Κατά τη διάταξη του άρθρου 57 ΑΚ, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του, νοούμενη ως το προστατευόμενο από το Σύνταγμα (άρθρα 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1, 2) σύνολο των αξιών που απαρτίζουν την ουσία του ανθρώπου, έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον.
[1] Ειδικότερα, προσβολή της προσωπικότητας υπάρχει όταν με οποιαδήποτε πράξη ή παράλειψη τρίτου, υπάρχει αμφισβήτηση της προσωπικής και επαγγελματικής προσωπικότητας ορισμένου προσώπου.
[2] Από την διάταξη του άρθρου 57 ΑΚ προκύπτει, ότι καθιερώνεται αντικειμενική ευθύνη του προσβάλλοντος, μόνον ως προς την αξίωση άρσης της προσβολής και παράλειψής της στο μέλλον, ενώ για την καταβολή αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης θα πρέπει να αποδειχθεί υπαιτιότητα.
Με την εξάπλωση του διαδικτύου και ιδιαίτερα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ιδιαίτερη πρακτική σημασία έχει αποκτήσει το ερώτημα αν είναι δυνατόν να επέλθει προσβολή προσωπικότητας μέσω διαδικτύου. Στο ερώτημα αυτό έχει απαντήσει θετικά η νομολογία, καθώς έχει κριθεί ότι είναι δυνατόν να επέλθει προσβολή προσωπικότητας ορισμένου προσώπου μέσω ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης (social networks), καθότι α) δίνεται η δυνατότητα σε κάθε συνδεδεμένο χρήστη να δημιουργήσει το προσωπικό του ιστολόγιο και β) να προβεί μέσω αυτού σε σύντομες δημοσιεύσεις και σχόλια, τα οποία μπορεί να θίγουν τρίτους.
[3] Περαιτέρω, έχει κριθεί από την θεωρία και την νομολογία ότι οποιαδήποτε προσβολή της προσωπικότητας πραγματοποιείται μέσω διαδικτύου («internet»), συνιστά δια του τύπου προσβολή.
[4]
Η δε αγωγή προσβολής προσωπικότητας εκδικάζεται κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών του άρθρου 614 παρ. 7 ΚΠολΔ, που αφορά συνήθως διαφορές από δημοσιεύματα ή ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές και κάθε είδους περιουσιακή ζημία. Ακόμη, έχει κριθεί ότι οι διατάξεις του ν. 1178/1981, προκειμένου για προσβολές της προσωπικότητας κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών εκπομπών, εφαρμόζονται αναλόγως και επί προσβολών της προσωπικότητας οι οποίες συντελούνται στο διαδίκτυο (internet) μέσω ηλεκτρονικών ιστοσελίδων που λειτουργούν ως διεθνές μέσο διακινήσεως πληροφοριών, δεδομένου ότι για τις προσβολές αυτές δεν υπάρχει ιδιαίτερο νομικό πλαίσιο.
[5]
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η πληροφόρηση μέσω του διαδικτύου είναι η εξέλιξη της ηλεκτρονικής πληροφόρησης μέσω του ραδιοφώνου και της τηλεοράσεως,
[6] κρίσιμο είναι να αναφέρουμε ότι μπορεί να ευθύνεται εις ολόκληρον σε αποζημίωση (αδικοπρακτική ευθύνη), λόγω προσβολής προσωπικότητας μέσω διαδικτύου και ο διαχεριστής/ιδιοκτήτης του ιστολογίου/ιστοσελίδας, αν αποδειχθεί ότι γνώριζε ότι τα επίμαχα κείμενα μπορούσαν να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη των εναγόντων και πάρα ταύτα τα διατήρησε στην ιστοσελίδα και τα διέδωσε σε απροσδιόριστο αριθμό επισκεπτών αυτής. Συγκεκριμένα, έχει γίνει δεκτό από την νομολογία, ότι υπάρχει ευθύνη του προσώπου, το οποίου είχε τη διεύθυνση ιστοσελίδας (δηλαδή είχε την ιδιότητα του “φορέα παροχής υπηρεσιών” του π.δ. 131/2003) από κείμενα τα οποία αναρτήθηκαν στο χώρο φιλοξενίας της ιστοσελίδας από χρήστες αυτής.
Στην περίπτωση δε, που η προσβολή μέσω διαδικτύου επήλθε από δημοσίευμα σχόλιο σε ιστολόγιο ειδησεογραφικού περιεχομένου θα πρέπει να αποδειχθεί ότι το περιεχόμενο των ως άνω σχολίων υπερέβη το αντικειμενικά αναγκαίο μέτρο για να αποδοθεί το περιεχόμενο της σκέψης του συντάκτη προς ικανοποίηση του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος για την ενημέρωση των χρηστών του ιστολογίου/ιστοσελίδας, αλλά και της πρόθεσής του συντάκτη τους να ασκήσει οξεία κριτική.
[7] Τέλος, με την θέση σε εφαρμογή του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων(679/2016/ΕΕ GDPR), δίδεται το δικαίωμα όχι μόνο απλής προσφυγής στην Εποπτική Αρχή (Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα) αλλά και διαγραφής των προσωπικών δεδομένων που εμπεριέχονται στο επίμαχο προσβλητικό κείμενο/σχόλιο, μέσω του οποίου επήλθε η προσβολή της προσωπικότητας μέσω διαδικτύου.