Τάσο καλησπέρα έχω ερωτήσεις, σε περιοχές που κάνουν pleurotus eryngii όπως η περιοχή μου, έβρεξε σήμερα 6ώρες, μικρής έντασης (ποτιστική) αλλά δεν θα βρέξει ξανά εντός των επόμενων 5-8 ημερών. 1) είναι ικανή μια τέτοια βροχή να κάνει συνθήκες καρποφορίας;
2) σε πόσες ημέρες με αυτές τις ψηλές θερμοκρασίες (ημέρα 30 0C - νύχτα 23 0C) θα έχουμε τυχόν καρποφορία; 3) Σε τέτοιου τύπου ερωτήσεις υπάρχει βιβλιογραφία.
Ελπίζω να μην έχω ρωτήσει υπερβολές και να μην σε ζαλίζω!
Γιώργο καλημέρα και καλή εβδομάδα στην παρέα. Το pleurotus eryngii είναι και αυτό ένα από τα κορυφαία εδώδιμα είδη και Πανελλαδικά γνωστό με το όνομα αγκαθίτης. Το οφείλει στην συμβιωτική του ύπαρξη με κάποια είδη αγκαθιού. Η οικογένεια περιλαμβάνει και άλλα εξαιρετικά φαγώσιμα το pleurotus eryngii var.ferullae αλλά και το σπανιότατο pleurotus eryngii var.nebrodensis . Στον αγκαθίτη τώρα. Εμφανίζεται στα στελέχη των περυσινών ξεραμένων αγκαθιών, αλλά χρειάζεται και την παρουσία κοπαδιών στις περιοχές που εμφανίζεται που το βοηθούν στην ανάπτυξή του. Ένα από τα νοστιμότερα μανιτάρια με βεβαιότητα, αν και θα μας αφήσει κάποια αγκάθια στα χέρια όταν το μαζεύουμε από τα συμβιωτικά του αγκάθια. Στις ερωτήσεις σου.
Το ενδεχόμενο καρποφορίας είναι πάντα το ζητούμενο για ένα μανιταροσυλλέκτη. Παρακολουθεί τις βροχοπτώσεις στην περιοχή που τον ενδιαφέρει και την εξέλιξη της θερμοκρασίας προκειμένου να διαπιστώσει αν ο τόπος θα δουλέψει και πότε. Πέρα από αυτές τις γενικές γνώσεις, υπάρχει ένα κύριος προσδιοριστικός παράγοντας που πολλοί τον προσπερνούν. Δεν είναι άλλος από το μικροκλίμα της κάθε περιοχής.
Έτσι παρότι σε μία περιοχή, έχει πέσει αρκετό νερό, επειδή οι θερμοκρασίες που ακολουθούν τις επόμενες ημέρες δεν δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη του μυκηλίου, δεν θα έχει καρποφορία. Το κάθε μανιτάρι αναγνωρίζει ως ιδανική για την ανάπτυξή του διαφορετική θερμοκρασιακή συνθήκη. Έτσι έχουμε μανιτάρια (καλοκαιρινά) ή ποιό σωστά θερμόφιλα και μανιτάρια χειμερινά ή (ψυχρόφιλα).
Οι αγκαθίτες κάνουν καλές καρποφορίες στα κυκλαδονήσια, την Κρήτη και τα νότια νησιά μας γενικότερα την χειμερινή περίοδο.
Εγώ τους μαζεύω συνήθως Οκτώβρη σε υψόμετρο 900 μέτρων σε διαφορετικά βουνά, στην Στερεά και στην Πελοπόννησο.
Η ποσότητα βροχής, που συνήθως απαιτείται για να υπάρξει κάποια ουσιαστική καρποφορία, είναι συνήθως τα 30 χιλιοστά βροχής ως μίνιμουμ. Μπορεί και με μικρότερη ποσότητα βροχής όμως και με συνεχόμενους Νοτιάδες, να έχουμε καρποφορίες, γιατί τα πρωινά λόγω υγρασίας, είναι σαν να έχει βρέξει.
Αν όμως τις επόμενες ημέρες έχει Βοριά, όπως τώρα, μπορεί το έδαφος να στεγνώσει γρήγορα (ειδικά για τους αγκαθίτες, που φύονται σε ανοικτές εκτάσεις) και να μην υπάρξει καρποφορία.
Βιβλιογραφία σε τέτοιου τύπου ουσιαστικές ερωτήσεις, που αφορούν τον κάθε εν δυνάμει μανιταροσυλλέκτη, δεν υπάρχει.
Η γνώση αυτή αποκτάται, με την συνεχή παρατήρηση ενός τόπου και τότε μόνο μπορείς να βγάλεις ουσιαστικά συμπεράσματα, για το πως δουλεύει ο συγκεκριμένος τόπος με αυτές τις συνθήκες.
Αυτή η αποκωδικοποίηση είναι που κάνει και την διαφορά, στο κατά πόσον κάποιος θα μπορέσει να προβλέψει σωστά μία καρποφορία και να γεμίσει το καλάθι του, εν αντιθέσει με κάποιον που απλά από σύμπτωση θα συναντήσει κάποια μανιτάρια στην βόλτα του στην εξοχή.
Οι ερωτήσεις αυτές, ακόμα και όταν είσαι συστηματικός συλλέκτης όπως εγώ, πέρνουν πάντα βελτίωση για τον κάθε τόπο, αφού έχουμε φάει κάμποσα "παλτά", σε πολύωρες εξορμήσεις 400 και 500 χιλιομέτρων, που είναι αρκετά συνηθισμένες. Ακόμα και μετά από πολλά χρόνια μπορώ να πω ότι μαθαίνουμε. Το "γηράσκω αεί διδασκόμενος" σε απόλυτη εφαρμογή.
