Αυτο που λες φιλε Γιαννη , πολυ σωστο....και αξιζει και τα ''εξοδα'' και την ''ταλαιπωρια'' .!!!
Ο μονος τροπος να εχουμε συγκριτικα στοιχια!!!
Εαν εχω τα ''κεφια μου''......καποια στιγμη θα την κανω αυτην την δοκιμη !!!
Με ντενεκεδες και λαμαρινες δεν νομιζω να βρουμε ακρη....
Απαραιτητη πρού'ποθεση η πυκνοτητα του τζελ να ειναι σωστη .
ΥΓ. Οποιος φιλος γνωριζει απο που μπορω να αγορασω βιομηχανικο τζελ ετοιμο...ας γραψει την διευθυνση
εαν θελει !!!
Επειδή είσαι καλός άνθρωπος και κάποιας ηλικίας σε συμβουλεύω μην μπλέξεις με τζελ μαγειρικής, θα βλαστημάς την ώρα που ξεκίνησες.
Και αν κάποια στιγμή πετύχεις έστω και την α' σκληρότητα, η ζέστη δεν θα είναι σύμμαχος και θα περιμένεις παγωνιές.
Εφόσον θέλεις να κάνεις σοβαρή μέτρηση με επαναληψιμότητα και λίγο φτηνά η λύση είναι απλή =
1) ράβδοι σιλικόνης θερμοκόλλησης διάφανοι
2) πιστόλι θερμού αέρα
3) φόρμα για ψωμιά τετράγωνη
Πάντα με μάσκα προσώπου για τυχόν αναθυμιάσεις.
Αλείφεις εσωτερικά την φόρμα με πολύ λίγο λάδι μηχανής,ελάχιστο, κατά προτίμηση δεκαράκι για δίχρονα.
Βάζεις μια στρώση σωληνάρια σιλικόνης στον πάτο της φόρμας και ζεσταίνεις με το πιστολέτο στο τέρμα ζεστό.
Μόλις λιώσουν τα πρώτα συμπληρώνεις λίγα λίγα μέχρι να γεμίσει η φόρμα.
Την αφήνεις να κρυώσει καλά γιατί τα εγκαύματα είναι σίγουρα.
Όταν κρυώσει,την γυρνάς ανάποδα και δεν ξεφορμάρει, ζεσταίνεις με το πιστολέτο την φόρμα έχοντάς την ανάποδα στερεωμένη από τα χείλη σε τουβλάκια για να μπορεί να πέσει η σιλικόνη.
Απόφυγε σκόνες και νερό την ώρα που λιώνεις.
Μετά τις δοκιμές η σιλικόνη επαναχρησιμοποιείται.Απλά θέλει πολύ προσοχή να μην κοπείς.
Καλές δοκιμές