Το πολύ λάδι βλάπτει όπως βλάπτει και το καθόλου λάδι.
Αν έχω να διαλέξω ανάμεσα από τις δύο ακραίες περιπτώσεις, προτιμώ την καθόλου λάδι.
Αυτό όμως είναι ρητορικό.
Τα αδρανείας κατά την άποψη μου πρέπει να είναι ''υγρά'' για να λειτουργούν σωστά και γλυκά. Όταν λέω υγρά εννοώ ελάχιστο λίγο λάδι σε κάποια σημεία και καλό άπλωμα, αλλά όχι τελείως σκούπισμα. Τα σημεία αυτά είναι:
1. Τα αυλάκια της βάσης που κινείται το κλείστρο.
2. Το κάτω μέρος του κορμού του κλείστρου εκεί που γλυστράει πάνω στη σφύρα της σκανδαλοθήκης και στο άλλο το κερατάκι που είναι αριστερά από τη σφύρα όπως βλέπω τη σκανδαλοθήκη από πίσω.
3. Στο ελατήριο του κλείστρου.
4. Κεφαλή κλείστρου.
5. Επικρουστήρας.
6. Σκανδαλοθήκη:
α. Όπου υπάρχει κίνηση/τριβή σε πείρο
β. Στο ελατήριο που έχει από πάνω ένα καπέλο και πατάει η σφύρα όταν οπλίζει
γ. Στο ελατήριο που είναι αριστερά απ' έξω στο πλάι.
Όλα το άλλο όπλο πέρασμα με λάδι (σπρευ ή λαδόπανο) και μετά καλό σκούπισμα να μη μείνει τίποτα. Εδώ θέλουμε μόνο ένα φίλμ που θα μείνει μετά το σκούπισμα για προστασία απο την διάβρωση.
Για τα
μπολταρισμένα απαιτούνται μερικές σταγόνες λάδι. Όχι παραπάνω.
Για τα ελατήρια επανάταξης εάν περιβάλλουν την αποθήκη φυσιγγίων βάζω δύο σταγόνες λάδι στην αποθήκη απ' έξω και το απλώνω με το χέρι να μη φαίνεται τίποτα (σαν το φιλμ που είπα παραπάνω). Αν είναι στο κοντάκι μιά φορά το χρόνο λύσιμο καθάρισμα και 4 σταγόνες λάδι μέσα στο σωλήνα.
Το ελατήριο της αποθήκης φυσιγγίων μια φορά το χρόνο λύσιμο (αν λύνεται) καθάρισμα και άπλωμα με το δάχτυλο λίγο λάδι.
ΥΓ.: Ο Μάρκου στην Κάσο πρέπει να έχει ξεπουλήσει το hoppe's. Ήδη έχουμε πάρει 7 μπουκαλάκια από δω μέσα. Εγώ, ο
@manfles και ο
@gvp9000