Κωνσταντίνε υπάρχουν πολλές γκραβούρες από τότε, που αποδίδουν ακριβώς την εργασία των setter . Σε αυτές παρατηρούμε και όρθιες αλλά και ξαπλωτές φέρμες, επίσης παρατηρούμε μεγάλη χρήση των setter σε κυνήγι υδροβίων με φέρμες και απόρτ από το νερό!Το ενα στο βιντεακι παραπανω ετσι φαινεται στην φερμα ,ποιος ξερει πως ηταν τοτε? εμεις σημερα εκθιαζουμε τις ξαπλωτες ,το συρτο πονταρισμα ,ισως τοτε τα πραγματα να ηταν εντελως διαφορετικα.
Αυτό που ίσως κάπως διαφέρει σε μερικά σημερινά setter είναι η νευρικότητα και ο ανίσχυρος χαρακτήρας τους! Αυτή είναι πραγματική αλλοίωση του setter. To setter είναι η ψυχή του! έχουν πει και άλλοι πριν από εμένα, μοιάζει με αίλουρο αλλά είναι σκύλαρος! και δεν μιλάω μόνο στο κυνήγι. Είχα setter που με έκανε να αισθάνομαι την δύναμη της ψυχής του, λίγες μέρες πριν ξεψυχίσει (είχε καρκίνο στα γεράματα) τον έβγαλα για πέρδικες, πήρε κάποιες που πέταξαν μακρυά σε μια χαράδρα... και πήγε! και αργούσε ... και άρχισα να νομίζω πως δεν θα καταφέρει να έρθει απάνω. Δεν τον έβλεπα (δεν είχε ούτε κουδούνι) ... κατέβηκα σχεδόν κάτω, απογοητεύτηκα. Ξαφνικά ακούω στην κορυφή πέρδικες να πετάνε! ... ανέβηκα τρέχοντας και τον είδα να κατεβαίνει "γελώντας" για τη ασυνενοησία μας...