Με υγεια. Ποσο και που τις οηρες τελικα;Ευχαριστώ το φόρουμ για το Πρωτοχρονιάτικο δώρο που μου έκανε!
Ξεκινήσαμε κάπως έτσι:
Και όντως όταν έγγραφα δεν είχα καμία απολύτως διάθεση να αγοράσω γαλότσες.
Η γαλότσα είναι κάτι που είχα στο μυαλό μου έντονα τουλάχιστον ένα χρόνο. Είχα δει ότι υπάρχει στην αγορά. Είχα μαζέψει ένα ποσό στα 200 ευρώ για να πάρω κάποια «καλή» και είχα διαβάσει τα χαρακτηριστικά που έχουν οι διάφορες μάρκες και τα διάφορα μοντέλα. Είχα καταλήξει στο ποιες θα είναι κατάλληλες για εμένα και ξεκίνησα να τις δοκιμάζω στα μαγαζιά.
Τα αποτελέσματα απογοητευτικά. Αυτό που ήξερα από παλιά επιβεβαιώθηκε ξανά. Στα δικά μου τα πόδια δεν μπαίνουν οι γαλότσες καθόλου μα καθόλου εύκολα.
Και όπως διάβαζα τα ποστ των μελών εδώ μέσα, βλέπω κάποιους κυρίους να μου προτείνουν κάποια φτηνιάρικα μοντέλα στα 35 ευρώ. Μα καλά λέω από μέσα μου, εδώ δεν είναι φιλική στο πόδι μου η γαλότσα των 200 ευρώ και πάνω και θα είναι η φτηνιάρα των 35;
Καθόλου δεν πίστεψα τα λόγια των μελών στην αρχή. Όμως επειδή γνωρίζω ότι οι κυνηγοί είναι άνθρωποι συνήθως μετρημένοι και ολιγόλογοι και όχι επιφανειακοί, και συνήθως όταν λένε κάτι το λένε μετά λόγου γνώσεως, είπα να πάω να δοκιμάσω και αυτές.
Στη δοκιμή το πόδι γλίστρησε σχετικά εύκολα μέχρι κάτω και με λίγο πίεση το πόδι μπήκε όλο μέσα. Περπάτημα αποδεκτό. Δεν φτάνει το ορειβατικό άρβυλο αλλά νομίζω περπατάω άνετα. Το βγάλσιμο της γαλότσας ακόμα πιο γλυκό! Επίσης πολύ σημαντική αίσθηση θερμομόνωσης μέσα στη γαλότσα. Αυτό στην στο βουνό και στα χιόνια θα φανεί, αλλά η πρώτη εντύπωση ήταν πολύ καλή.
Τέτοια γαλότσα εγώ δεν έχω ξαναδοκιμάσει! Φυσικά την αγόρασα:
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα μέλη του φόρουμ για τα χρήσιμα σχόλιά τους και για την ορθή καθοδήγηση. Αν βαριόσασταν και δεν είχατε πει τη γνώμη σας δεν θα είχα καταφέρει να βρω γαλότσα που να με βολεύει.
Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους!
Γαλότσες
- Thread starter Kostas
- Ημερομηνία δημιουργίας
Ευχαριστώ Νίκο, 39 ευρώ τις από κατάστημα στην Πελλοπόνησο. Τα λέω πιο πάνω.
Mafia Calabria
Moderator
Καλοριζικες και καλοφορετες
Πρώτη εξόρμηση με τις γαλότσες.
Στην ώρα μου στον κυνηγότοπο με κανονικά παπούτσια. Βγαίνω από το αυτοκίνητο και προσπαθώ να βάλω τις γαλότσες. Μπαίνουν εύκολα. Αρματώνομαι και ξεκινάω. Το τόπος είναι χιονισμένος και το πόδι βυθίζεται μέχρι το γόνατο σε κάθε βήμα. Το έχω κυνηγήσει πολλές φορές αυτό το μέρος και χιονισμένο με αρβυλάκι και γκέτες και το ξέρω.
Στα πρώτα 10 μέτρα τα πόδια πονάνε. Στα 20 μέτρα τα πόδια πονάνε πολύ. Στα 100 μέτρα από το αυτοκίνητο σταματάω. Το περπάτημα με τη γαλότσα είναι τυραννία. Να πάω μέχρι το καρτέρι που είναι αρκετά μέτρα πιο κάτω είναι αδύνατον με τις γαλότσες. Αποφασίζω να κάτσω κάπου εκεί. Τα πόδια πονάνε ακόμα και χωρίς να περπατάω. Κάνω υπομονή για να περάσει. Δεν περνάει. Πλέον η εμπειρία είναι πολύ δυσάρεστη και το τελευταίο που με ενδιαφέρει είναι να κυνηγήσω. Γυρνάω στο αυτοκίνητο, βγάζω τις γαλότσες, βάζω τα παπούτσια και γυρνάω πίσω. Το κυνήγι με τη γαλότσα είναι αδύνατο. Δεν πειράζει όμως, αύριο θα είμαι στο ίδιο μέρος με αρβυλάκι και γκέτα και θα κυνηγήσω μια χαρά όπως έχω κάνει τόσες άλλες φορές.
Επιτέλους καταρρίφθηκε μέσα μου ο μύθος της γαλότσας.
Καλά κυνήγια σε όλους!
Στην ώρα μου στον κυνηγότοπο με κανονικά παπούτσια. Βγαίνω από το αυτοκίνητο και προσπαθώ να βάλω τις γαλότσες. Μπαίνουν εύκολα. Αρματώνομαι και ξεκινάω. Το τόπος είναι χιονισμένος και το πόδι βυθίζεται μέχρι το γόνατο σε κάθε βήμα. Το έχω κυνηγήσει πολλές φορές αυτό το μέρος και χιονισμένο με αρβυλάκι και γκέτες και το ξέρω.
Στα πρώτα 10 μέτρα τα πόδια πονάνε. Στα 20 μέτρα τα πόδια πονάνε πολύ. Στα 100 μέτρα από το αυτοκίνητο σταματάω. Το περπάτημα με τη γαλότσα είναι τυραννία. Να πάω μέχρι το καρτέρι που είναι αρκετά μέτρα πιο κάτω είναι αδύνατον με τις γαλότσες. Αποφασίζω να κάτσω κάπου εκεί. Τα πόδια πονάνε ακόμα και χωρίς να περπατάω. Κάνω υπομονή για να περάσει. Δεν περνάει. Πλέον η εμπειρία είναι πολύ δυσάρεστη και το τελευταίο που με ενδιαφέρει είναι να κυνηγήσω. Γυρνάω στο αυτοκίνητο, βγάζω τις γαλότσες, βάζω τα παπούτσια και γυρνάω πίσω. Το κυνήγι με τη γαλότσα είναι αδύνατο. Δεν πειράζει όμως, αύριο θα είμαι στο ίδιο μέρος με αρβυλάκι και γκέτα και θα κυνηγήσω μια χαρά όπως έχω κάνει τόσες άλλες φορές.
Επιτέλους καταρρίφθηκε μέσα μου ο μύθος της γαλότσας.
Καλά κυνήγια σε όλους!
.hit.
Manos
Staff member
Θαλή σύγκριση σε θέμα άνεσης μεταξύ γαλότσας και άρβυλου δεν υπάρχει. Δεν θεωρώ ότι θα σου πει άνθρωπος πως η γαλότσα είναι πιο άνετη. Αλλά από θέμα μόνωσης και καθαρότητας μετά από περπάτημα στη λάσπη και στο χιόνι υπερέχει η γαλότσα. Το ότι δεν σου κάνει καμία μου πάει να πει ότι πρέπει να ψαχτείς λίγο ακόμα. Ο πατέρας μου π.χ. έχει χοντρή γάμπα και τον δυσκολεύει στο βάλε βγάλε, τλκ ξεπερνώντας αυτό η γαλότσα δουλεύει άνετα στο πόδι του και κάνει τη δουλειά του. Γνώμη μου να μην τις απορρίψεις γτ τις θεωρώ πάρα πολύ χρήσιμο εργαλείο. Από περιττά έξοδα άλλο τπτ το κυνήγι αλλά όχι οι γαλότσες. Τι νούμερο φοράς;
Μάνο σε ευχαριστώ για τις συμβουλές αλλά θα εγκαταλείψω την ιδέα. Κάτι θα ξέραν οι αρχηγοί μου όταν ήμουν προσκοπάκι και μας έβαζαν να κάνουμε πορείες στα βουνά, τις λάσπες και το χιόνι με αρβύλες και δεν μας επέτρεπαν γαλότσες. Κάτι θα ξέρουν και οι πεζοπόροι και οι ορειβάτες που και αυτοί έρχονται σε επαφή με νερά, χιόνια και λάσπες αλλά ποτέ μα ποτέ δεν φοράν γαλότσα.
Εγώ 42 νούμερο φοράω στο παπούτσι και 42 αγόρασα και τη γαλότσα. Δελεάστηκα να αγοράσω το 43 για να μπαίνει πιο άνετα η γαλότσα. Τελικά για να κάθεται καλά το πόδι μέσα πήρα το σωστό μέγεθός μου.
Γενικά αισθάνομαι το πόδι μου γυμνό μέσα. Σα να μη φοράει παπούτσι και να μην έχει καλή πρόσφυση στο έδαφος.
Με το αρβυλάκι το πόδι είναι δεμένο, σταθερό. Όπου πατάει ελέγχω το έδαφος και προχωράω. Με τη γαλότσα είναι τυραννία, σα να μην έχω πόδια αλλά ξυλοπόδαρα που απλά ακουμπάνε στο έδαφος.
Εγώ 42 νούμερο φοράω στο παπούτσι και 42 αγόρασα και τη γαλότσα. Δελεάστηκα να αγοράσω το 43 για να μπαίνει πιο άνετα η γαλότσα. Τελικά για να κάθεται καλά το πόδι μέσα πήρα το σωστό μέγεθός μου.
Γενικά αισθάνομαι το πόδι μου γυμνό μέσα. Σα να μη φοράει παπούτσι και να μην έχει καλή πρόσφυση στο έδαφος.
Με το αρβυλάκι το πόδι είναι δεμένο, σταθερό. Όπου πατάει ελέγχω το έδαφος και προχωράω. Με τη γαλότσα είναι τυραννία, σα να μην έχω πόδια αλλά ξυλοπόδαρα που απλά ακουμπάνε στο έδαφος.
Αυτή είναι η κεντρική ιδέα και σε εμένα για αυτό το παλεύω.
Σε αντίθεση με ορειβάτες που κάνουν μία-δύο άντε τρεις εξορμήσεις στα λασπωμένα βουνά το χρόνο, εμείς οι κυνογοί κάθε σαββατοκύριακο, και οι πιο τυχεροί και τις καθημερινές, μέσα στη λάσπη είμαστε. Για αυτό έχει αγαπηθεί η γαλότσα από τους κυνηγούς, για αυτό και το παλεύω. Από ότι φαίνεται όμως δεν το έχω.
Η επόμενη λύση είναι να αγοράσω τις Aigle που έχουν σόλα σαν αρβύλας και να δω την τύχη μου με αυτές.
Όμως δεν πιστεύω ότι είναι η σόλα το πρόβλημα της γαλότσας, αλλά ολόκληρη η δομή της.
Επίσης το πόδι μου στην Aigle δεν μπαίνει μέσα. Και τέλος δεν μπορώ να δίνω άλλα 150 σε πειραματισμούς. Ίσως του χρόνου.
Α μπράβο! Γαλοτσα χωρίς πατους δεν νοείται και για μένα. Έχω δουλέψει σε γαλακτοβιομηχανία που είμαστε όλη μέρα μέσα στα νερά και ο εξοπλισμός ασφαλείας επέβαλε αντιολισθητικες γαλοτσες. Χωρίς πατους στο δίωρο με άφηναν τα γόνατα μου.