Springer Spaniel

Forum Νέες Δημοσιεύσεις
Ευρυπίδη ο σκύλος που ξέρει το απορτ δεν το ξεχνά
Αν το ξέρει κ ξαφνικά το ''αλλαξε" κάτι μεσολάβησε
Στην περίπτωση σου σε ένα σκυλί τεσσάρων ετών με σωστό μέχρι τώρα απορτ τρια πράγματα μπορώ να σκεφτώ
Πρώτον λίπος στα πουλιά
Όπως κ στο ορτύκι μοιάζει με σοκολάτα στα δάκτυλά
Δεύτερον εάν άρχισες να περνεις απότομα τα πουλιά από το στόμα του λόγω πληθώρας πουλιών κ κινδύνου να χάσεις αλλά ανΤουφεκιστα
Τρίτον παρουσία άλλου ατόμου η σκύλου κοντά σας που δεν ξέρει η δεν έχει συνηθίσει

Ο Κυρ Γιάννης πιστεύω θα ναι πιο κατατοπιστικος
 
Last edited:
Χτες που είχα πάει με τα φιλαράκια μου για κυνήγι, έχουν και αυτά ένα επανιελάκι αρσενικό 4 ετών (ίδια "γενικά" χαρακ/κα με του κύριου Ευρυπίδη) και εμφανίζει φέτος παρόμοια συμπεριφορά. Δλδ όπως μου είπαν χαρακτηριστικά το σκυλί φέτος μ@λ@κίζεται ασύστολα. Αν δεν πιάσει μυρωδιά του πουλιού δεν μπαίνει στο πυκνό να το ψάξει, ακόμα και με προτροπή. Δύο τσίχλες που απόρταρε χτες σε καθαρό σχετικά μερος τις δάγκωσε πολύ και τις ψιλοέκοψε. Ενώ ήταν κομπλέ σαν σκύλος αυτά τα χρόνια. Μεταξύ σοβαρού και αστείου εγώ τους το απέδωσα στο ότι δεν το έβαλαν να ζευγαρώσει και έχει ... φουσκοδεντριές.... Ο πατέρας τους λέει ότι ίσως φταίνε τα φιλαράκια μου που το έχουν πολύ καλομαθημένο... Τι να πω...
 
evripidis302 said:
καλησπερα κυριοι.φετος λοιπον κι ενω το σπρινγκερακι μου ο λεων ειναι 4 χρονων αντιμετωπιζω το εξης προβλημα κι εννοειται βεβαια οτι κυριε νικολακοπουλε θα ηθελα παρα πολυ τη βοηθεια σας.ενω τα μεγαλα θηραματα οπως τρυγονι και φασσα τα φερνει και μου τα δινει κανονικοτατα απο φετος τις τσιχλες πρωτα τις κανει βολτα τις αφηνει κατω μετα τις ξαναπιανει κι αν δεν ειμαι κοντα παει να τις μασησει.επουδενι λογο βεβαια να μου τις δωσει.σημερα μια τσιχλα που επεσε μακρια απο μενα και δεν τον εβλεπα ενω την βρηκε κανονικα δεν την εφερε και οταν πηγα στο σημειο γιατι αργουσε να ερθει την βρηκα μασημενη χωρις να την εχει φαει.βεβαια δεν ξερω αν εχει φαει καποια στιγμη καποια.κυριε νικολακοπουλε θα σας παρακαλουσα ευγενικα να μου δωσετε τα φωτα σας
Click to expand...
Λυπάμαι για την καθυστέρηση αλλά λόγω των ημερών, λόγω των κουταβιών και λόγω του ότι υπάρχουν μερικές μπεκατσούλες στην γύρο περιοχή, ο "ηλεκτρονικός" χρόνος είναι λίγος.
Επειδή δεν γνωρίζω τη προηγούμενη εργασία του σκύλου ούτε τον τρόπο που έχει εκπαιδευτή, θα πω τη γνώμη μου "γενικά".
Για κάθε αλλαγή συμπεριφοράς κάτι νέο έχει δημιουργηθεί ή κάτι έχει αλλάξει στη ζωή του σκύλου με αποτέλεσμα αυτή την αλλαγή. Μερικές από τις αιτίες αναφέρει ο Kurtzhaar, θα μπορούσαν να είναι πάρα πολλές και αντιφατικές ή και άσχετες με το κυνήγι π.χ. η γέννηση ενός μωρού. Στο απόρτ μέχρι τώρα μετέφερε και τα μικρά και τα μεγάλα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, σωστά; άρα έχουμε μια αλλαγή συμπεριφοράς στα μικρά θηράματα. Πρώτη ενέργεια σου: Ψάξε βρες την αιτία και εξαφάνισέ τη ή τροποποίησε τη.
Επειδή γνωρίζω καλά πως το απόρτ σε μεγαλύτερα θηράματα γίνετε σωστότερα από όλους τους σκύλους, θα πω πως ποτέ ο σκύλος σου δεν είχε ακριβώς την ίδια ευκολία στα μικρά όσο στα μεγάλα, (εικασία κάνω). Πάλι αναφέρομαι γενικά: Αν για κάποιο λόγο, ο σκύλος έχει πάρει (βήμα - βήμα) λίγο τα ινία από τον ιδιοκτήτη είναι φυσικό να αρχίσει τα τσαλίμια από τα μικρά πουλιά. Η σειρά είναι: 1) Κάνει κύκλο πριν το δώσει. 2) Δεν το δίνει στο χέρι αλλά το αφήνει μπροστά του. 3) Το αφήνει σε απόσταση 2-3 μέτρων που συνεχώς αυξάνουν μέχρι μερικές φορές να το βρίσκει και να το μεταφέρει για 1-2 μόνο μέτρα. 4) το καπακώνει με τα χέρια του ή σκάβει και το θάβει 5) Δεν πάει καθόλου για απορτ. Σε κάποια από αυτές τις φάσεις θα αρχίσει να ψιλοδαγκώνει μέχρι κάποια φορά να το καταπιεί. Οι περιπτώσεις που θα αρχίσει να το καταπίνει είναι: βρίσκει λίπος και σάρκες από κοντινή τουφεκιά, έχει ταλαιπωρηθεί να το βρει και να το βγάλει από πυκνή βατσινιά, έχει υποστεί πολύ πίεση από τον κυνηγό. ΚΑΙ τέλος: Δεν είχε ποτέ εκπαιδευτεί σωστά οπότε κάποια στιγμή αποφάσισε να "την κάνει" από το απορτ και φυσικά άρχισε από τα μικρότερα πουλιά.
Σκέψου αυτά που έγραψα, γύρισε τα χρονικά στο μυαλό σου, και γράψε μας τι μπορεί να ισχύει για να σου πούμε πως μπορείς να το διορθώσεις.
 
κυριε νικολακοπουλε τα θερμα μου ευχαριστηρια για την απαντηση σας. ισχυει ο κυκλος που αναφερατε μεχρι το 3.δεν την καπακωνει ακομα και δεν την θαβει. αλλα και οταν την φερνει δεν την αφηνει. το μονο που μποφω να σκεφτω ειναι οτι σε καποια στιγμη βιασυνης να ασκησα πιεση στον σκυλο και να τον αγχωσα χωρις να το κσταλαβω απι δικο μου αγχος ωστε νσ βρει γρηγορα το πουλι
 
evripidis302 said:
το μονο που μποφω να σκεφτω ειναι οτι σε καποια στιγμη βιασυνης να ασκησα πιεση στον σκυλο και να τον αγχωσα χωρις να το κσταλαβω απι δικο μου αγχος ωστε νσ βρει γρηγορα το πουλι
Click to expand...
Πάλι θα αναφερθώ γενικά: Ένας καλά εκπαιδευμένος σκύλος με νορμάλ χαρακτήρα δεν θα αλλάξει συμπεριφορά από κάποια(ες) φορά(ες) που θα του ασκηθεί πίεση ιδιαίτερα αν γίνεται χωρίς να το καταλαβαίνει ο χειριστής του. Υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός και είναι απόλυτα αντιληπτός από τους σκύλους γιατί ερμηνεύουν συγχρόνως και τις κινήσεις του σώματός μας ακόμη και την χροιά της φωνής μας.
Στην δική σου περίπτωση κάτι θα πρέπει να ισχύει περισσότερο: Ή ο σκύλος δεν είναι γενικώς ισορροπημένος χαρακτήρας ή δεν ήταν ικανοποιητικά εκπαιδευμένος ή η δική σου πίεση δεν είναι τόσο περιστασιακή όσο νομίζεις. Ή τέλος ΔΕΝ ξέρεις πως πρέπει να "συμπεριφερθείς" όταν κάτι παρεκκλίνει τα συνηθισμένα.
Τι πιστεύεις πως ισχύει περισσότερο για να συνεχίσουμε;
 
evripidis302 said:
το 3 καο το 4 μαζι κυριε νικολακοπουλε
Click to expand...
Το 3 αφορά τη δική μας συμπεριφορά προς το σκύλο κατά το απορτ.
Αυτό είναι το εύκολο, εμείς, σαν νοήμονα όντα, μπορούμε να αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας άμεσα ενώ για να αλλάξουμε τη συμπεριφορά του σκύλου θα πρέπει να περάσει λίγος χρόνος δουλεύοντας το.
Θα πρέπει να παραμένουμε ήρεμοι, να μη βιαζόμαστε, να δίνουμε στο σκύλο την ευκαιρία να αναπτύξει τις ικανότητες του μυαλού του και της μύτης του δίνοντας του χρόνο. Οι επαναλαμβανόμενες εντολές φέρ'το, φέρ'το, φέρ'το... που'ντο που΄ντο... φερ'το... ψάξε, ψάξε καλά και άλλες τέτοιες λέξεις ή και επιφωνήματα όπως Άι άιιιι κλπ. τα μόνα που κάνουν είναι α) να δηλώσουν στο σκύλο πως είμαστε αγχωμένοι και να του το μεταδώσουν. β) Να μας αξιολογήσει και να μας κατατάξει ως ανίκανους αρχηγούς στο κυνήγι και γ) να αποσπούν την προσοχή του σκύλου από το έργο του.
Οποιαδήποτε, αδικαιολόγητη κατά την αντίληψη του σκύλου, πίεση εξασκήσουμε στο σκύλο (ακόμα και λεκτική) μπορεί να έχει αρνητική συμπεριφορά ως προς την εκτέλεση ή ως προς το ίδιο το θήραμα π.χ. μασούλημα. Ακόμη και μια επαναφορά από εξαιρετικά δύσκολο σημείο μπορεί είναι η αιτία να σφίξει περισσότερο το πουλί.
Στο απόρτ δεν πρέπει να μετακινούμαστε από τη θέση μας αλλά με εντολές νευμάτων (αριστερά - δεξιά - πίσω) καθοδηγούμε τον σκύλο μόνο σε περίπτωση που δεν έχει δει την πτώση του θηράματος. Αν για οποιοδήποτε λόγο δεν εκτελεί αυτές τις εντολές, κατευθυνόμαστε εμείς προς το σημείο αφήνοντας το προβάδισμα στο σκύλο μέχρι να βρει το θήραμα. Μία εντολή "ψάξε" είναι αρκετή όταν είμαστε κοντά στο θήραμα και άλλη μία, "Φέρ'το" όταν το έχει βρει και πιάσει στο στόμα του. Το παίρνουμε με σταθερές και "ευγενικές" κινήσεις και τέλος τον επιβραβέβουμε. Το σύνηθες λάθος, να επιβραβεύουμε το σκύλο πριν φτάσει και παραδώσει το θήραμα είναι αιτία να το παρατάει στα 2-3μ. από εμάς.
Το 4 αφορά τις ενέργειες που πρέπει να κάνουμε για να αποτρέψουμε μια συμπεριφορά που δεν είναι συνηθισμένη.
Στα περισσότερα άρθρα ή βιβλία που αφορούν την εκπαίδευση (άρα και την εργασία) των σκύλων δίνονται οδηγίες για το πώς θα διδάξουμε τον σκύλο να κάνει κάτι. Σπανίως, όμως, θα συναντήσουμε κείμενο που να λέει "Αν δεν το κάνει έτσι... κάνε αυτό" ή "Αν το κάνει αλλά μερικές φορές το κάνει αλλιώς...." Ε, ναι, όταν μιλάμε για ένα σωστό κυναγωγό θα πρέπει να γνωρίζει και τις διορθώσεις.
Επί του προκειμένου, στο απόρτ δηλαδή: Όταν αντιληφθούμε πως κάτι δεν πηγαίνει καλά (από όσα γινόντουσαν) θα πρέπει να αποφασίσουμε πως προτεραιότητα έχει η διόρθωση του σκύλου και όχι το κυνήγι.
Δεν φωνάζουμε, δεν βρίζουμε και κυρίως ποτέ, μα ποτέ, δεν προσπαθούμε να πιάσουμε τον σκύλο. Όταν, λοιπόν, πιάσει το πουλί και δεν επιστρέφει γρήγορα και σε ευθεία προς εμάς Μπορούμε να δοκιμάσουμε τα εξής:
1) Περιμένουμε στη θέση μας μέχρι να έρθει έστω και αν μας χαλάσει ένα-δυο πουλιά. Θα παραμείνουμε στη θέση μας για όση ώρα χρειαστεί να έρθει αυτός σε εμάς. Βοηθάει αν κάνουμε "βαθύ κάθισμα". Βοηθάει αν ανοίξουμε τα χέρια μας σαν "μεγάλη αγκαλιά". Βοηθάει περισσότερο απ' όλα αν ο σκύλος εκτελεί την εντολή "Έλα" και του τη δώσουμε παίρνοντας και την ανάλογη στάση μας.
2) Πισωπατάμε στην αντίθετη κατεύθυνση δίνοντας μια καθαρή εντολή "Φέρ'το". Αν πχ ο σκύλος είναι στην ανατολή και εμείς στη δύση θα περπατάμε ανάποδα πηγαίνοντας δυτικότερα αλλά βλέποντας τον σκύλο. Αυτό το κάνουμε όταν αξιολογούμε πως τελικά θα έρθει.
3) Ότι και στη προηγούμενη περίπτωση αλλά θα του γυρίσουμε την πλάτη μας και θα περπατάμε δυτικότερα με ζωηρό βήμα (όχι γρήγορο αλλά ζωηρό) για να τον παροτρύνουμε να μας ακολουθήσει, θα έχουμε στημένο το αυτί μας και με πολύ κλεφτές ματιές θα δούμε αν έρχεται. Όταν διαπιστώσουμε πως είναι πολύ κοντά μας γυρνάμε απότομα και τον πιάνουμε. Αν έχει ακόμη το θήραμα είμαστε σε καλύτερη θέση, αν δεν το έχει θα κάνουμε πως το αγνοούμε και θα το μαζέψουμε αργότερα χωρίς να μας δει.
4) Σε οποιαδήποτε από τις προηγούμενες φάσεις έρθει κοντά μας, δεν θα τον επιπλήξουμε και φυσικά δεν θα τον επιβραβεύσουμε. Θα του βάλουμε το λουρί, θα κάνουμε για 2-3 λεπτά μερικές ασκήσεις βασικής υπακοής π.χ. περπάτημα στο "κοντά" - ένα δυο φορές "κάτσε" - πάλι περπάτημα- ένα "κάτω" και ένα "μείνε" για 2-3 λεπτά είναι αρκετά για να του θυμίσουν ποιος βάζει τους κανόνες του παιχνιδιού. Θα πρέπει να είμαστε ήρεμοι, να μιλάμε χαμηλόφωνα για να έχουμε όλη την προσοχή του σκύλου στραμμένη σε μας. Από τη θέσει "Κάτσε" δίπλα μας, έχοντας τον πάντα στο λουρί, πετάμε ένα πουλί (ή αν έχουμε μαζί μας ντάμυ, καλύτερα) σε απόστα 2-3μ. τόση, ώστε όταν ο σκύλος πάει να απορτάρει μη το σταματήσει το λουρί. Συνήθως, με τέτοιες συνθήκες εκτελεί άψογα, αν αρνηθεί, πάλι μερικές ασκήσεις υπακοής και πάλι ένα τόσο κοντινό απόρτ. Αν και την 3η φορά αρνηθεί να απορτάρει τότε σταματάμε, τον βάζουμε στο κλουβί του και δοκιμάζουμε μια άλλη φορά.
Κατα 95%, πάντως, θα εκτελέσει το απόρτ άψογα. Θα μεγαλώσουμε λίγο την απόσταση και θα μετακινηθούμε καιεμείς μαζί του όταν πάει να απορτάρει, είναι βασικό να μη τον σταματήσει μια αντίσταση από το λουρί. Κάνουμε και ένα 3ο απόρτ σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από 5μ, αφού έχουμε βγάλει το λουρί και δίνοντας όλες τις εντολές "καθαρά" με ήρεμο τρόπο και σιγανά.
Το 2 που πρόσθεσα με το έτσι θέλω. Ένας σκύλος σωστά εκπαιδευμένος από τον ιδιοκτήτη του δεν θα είχε τέτοιο πρόβλημα, και αν μια στα χίλια το παρουσίαζε, θα ήξερε την αντιμετώπιση.
Καλή συνέχεια.
 
Επαναλαμβανομενες εντολες δινω και γω κατα τη διαρκεια του ψαξιματος και παρολο που δεν εχω ενδειξεις ανυπακοης ή προβληματων στο απορτ, θα το σταματησω αμεσως. Ευτυχως της εχω μαθει το νευμα με την κινηση του χεριου με το δεικτη, ετσι ουσιαστικα την κατευθυνω που να ψαξει.

Στα ευκολα πουλια παμε αμεσως μαζι, και ψαχνει μονο με ενα παραγγελμα. Επειτα μολις το βρει της λεω φερτο και το φερνει, αν και ειμαι σχετικα κοντα. Το μπραβο μολις μου το αφησει ή το παρω λεγοντας αστο, χωρις να το τραβαω ομως κιολας. Μερικα χαδακια και γλυκολογα, και βλεπω οτι και η συμπεριφορα της αλλαζει οπως ενα παιδακι.

Στα δυσκολα παμε μετα και ψαχνει με την ησυχια της.

Εκεινο που εχω παρατηρησει με τη δικη μου ειναι οτι καποιες φορες ψαχνει και δε βρισκει, και γυρναει σε μενα σαν να αναρωτιεται τι να κανει. Οποτε αν της ξαναδωσω εντολη ψαχνει παλι πιο παθιασμενα
 
DrV said:
Χτες που είχα πάει με τα φιλαράκια μου για κυνήγι, έχουν και αυτά ένα επανιελάκι αρσενικό 4 ετών (ίδια "γενικά" χαρακ/κα με του κύριου Ευρυπίδη) και εμφανίζει φέτος παρόμοια συμπεριφορά. Δλδ όπως μου είπαν χαρακτηριστικά το σκυλί φέτος μ@λ@κίζεται ασύστολα. Αν δεν πιάσει μυρωδιά του πουλιού δεν μπαίνει στο πυκνό να το ψάξει, ακόμα και με προτροπή. Δύο τσίχλες που απόρταρε χτες σε καθαρό σχετικά μερος τις δάγκωσε πολύ και τις ψιλοέκοψε. Ενώ ήταν κομπλέ σαν σκύλος αυτά τα χρόνια. Μεταξύ σοβαρού και αστείου εγώ τους το απέδωσα στο ότι δεν το έβαλαν να ζευγαρώσει και έχει ... φουσκοδεντριές.... Ο πατέρας τους λέει ότι ίσως φταίνε τα φιλαράκια μου που το έχουν πολύ καλομαθημένο... Τι να πω...
Click to expand...
Βασίλη, ίσως ισχύουν τα ίδια και για το επανιέλ του φίλου σου. Το ότι δεν έχει ζευγαρώσει δεν είναι μειονέκτημα αντίθετα τα "έμπειρα σε ζευγαρώματα" σκυλιά αποδιοργανώνονται περισσότερο αλλά μόνο όταν υπάρχει μυρωδιά οίστρου. Όσο για την άποψη του πατέρα σου περί καλομαθημένου εξαρτάται τι έννοια δίνει στη λέξη. Τα δικά μου σκυλιά θεωρώ πως είναι καλομαθημένα και πως μου το ανταποδίδουν.
 
Βίκτορα, ο σκύλος σου δεν επηρεάζεται από τα πολλά "ψάξε" γιατί έχει το ίδιο αποτέλεσμα του "διάβασε" που επαναλαμβάνουν οι μαμάδες εκατοντάδες φορές τη μέρα, αποτέλεσμα; δεν το ακούν καν... είναι το ίδιο φαινόμενο με τους κατοίκους κοντά σε αεροδρόμια που δεν προσέχουν τις προσγειώσεις / απογειώσεις. Αν θελήσεις για κάποιο πραγματικό λόγο να ψάξει κάπου επισταμένως θα εκτελέσει με το νεύμα σου και ερμηνεύοντας τη γλώσσα του σώματός σου (που κοιτάς, πως βαδίζεις, πως κρατάς το όπλο κλπ).
Για τη 2η παράγραφό σου: σιγά - σιγά μείωνε την δική σου απόσταση από το πουλί και στέλνε τη δείχνοντας την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει.
Για τη 3η παράγραφο σου: "Ψάχνει και δεν βρίσκει", μπορεί να μην είναι μια εξαιρετική μύτη ή απλά να είναι το πουλί πεσμένο σε μια τέτοια θέση που οι συνθήκες να μη μεταφέρουν την μυρωδιά του προς τη σκύλα, Ή να μην έχει μυρωδιά το πουλί (π.χ. περίοδος επώασης των εδαφόβιων). Πάντως να ξέρεις πως όλοι οι σκύλοι μου παλαιοί και σύγχρονοι με εξαίρετη "μύτη", κάποιες φορές, έχουν πατήσει θηράματα 2 και 3 φορές χωρίς να το παίρνουν χαμπάρι. Ακόμα και να τους το δείξεις δεν το καταλαβαίνουν, μόλις όμως το κουνήσεις λίγο με το πόδι κάνουν σαν τρελά από την έκπληξη και ορμάνε να το πιάσουν. Αυτό είναι άσχετο από "μύτη" και δεν το έχω ερμηνεύσει.
,,,"γυρναει σε μενα σαν να αναρωτιεται τι να κανει"... Τα είπες όλα Βίκτορα. Όταν επιμένω πως αυτές οι φυλές χρειάζονται κανονική εκπαίδευση και δεν είναι όπως τα σκυλιά φέρμας που θα φύγουν για να βρουν θήραμα και από σφάλμα σε σφάλμα κάποτε θα μάθουν να βρίσκουν και να φερμάρουν από μόνα τους, αυτό ακριβώς εννοώ. Τα σπάνιελς είναι φυλές που συνεργάζονται με τον κυναγωγό. Δεν εννοώ πως θα του δείξεις που μπορεί να έχει πουλί, αυτό είναι δική του δουλειά, αλλά τους δείχνουμε που θέλουμε να πάνε. Τα καθοδηγούμε, εκείνη την ώρα που σε κοιτά πρέπει να δείξεις Αριστερά, Δεξιά ή Πίσω. 3 κατευθύνσεις που μαθαίνονται πολύ εύκολα. Δείχνω πως γίνεται στα βιντεάκια που έχει αναρτήσει ο Μ. Κατσίπης στο Powervision.com.
 
Πες το διαισθηση Γιαννη, ή μαλλον καλυτερα πες το απο τυχη, οταν γυρναει να με κοιταξει, του δειχνω με το χερι προς τα που θελω να ψαξει.

Οσον αφορα αυτο με το πατημα, με εκπλησσει και μενα. Εχει τυχει σε μερα με θηραματα, να μου βρισκει πουλια που εχουν πεσει σε μερος διαφορετικο απο αυτο που υπολογιζα (κυνηγουσα ως τωρα χωρις σκυλο οποτε εχει μεινει το κουσουρι να κανω και τον απορτ) , και την ιδια μερα, θηραμα να το πατησει μια δυο φορες, ωσπου να παρει γραμμη τη μυρωδια. Σε γενικες γραμμες ομως παραπονο δεν πρεπει να εχω, δεν φαινεται να εχει κουσουρια ή ισως εγω δεν ειμαι σε θεση να τα ερμηνευσω, συνεπαρμενος απο την συνυπαρξη μαζι της. Οταν εχω βρει το πουλι, της αφηνω το χρονο που χρειαζεται να το βρει μονη της, νομιζω οτι δειχνει να το χαιρεται πιο πολυ απότι αν της το υποδειξω. Εκεινο που θα θελα να ρωτησω ειναι αν μπορουν τετοια σκυλια να εκπαιδευτουν στην ευρεση θηραματος που εχει σκαλωσει σε ενα δεντρο ( σε υψος λογικο εννοειται)
 
victor said:
Πες το διαισθηση Γιαννη, ή μαλλον καλυτερα πες το απο τυχη, οταν γυρναει να με κοιταξει, του δειχνω με το χερι προς τα που θελω να ψαξει.

Οσον αφορα αυτο με το πατημα, με εκπλησσει και μενα. Εχει τυχει σε μερα με θηραματα, να μου βρισκει πουλια που εχουν πεσει σε μερος διαφορετικο απο αυτο που υπολογιζα (κυνηγουσα ως τωρα χωρις σκυλο οποτε εχει μεινει το κουσουρι να κανω και τον απορτ) , και την ιδια μερα, θηραμα να το πατησει μια δυο φορες, ωσπου να παρει γραμμη τη μυρωδια. Σε γενικες γραμμες ομως παραπονο δεν πρεπει να εχω, δεν φαινεται να εχει κουσουρια ή ισως εγω δεν ειμαι σε θεση να τα ερμηνευσω, συνεπαρμενος απο την συνυπαρξη μαζι της. Οταν εχω βρει το πουλι, της αφηνω το χρονο που χρειαζεται να το βρει μονη της, νομιζω οτι δειχνει να το χαιρεται πιο πολυ απότι αν της το υποδειξω. Εκεινο που θα θελα να ρωτησω ειναι αν μπορουν τετοια σκυλια να εκπαιδευτουν στην ευρεση θηραματος που εχει σκαλωσει σε ενα δεντρο ( σε υψος λογικο εννοειται)
Click to expand...
 
victor said:
Το εχω δει το βιντεο παλιοτερα Δημητρη. Εξαιρετικη δουλεια, συγχαρητηρια
Click to expand...
Αν και ο σκύλος είναι εκτροφής μου δεν θα έλεγα πως αυτό το βίντεο έχει εξαιρετική κυνηγητική αξία. Εντυπωσιακή, σίγουρα!
Για να πετύχεις αυτό που ρώτησες αρχίζεις να κρεμάς το ντάμυ σε χαμηλό ύψος, να φαίνεται λιγάκι, και θα το ανεβάζεις σταδιακά μέχρι να το βάζεις μέχρι 2 μ. χωρίς να φαίνεται. Τις πρώτες φορές οδηγείς τη σκύλα προς το κρεμασμένο ντάμυ φροντίζοντας να είναι κόντρα στον άνεμο, δηλαδή να του φέρνει τη μυρωδιά του. Αν δεν το βρει την κάνεις ένα μικρό κυκλάκι και την επιστρέφεις σύντομα στο ντάμυ χωρίς πολλές κουβέντες. Το τιπ: κάθε φορά που σηκώνει τη μύτη της προς το ντάμυ ή το πλησιάζει θα λες ένα "Μπράβο" με ενθαρρυντικό τόνο, σύντομα θα καταλάβει τι πρέπει να κάνει. Έχω ένα ρητό ο σκύλος εκπαιδεύεται από τα εύκολα στα δύσκολα και από τα απλά στα σύνθετα. Ταιριάζει και στην περίπτωση.
 
ILIAS B said:
Παιδια ζηταω κουταβι απο 3 μεχρει 6.μηνών κατα προτίμηση θηλυκό η αγαπη που θα του δοθεί ειναι δεδομένη και το καθημερινο κυν..επίσης :)
Click to expand...
Καλή επιτυχία στην έρευνα σου. Αν θέλεις τη γνώμη μου, οι ηλικίες που βάζεις σαν προϋποθέσεις θα δυσκολέψουν την έρευνα σου, προτιμώ να παίρνω κουτάβι στη 9η εβδομάδα της ζωής του, μεταξύ δυο και δυόμιση μηνών.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top