Η ρίζα του προβλήματος σε αυτό είναι ότι πάμε τμηματικά να εφαρμόσουμε κομματάκια συστημάτων άλλων κρατών, αντί να αντιγράψουμε έστω αλλά πλήρως το σύστημα τους.
Η ειδικότητα της γενικής/οικογενειακής ιατρικής είναι σχετικά νέα στην Ελλάδα.
Δυστυχώς εμείς στο μυαλό μας έχουμε το γενικό γιατρό ως έναν (λάιτ) παθολόγο.
Καμία σχέση.
Αυτά που ξέρουμε σαν ασθενείς ως δουλειά του (ιδιώτη ουσιαστικά) παθολόγου είναι στην πράξη η ειδικότητα του γενικού/οικογενειακού γιατρού. Ο παθολόγος κανονικά είναι νοσοκομειακή ειδικότητα, που μπορεί να νοσηλευσει, θεραπεύσει και δώσει εξιτήριο σε ασθενή. Δεν είναι για να κάνει τη διαλογή του περιστατικού (από βήχα μέχρι σκωληκοειδίτιδα)ή τη μακροχρόνια συνταγογράφηση, αυτά είναι η δουλειά του γενικού γιατρού.
Αν θεσπιστεί σωστά εργασιακά αυτή η ειδικότητα έχει νόημα και ο προσωπικός γιατρός. Αυτός που θα σε ξέρει μια ζωή, θα σου ρυθμίζει την αγωγή, όσο δεν υπάρχει λόγος παραπομπής σε νοσοκομείο (και θα σε παραπέμπει μόνο αυτός όμως όταν θα το κρίνει αναγκαίο), θα σε ενημερώνει για το πότε πρέπει να κάνεις του Χ προληπτικούς ελέγχους κλπ κλπ.
Φυσικά όλο αυτό χρειάζεται προσωπικό.
Ο θεσμός του αγροτικού γιατρού ουσιαστικά αυτόν τον ρόλο είχε σκοπό να παίζει.
Προς το παρόν οι παρεχόμενες θέσεις είναι κατά πολύ περισσότερες απ' την προσφορά των γενικών γιατρών, γι αυτό έχουν υποχρεωτικό στους απλούς ανειδίκευτους πτυχιούχους την ετήσια υπηρεσία αυτή. Εγώ όμως για λόγους έλλειψης πείρας, γνώσεων και (αυτό αφορά σε εμένα) νομικούς λόγους ΔΕΝ γίνεται να παίξω το ρόλο αυτό. Συν ότι θα περάσω ένα χρόνο απ' τη θέση και θα φύγω.
Είναι όλα λάθος εξ αρχής.
Όσον αφορά στην επαρχία πάντως θεωρώ ότι αν υπήρχε η καλή θέληση απ' τη μεριά του πολίτη, μέσω των κέντρων υγείας και των αγροτικών γιατρών θα μπορούσε να περπατάει πολύ πιο ουσιαστικά και αποτελεσματικά αυτό το σύστημα.
Κι επειδή οι σχέσεις είναι αμφίδρομες, η αδιαφορία, το βολεμα του πολίτη, φέρνει και το αντίστοιχο απ' τη μεριά του γιατρού και το αντίστροφο.
Πχ μπορώ εγώ να τσακώνομαι επί καθημερινής βάσης με είκοσι άτομα για να τους πείσω ότι πρέπει να πάνε στο γιατρό τους για να τους ανανεώσει το πρωτόκολλο του διαβήτη??? Όχι, δεν είμαι μαζοχας να θέλω να τρώω βρισιδια, ενώ εγώ παλεύω να τον πείσω για το δικό του το καλό. Κάθομαι λοιπόν και το ανανεώνω εγώ, που ΔΕΝ καλυπτομαι νομικά***, χωρίς προηγηθείσες εξετάσεις, χωρίς τίποτα, απλά γιατί αυτός που έχω απέναντι μου αρνείται πεισματικά να προσέξει την υγεία του και έχει την ψευδαίσθηση ότι αν παίρνει για μια ζωή το ίδιο χάπι ρυθμίζεται σωστά και βαριέται να ξεκουνησει και να πάει στο κέντρο υγείας στο διπλανό χωριό, όχι στην πόλη, να κάνει μια εξέταση αίματος και να πάει στο γενικό γιατρό ή στον παθολόγο του και να του επαναπροσδιορίσει την αγωγή του.
***Εδώ φταίει και το γαμ...νο το κράτος που δε μου έχει κλειδωμένη αυτήν τη δυνατότητα, γιατί πολύ απλά και το ίδιο αφενός στα @@ του για την υγεία του πολίτη και αφετέρου γιατί ξέρει την ανεπάρκεια του και προωθεί το βολεμα και το κουκουλωμα της κατάστασης κάτω απ' το χαλακι.
