Καλημέρα Ανδρέα!... ...αχχχ θειο Νικο....δυο ρουκετες κατεβηκαν στο δρομο...μια το σκλι και μια ο λαγος....ο οποιος απο την τρομαρα του κυριολεκτικα πηδηξε κουτρουβαλωντας και ηταν αδυνατη η αργη επωμιση ...ο δρομος δεν ηταν καθαρος, ειχε κλιση και πολλα ψηλα χορτα που εκρυβαν το θηραμα....οποτε εκει που στενευε ο δρομος και μαζευε την τουφεκια , εριξα δυο βολες....μετα χαθηκε...λουϊς εγινε...
Κατά την παροιμία: Του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο..., αν ήταν ότι θήραμα συναντάμε να το παίρνουμε δεν θα πετούσε ούτε σπίνος... Δεν ήταν να μπει στη τσάντα, δεν μπήκε...
Εγώ προσωπικά φίλε μου, λέω: την άλλη φορά η ακόμα και.... χαλάλι του επόμενου!
Υ.Γ...ο σωστός κυνηγός ( για μένα ) πρέπει να είναι «μεγαλόκαρδος» και «γενναιόψυχος» στο βουνό..., να προχωρεί παραπέρα…Καλή Χρονιά να έχουμε και του Χρόνου με Υγεία!