staff member
Αυλοσ θα είναι επιλεγμένος 18,3-18.4 βάσει της benelli. Αν μετρήσεις τον κώνο ενημέρωσε μας σε παρακαλώ.
Λοιπόν θέλω να σας περιγράψω ένα περίεργο για μένα περιστατικό που το συναντώ πρώτη φορά. Περίπου 6 ώρες στο Δ με τη Μ2, με καιρό με πολύ κρύο, 6 μποφόρ βοριά και συνεχόμενο χιονόνερο που σου τρυπούσε τα μάγουλα. Επιστροφή στο αυτοκίνητο και όπως ήταν όλα μούσκεμα ενώ δεν το έκανα ποτέ άλλη φορά, έβαλα το όπλο στην θήκη με το σκεπτικό ότι όλα θα πάνε για στέγνωμα μαζί και η θήκη. Όταν λοιπόν έφτασα στο σπίτι, έβγαλα το όπλο και έπαθα σοκ. Είδα στο κοντάκι τα μαλακά του πλαστικά (χτένι και πέλμα) σαν αρρωστημένα. Όπου υπήρχε ίχνος γρατζουνιάς από το περπατητό έδειχναν σαν το έσκισε με μαχαίρι. Χτένι και πέλμα ήταν σαν μαλακό τζελ γεμάτα φουσκίτσες σαν να έχει πέσει οξύ. Μες στη στεναχώρια, άφησα το όπλο στο καλοριφέρ να στεγνώσει και όσο περνούσε η ώρα έδειχναν τα πλαστικά να επανέρχονται. Τελικά μετά από κάποιες ώρες είχαν επανέλθει στην αρχική τους μορφή. Οι γρατζουνιές ούτε που φαινόταν στο μάτι και το πλαστικά είχαν την αρχική τους σκληρότητα. Πέλμα και χτένι στην αρχική τους κατάσταση! Δεν ξέρω αν ήταν το κρύο, το χιονόνερο, η τοποθέτηση στην θήκη ή ο συνδυασμός αυτών αλλά μου φαίνεται πολύ περίεργο το περιστατικό. Ίσως οι χημικοί, οι γνώστες και οι ομοιοπαθείς του φόρουμ, μας δώσουν κάποια εξήγηση αλλά και λύση να μην επαναληφθεί...Με την επιστροφη μου απο το Δ ειδα ενα περίεργο φαινόμενο στα συνθετικά μερη αλλα θα το περιγράψω αυριο. Να κλείσουμε πρωτα το θεμα της εξόδου του φυσιγγίου απο την αποθήκη. Μη σας ¨βομβαρδιζω¨ με τα θεματα...
Πιστευω θα ταίριαζε ιδανικά η 71 cm κανη για όπλο γενικού κυνηγιού,χωρίς να κουράζει καθολου και σε περπατητο,επειδη ειναι όπλο αδράνειας με κανένα εξάρτημα μπροστά και γιατι έχει ανθρακόνημα στη ρίγα.ειναι πολυ ωραίο όπλο να το χαίρεσαι! Την εχω πιάσει σε 71cm ήταν όνειρο!
Ειμαι και εγω περίεργος για τον κώνο της γιατι δεν εχω δει πουθενά να αναφέρει η benelli οτι έχει πιο μακρύ κώνο από τις κλασσικες κάνες της!
Είναι απο σιλικόνη μάλλον και απορροφούν υγρασία από τις αμυχές την οποία αποβάλλουν όταν βρεθούν σε στεγνό περιβάλλον. Μου έχει τύχει αρκετές φορές στο πρόσθετο χτένι που έχω βάλει στο δίκανο(gel tek beretta) αλλα επανέρχεται σύντομα στην αρχική κατάσταση.Λοιπόν θέλω να σας περιγράψω ένα περίεργο για μένα περιστατικό που το συναντώ πρώτη φορά. Περίπου 6 ώρες στο Δ με τη Μ2, με καιρό με πολύ κρύο, 6 μποφόρ βοριά και συνεχόμενο χιονόνερο που σου τρυπούσε τα μάγουλα. Επιστροφή στο αυτοκίνητο και όπως ήταν όλα μούσκεμα ενώ δεν το έκανα ποτέ άλλη φορά, έβαλα το όπλο στην θήκη με το σκεπτικό ότι όλα θα πάνε για στέγνωμα μαζί και η θήκη. Όταν λοιπόν έφτασα στο σπίτι, έβγαλα το όπλο και έπαθα σοκ. Είδα στο κοντάκι τα μαλακά του πλαστικά (χτένι και πέλμα) σαν αρρωστημένα. Όπου υπήρχε ίχνος γρατζουνιάς από το περπατητό έδειχναν σαν το έσκισε με μαχαίρι. Χτένι και πέλμα ήταν σαν μαλακό τζελ γεμάτα φουσκίτσες σαν να έχει πέσει οξύ. Μες στη στεναχώρια, άφησα το όπλο στο καλοριφέρ να στεγνώσει και όσο περνούσε η ώρα έδειχναν τα πλαστικά να επανέρχονται. Τελικά μετά από κάποιες ώρες είχαν επανέλθει στην αρχική τους μορφή. Οι γρατζουνιές ούτε που φαινόταν στο μάτι και το πλαστικά είχαν την αρχική τους σκληρότητα. Πέλμα και χτένι στην αρχική τους κατάσταση! Δεν ξέρω αν ήταν το κρύο, το χιονόνερο, η τοποθέτηση στην θήκη ή ο συνδυασμός αυτών αλλά μου φαίνεται πολύ περίεργο το περιστατικό. Ίσως οι χημικοί, οι γνώστες και οι ομοιοπαθείς του φόρουμ, μας δώσουν κάποια εξήγηση αλλά και λύση να μην επαναληφθεί...
Προερχόμουν από 123 Raffaello 61cm με εξωτερικά και μου πήγαινε πολύ να ανέβω 10cm όταν την παρήγγειλα! Η αλήθεια είναι ότι δεν την είχα πιάσει στα χέρια πριν την αγορά για να έχω αίσθηση του ζυγίσματος.
Ένας ένας παιδιά, όλοι θα πάρετε! Χαχα! Θα έχετε απάντηση σύντομαΜιχάλη, επειγόντως αξιόπιστη μέτρηση του κόνου της powerbore
Manos
Staff member
Μιχάλη, επειγόντως αξιόπιστη μέτρηση του κόνου της powerbore
Χάχα τρελάθηκες.
Μένιο συμφωνω για την 123! Αλλά ειναι το ανθρακόνημα στη ρίγα που έχει η powerbore αλλά και η be diamond που κάνει το όπλο ακόμα πιο ελαφρύ μπροστά.προσωπικα σε αυτά τα δυο όπλα θα πήγαινα με κλειστά μάτια σε 71cm..τα 66cm ειναι οπως λέει πιο πάνω και ο Mike οπισθοβαρα..άσε που κερδίζεις κάτιτι και σε swing λόγω μεγαλύτερης σκοπευτικής γραμμής!
Επειδή ειμαι λιγο τρελος και ψηλός (1,93) μπορεί να πήγαινα και σε 76cm σε αυτά τα δυο όπλα..γυρω στα 3300gr βαριά-βαριά θα έπαιζαν αυτές οι δυο οπλαρες με
76cm κανη..δεν το λες και πολυ.καπου ειδα οτι ειναι 3250γρ με 76cm..όνειρο...
Έχεις απόλυτο δίκιο Γιάννη, εγώ είμαι 1,85 και πήρα την 71cm Be Diamond.
Να το χαίρεσαι! Το είδα πριν λίγες μέρες στον Καρασαββίδη (hobbi) στην Θεσσαλονίκη! Μου άρεσε παρά πολύ!
Καλορίζικη!
Μένει λάδι στα πλαστικά Χρήστο, στα μαλακα κομμάτια κ προφανώς κάτι γίνεται με το κρύο κ το υφαλμυρο νερό του Δ... Στεγνώνει κ επανέρχεται ... Κ μένα μόνο στο Δ μου έχει συμβεί 2-3 φορές κ το συνεδεσα με το ότι το είχα καθαρίσει πριν ανέβω κ το είχα περάσει όλο με λαδωμενο πανί ...Λοιπόν θέλω να σας περιγράψω ένα περίεργο για μένα περιστατικό που το συναντώ πρώτη φορά. Περίπου 6 ώρες στο Δ με τη Μ2, με καιρό με πολύ κρύο, 6 μποφόρ βοριά και συνεχόμενο χιονόνερο που σου τρυπούσε τα μάγουλα. Επιστροφή στο αυτοκίνητο και όπως ήταν όλα μούσκεμα ενώ δεν το έκανα ποτέ άλλη φορά, έβαλα το όπλο στην θήκη με το σκεπτικό ότι όλα θα πάνε για στέγνωμα μαζί και η θήκη. Όταν λοιπόν έφτασα στο σπίτι, έβγαλα το όπλο και έπαθα σοκ. Είδα στο κοντάκι τα μαλακά του πλαστικά (χτένι και πέλμα) σαν αρρωστημένα. Όπου υπήρχε ίχνος γρατζουνιάς από το περπατητό έδειχναν σαν το έσκισε με μαχαίρι. Χτένι και πέλμα ήταν σαν μαλακό τζελ γεμάτα φουσκίτσες σαν να έχει πέσει οξύ. Μες στη στεναχώρια, άφησα το όπλο στο καλοριφέρ να στεγνώσει και όσο περνούσε η ώρα έδειχναν τα πλαστικά να επανέρχονται. Τελικά μετά από κάποιες ώρες είχαν επανέλθει στην αρχική τους μορφή. Οι γρατζουνιές ούτε που φαινόταν στο μάτι και το πλαστικά είχαν την αρχική τους σκληρότητα. Πέλμα και χτένι στην αρχική τους κατάσταση! Δεν ξέρω αν ήταν το κρύο, το χιονόνερο, η τοποθέτηση στην θήκη ή ο συνδυασμός αυτών αλλά μου φαίνεται πολύ περίεργο το περιστατικό. Ίσως οι χημικοί, οι γνώστες και οι ομοιοπαθείς του φόρουμ, μας δώσουν κάποια εξήγηση αλλά και λύση να μην επαναληφθεί...
- Status