Χεραιτω τη παρέα.
Εξοδο σήμερα με το δροσοπαγο και παραδόξως επέλεξα το κάμπο μιας και τόσες μέρες στις προσηλιες πλαγιές δεν υπάρχει πουλί.
3 ωρες στκ πρώτο κομμάτι βρήκα 2 κορίτσια, η πρώτη αφου τρέλανε τον Bravo στο φτερό και το περπάτημα την ειδα κάποια στιγμή να περνάει απέναντι και να πιάνει κοντά σε μια βίλα, οπότε την άφησα να ησυχάσει αυτη και εμείς.
Η δεύτερη αν και περπάτησε αρκετά τελικά έμεινε στξ φέρμα του bravo αρκετά λεπτά αλλα σε πλαι με πουρναρι και λιθιές, λογω του γνωστού θέματος με το γόνατο δε ρίσκαρα να ανέβω, έμεινα απο κάτω με την ελπίδα να κατέβει αλλα το κορίτσι πηρε τον ανήφορο, μαζεψα τον σκυλακο με τα χίλια ζόρια γιατί αν έπαιρνε τη κορυφή θα τον έχανα.
Επόμενο κομμάτι, ενα μικρό κοτέτσι που τσεκάρω συχνά και μέχρι σήμερα (παραδόξως σε σχέση με αλλα χρόνια) δεν εχει βάλει πουλί......Σήμερα όμως ηταν εκεί μια νεοφερμενη ......απο τα πρώτα μέτρα κατάλαβα οτι εχει πιάσει βλέποντας τον Bravo να χαμηλώνει και να πηγαίνει λες και δε θέλει να σπάσει τα αυγά.....φερμαρίστηκε μπροστά μου στα 5 μέτρα περίπου πισω απο μια ξεροελια, εγω απο πανω στη λιθια, σκεπτόμενος οτι εχω τη τέλεια θέση......Τελικά σηκώθηκε ο φαντομας......πως έφυγε ουτε που το κατάλαβα, δεξιά αριστερά δεν έκανε, πως πέρασε μεσα απο το πυκνό χωρίς να πάρει ύψος ακόμα σκέφτομαι, κοίταγα και ξανακοιταγα σαν λαλακας απο που έφυγε και άκρη δεν έβγαλα......μπράβο της όμως.......πηρε και ο Bravo τρελαμένος το κατήφορο, χώθηκε στη τραφιά και απο δω παν και οι άλλοι......εκατσα κανα 20 λεπτό να χαζεύω τα κοτσύφια που έπαιζαν στο πυκνό, γύρισε εμφανώς λαλημενος δείγμα πως ίσως τη ξαναβρήκε και του ανέβασε τη πίεση περισσότερο.....

Συνέχισα κανα μισάωρο να τελειώσω το κομμάτι δίχως να βρω κάποια αλλη, στο γυρισμό ξαναπερασα απο εκεί μήπως το κορίτσι επέστρεψε αλλα τίποτα.
Όμορφα ηταν, περπατησα στη φύση, ανέβασα παλμούς, εμασα και το κρύο μου.....

Πίσω από αυτην την ξεροελια έφυγε ο φαντομας......

Έτσι με το φρέσκο να σφίξει και το δέρμα......
