Η λογική των επιμεταλλωμένων σκαγιών είναι ότι, η στιλπνή και γυαλιστερή επιφάνεια τους, τους δίνει μικρότερη αντίσταση κατά την πτήση προς τον στόχο και έτσι φτάνουν με μεγαλύτερη συγκέντρωση, καλύτερη κατανομή και μεγαλύτερη ταχύτητα (μεγαλύτερη ταχύτητα=μεγαλύτερη ενέργεια=μεγαλύτερη διάτρηση), μειονέκτημα το μικρότερο ειδικό βάρος σε σχέση με ένα αντίστοιχης διαμέτρου μολύβδινο ημισκληρο...
Αλλά!!!!
'Ολα εξαρτώνται από την ποιότητα των σκαγιών...
Εχω δει επιμεταλλωμένα που είχαν μια "βαφή" στην επιφάνεια, εν είδει επιμετάλλωσης, που ξεβάφε με την τριβή των χεριών...εννοείται ότι σε τέτοια περίπτωση 1000 φορές καλύτερο ένα σωστό ημισκληρο μολύβδινο...
Επίσης σημαντική είναι και η σκληρότητα του μολύβδινου πυρήνα...συνήθως τα ευρωπαϊκά επιμεταλλωμένα είναι ημίσκληρα σκάγια με μια επιμεταλλωση εξωτερικά, τα καλύτερα που εχω βρει, από θέμα σκληρότητα, είναι στα αμερικάνικα premium φυσίγγια...τοσο της Remington όσο και της Winchester...
Πάντως ψήνομαι την καινούρια χρονιά να κάτσω να στήσω 4 πεντάδες φυσιγγίων, ζυγισμένα ένα-ένα στο χέρι, με ίδια υλικά και το μόνο που θα αλλάξω θα είναι τα σκάγια...
Μολύβδινα ημίσκληρα, μολύβδινα με 5% αντιμόνιο, επινικελωμένα, επιχαλκωμένα...
Και να μετρήσω συγκέντρωση, ισοκατανομή στο χαρτί και διάτρηση σε βρεγμένους καταλόγους...μάλλον θα τα στήσω και μαλλινόταπα για μεγαλύτερη πιστότητα της δοκιμής...
Αν και έχω την αίσθηση ότι τα μολύβδινα με 5% αντιμόνιο, θα υπερτερούν…
Είμαι σίγουρος πάντως, ότι σε καμιά περίπτωση το όποιο βελτιωμένο αποτέλεσμα δώσουν τα επιμεταλλωμένα (αν δώσουν), θα είναι αντίστοιχο της διπλάσιας τιμής τους, σε σχέση με τα μολύβδινα...