Με κοροιδευετε για τη δικια μου, που την εχω μεσα. Προχτες μου βρηκε μια τσιχλα, και δεν ειναι η πρωτη φορα που θαυμασα το πεισμα της συγκεκριμενης φυλης, αλλα αυτο που θαυμα ειναι το πως χωθηκε στο συγκεκριμενο πυκνο, πως μυρισε πανω και βρηκε την μυρωδια της τραυματισμενης τσιχλας, και το πως χωθηκε ξανα και ξανα μεχρι να βρει το θηραμα και να μου το φερει. Αγχωθηκα ειναι η αληθεια γιατι μολις πριν λιγες βδομαδες ειχε γρατζουνισει το ματι της, και την φωναξα να γυρισει, αλλα εκεινη εκει, πεισμα μεχρι να βρει το θηραμα.