Σκοπευτήριο και κυνήγι

Forum Νέες Δημοσιεύσεις
Θεωρώ πως η μαγεία του σκοπευτηρίου για τον σκοπευτή-κυνηγού φτάνει μέχρι το σημείο που αυτός θα βελτιώσει τις σκοπευτικές του ικανότητες χωρίς να γνωρίζει τις τροχιές των πιάτων από την κάθε μηχανή. Δηλαδή να θέλει να βελτιώνει την τεχνική της επώμισης και της σωστής τουφεκιάς όταν θα αισθάνεται στο σκοπευτήριο ουρανοκατέβατος με εντελώς άγνωστες τις πορείες των πιάτων. Όταν μπει κάποιος στο τρυπάκι να προσπαθεί να απομνημονεύσει την πορεία των πιάτων από την κάθε μηχανή ώστε να πάρει σωστή θέση σε κάθε βατήρα περιμένοντας απλά το κατάλληλο σημείο να τουφεκίσει, τότε κατά τη γνώμη μου μεταπηδά σε ένα άλλο κεφάλαιο, αυτό του σκοπευτή –αθλητή. Όταν είσαι πλέον σκοπευτής –αθλητής, λογικό είναι να προσπαθήσεις να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις του αθλήματος και να εξετάζεις όλες τις παραμέτρους ώστε να πιάσεις την καλύτερη δυνατή επίδοση, απομνημονεύοντας για παράδειγμα τις τροχιές από την κάθε μηχανική.
Ως μη συχνός επισκέπτης του σκοπευτηρίου, προσωπικά αισθάνομαι σκοπευτής-κυνηγός και με εξιτάρει το σκοπευτήριο όσο τουφεκάω σε στόχο άγνωστης προς εμένα πορείας προσπαθώντας να βελτιώσω ό,τι χρειαστεί. Όταν όμως αρχίζει η μνήμη να προσπαθεί να συγκρατεί την εικόνα της πορείας του κάθε πιάτου από την εκάστοτε μηχανή, για μένα χάνεται η μαγεία του αγνώστου και ξενερώνω, αλλά για κάποιον άλλον όμως αρχίζει η εξέλιξή του ως σκοπευτή-αθλητή…
Εκεί πιστεύω είναι το μεταίχμιο της επιλογής μας. Παραμένουμε σκοπευτές-κυνηγοί ή το εξελίσσουμε ως σπορ και συνεχίζουμε ως σκοπευτές-αθλητές...
 
Γιατι πρεπει παντα να συγκρινουμε πορτοκαλια με αυτοκινητα; Το τι προσφερει ο καθενας για το θηραμα το ξερει μονο ο ιδιος, καθως πολλες φορες αυτο που φαινεται και αυτο που πραγματικα συμβαινει δεν ειναι απαραιτητα το ιδιο. Ομοιως και ως αθλητης, περαν του να επιτυχει το στοχο του, εχει σημασια και η ολη του συμπεριφορα ως προς τους συναθλητες του, ή την ωρα που ριχνει ακομα και μονος του.

Ο Παυλος αναφερε κατι πολυ συγκεκριμενο, πως ενας που θα ασχοληθει με το σκοπευτηριο, θα δει και βελτιωση στο κυνηγι. Εννοειται πως μιλαμε παντα για το κομματι το σκοπευτικο γιατι αν ειναι ανθρωπος μιζερος, μουρμουρης, εριστικος, ή οτι αλλο, τα ιδια κουσουρια θα βγαλει και στην μια περιπτωση και στην αλλη. Θα μαθει να σταθεροποιει την επωμιση του, θα μαθει να μην επωμιζει βιαστικα, θα μαθει οτι ακομα και αν σε ξαφνιασει ενας στοχος (ναι υπαρχουν περιπτωσεις που μπορει τον στοχο να τον δεις τη τελευταια στιγμη) πως θα προσπαθησεις να τον παρεις. Θα μου πειτε, εισαι στημενος στο βατηρα οταν καθεσαι για καρτερι στην τσιχλα; Οχι, δεν εισαι, αλλα σιγουρα η σωστη σταση, και η σωστη επωμιση ακομα και σε ενα πουλι που σε ξαφνιασε, γινονται πιο αβιαστα και πιο σωστα, συχνοτερα απο το αν ειχαμε να πιασουμε οπλο 6 μηνες. Σιγουρα ομως επιτυχιες στο θηραμα 100% δεν θα εχεις, απλα θα βελτιωσεις τα ποσοστα καρπωσης. Και αυτο ειναι τοσο θεμιτο και ηθικο οσο και το να κυνηγας με 32γρ Νο12 τα ορτυκια ή την μπεκατσα και το λαγο με ενα κοπαδι σκυλια φερμας.

Περαν της βελτιωσης, το σπορτιγκ ειναι ενα παιχνιδι, οποτε καλο ειναι να το παιζεις με τους κανονες του. Αν αυτο σε κανει αθλητη, δεν ξερω. Δε νομιζω ομως πως χανεις την ιδιοτητα του κυνηγου οταν ριχνεις σπορτιγκ, ή του αθλητη (στον οποιο βαθμο ασχολησαι) οταν πας για περπατητο τσιχλας. Και στις 2 περιπτωσεις υπαρχουν κοινες πρακτικες, αλλα ειναι αλλο το κυνηγι, αλλο το σκοπευτηριο.
 
victor said:
Γιατι πρεπει παντα να συγκρινουμε πορτοκαλια με αυτοκινητα; Το τι προσφερει ο καθενας για το θηραμα το ξερει μονο ο ιδιος, καθως πολλες φορες αυτο που φαινεται και αυτο που πραγματικα συμβαινει δεν ειναι απαραιτητα το ιδιο. Ομοιως και ως αθλητης, περαν του να επιτυχει το στοχο του, εχει σημασια και η ολη του συμπεριφορα ως προς τους συναθλητες του, ή την ωρα που ριχνει ακομα και μονος του.

Ο Παυλος αναφερε κατι πολυ συγκεκριμενο, πως ενας που θα ασχοληθει με το σκοπευτηριο, θα δει και βελτιωση στο κυνηγι. Εννοειται πως μιλαμε παντα για το κομματι το σκοπευτικο γιατι αν ειναι ανθρωπος μιζερος, μουρμουρης, εριστικος, ή οτι αλλο, τα ιδια κουσουρια θα βγαλει και στην μια περιπτωση και στην αλλη. Θα μαθει να σταθεροποιει την επωμιση του, θα μαθει να μην επωμιζει βιαστικα, θα μαθει οτι ακομα και αν σε ξαφνιασει ενας στοχος (ναι υπαρχουν περιπτωσεις που μπορει τον στοχο να τον δεις τη τελευταια στιγμη) πως θα προσπαθησεις να τον παρεις. Θα μου πειτε, εισαι στημενος στο βατηρα οταν καθεσαι για καρτερι στην τσιχλα; Οχι, δεν εισαι, αλλα σιγουρα η σωστη σταση, και η σωστη επωμιση ακομα και σε ενα πουλι που σε ξαφνιασε, γινονται πιο αβιαστα και πιο σωστα, συχνοτερα απο το αν ειχαμε να πιασουμε οπλο 6 μηνες. Σιγουρα ομως επιτυχιες στο θηραμα 100% δεν θα εχεις, απλα θα βελτιωσεις τα ποσοστα καρπωσης. Και αυτο ειναι τοσο θεμιτο και ηθικο οσο και το να κυνηγας με 32γρ Νο12 τα ορτυκια ή την μπεκατσα και το λαγο με ενα κοπαδι σκυλια φερμας.

Περαν της βελτιωσης, το σπορτιγκ ειναι ενα παιχνιδι, οποτε καλο ειναι να το παιζεις με τους κανονες του. Αν αυτο σε κανει αθλητη, δεν ξερω. Δε νομιζω ομως πως χανεις την ιδιοτητα του κυνηγου οταν ριχνεις σπορτιγκ, ή του αθλητη (στον οποιο βαθμο ασχολησαι) οταν πας για περπατητο τσιχλας. Και στις 2 περιπτωσεις υπαρχουν κοινες πρακτικες, αλλα ειναι αλλο το κυνηγι, αλλο το σκοπευτηριο.
Click to expand...
.shake hands.
 
Βικ ήσουν πολύ κατατοπιστικός συγχαρητήρια,,είδα πως ξέφευγε το θέμα από "τεχνικές σκόπευσης με λειόκαννο" εμπλέκοντας όλη την ιδεολογία του κυνηγιού κάτι το οποίο δεν με ενδιαφέρει στην προκειμένη περίπτωση και είπα να μη γράψω και παρεξηγηθώ

και πάλι μπράβο !
 
victor said:
Γιατι πρεπει παντα να συγκρινουμε πορτοκαλια με αυτοκινητα; Το τι προσφερει ο καθενας για το θηραμα το ξερει μονο ο ιδιος, καθως πολλες φορες αυτο που φαινεται και αυτο που πραγματικα συμβαινει δεν ειναι απαραιτητα το ιδιο. Ομοιως και ως αθλητης, περαν του να επιτυχει το στοχο του, εχει σημασια και η ολη του συμπεριφορα ως προς τους συναθλητες του, ή την ωρα που ριχνει ακομα και μονος του.

Ο Παυλος αναφερε κατι πολυ συγκεκριμενο, πως ενας που θα ασχοληθει με το σκοπευτηριο, θα δει και βελτιωση στο κυνηγι. Εννοειται πως μιλαμε παντα για το κομματι το σκοπευτικο γιατι αν ειναι ανθρωπος μιζερος, μουρμουρης, εριστικος, ή οτι αλλο, τα ιδια κουσουρια θα βγαλει και στην μια περιπτωση και στην αλλη. Θα μαθει να σταθεροποιει την επωμιση του, θα μαθει να μην επωμιζει βιαστικα, θα μαθει οτι ακομα και αν σε ξαφνιασει ενας στοχος (ναι υπαρχουν περιπτωσεις που μπορει τον στοχο να τον δεις τη τελευταια στιγμη) πως θα προσπαθησεις να τον παρεις. Θα μου πειτε, εισαι στημενος στο βατηρα οταν καθεσαι για καρτερι στην τσιχλα; Οχι, δεν εισαι, αλλα σιγουρα η σωστη σταση, και η σωστη επωμιση ακομα και σε ενα πουλι που σε ξαφνιασε, γινονται πιο αβιαστα και πιο σωστα, συχνοτερα απο το αν ειχαμε να πιασουμε οπλο 6 μηνες. Σιγουρα ομως επιτυχιες στο θηραμα 100% δεν θα εχεις, απλα θα βελτιωσεις τα ποσοστα καρπωσης. Και αυτο ειναι τοσο θεμιτο και ηθικο οσο και το να κυνηγας με 32γρ Νο12 τα ορτυκια ή την μπεκατσα και το λαγο με ενα κοπαδι σκυλια φερμας.

Περαν της βελτιωσης, το σπορτιγκ ειναι ενα παιχνιδι, οποτε καλο ειναι να το παιζεις με τους κανονες του. Αν αυτο σε κανει αθλητη, δεν ξερω. Δε νομιζω ομως πως χανεις την ιδιοτητα του κυνηγου οταν ριχνεις σπορτιγκ, ή του αθλητη (στον οποιο βαθμο ασχολησαι) οταν πας για περπατητο τσιχλας. Και στις 2 περιπτωσεις υπαρχουν κοινες πρακτικες, αλλα ειναι αλλο το κυνηγι, αλλο το σκοπευτηριο.
Click to expand...

Victor στην ουσία διαφωνείς με τα λεγόμενα του Παύλου... (βλέπε σύγκριση κυνηγού με σκοπευτή, ενώ λες να μην τα συγκρίνουμε) αλλά τελικά συμφωνειται σε ολα.
Η πολύ "οπαδικό" έχει γινει το φόρουμ...
Η εγώ δεν καταλαβαίνω...
Και μάλλον όχι μόνο εγώ... Είναι πολύ οι χαζοί εδώ!!!;)
 
Για εμένα είναι δύο διαφορετικά παντελώς πράγματα το καλός κυνηγός από το καλός σκοπευτής ,ένας άνθρωπος που σέβεται την φύση σέβεται το θήραμα σέβεται τον συγκηνηγοτου σέβεται τα σκυλιά του και δεν τον ενδιαφέρει το εφετζιλικη του τόσα θηράματα πείρα για την κόντρα στον καφενέ και την επιδηξει στο fb σκασιλα μου εάν τουφεκαει σωστά ας τουφεκαει χάλια για εμένα αυτός είναι κυνηγός ανεξάρτητα εάν είναι καλός σκοπευτής ,καλός κυνηγός είναι αυτός που είναι ωραίος τύπος στην παρέα και μαζί του κυνηγάς όμορφα και γουστάρεις και εας χάνει το 80%των θηραματων που τουφεκαει ,καλός κυνηγός είναι αυτός που δεν σηκώνει το όπλο όπου να'ναι για να πάρει μια τσίχλα παραπάνω από τους άλλους της παρέας και η ασφάλεια για αυτόν είναι το άλφα και το ωμέγα και ας μην τουφεκαει καλά ,δεν έχει καμία σχέση το καλός κυνηγός με το καλός σκοπευτής και καλό κυνηγό δεν σε κάνει η σκοπευτική σου δεινότητα αλλά πολλά άλλα ,σε αντίθεση στο σκοπευτήριο καλό αθλητή σε κάνει η σκοπευτική σου δεινότητα .Για το κομμάτι της σκόπευσης τώρα πιστεύω ότι το σκοπευτήριο θα σε κάνει σίγουρα καλύτερο σκοπευτή και όχι εξ ανάγκης καλύτερο κυνηγό ,το κυνήγι τώρα το κατά πόσο θα βελτιώσει ένα αθλητή σκοπευτή υψηλού επιπέδου χωράει πολύ συζήτηση
 
Προσωπική γνώμη και μιλώντας πάντα για τους κυνηγούς που πάνε σκοπευτήριο κυρίως τους νεκρούς μήνες και όχι τους αθλητές.
1. Το σκοπευτήριο βοηθάει πολύ σε κυνηγούς που κάνουν κυρίως καρτέρι. Το μεγαλύτερο όφελος είναι ότι μας κρατάει σε επαφή με το κομμάτι της επώμισης το οποίο είναι κάτι πολύ σημαντικό.
2. Το κυνήγι είναι άλλο πράγμα καθώς το κομμάτι του επωμίζω και πατάω την σκανδάλη είναι ένα μικρό κομμάτι της όλης διαδικασίας.
 
Stelios Polyzos said:
Victor στην ουσία διαφωνείς με τα λεγόμενα του Παύλου... (βλέπε σύγκριση κυνηγού με σκοπευτή, ενώ λες να μην τα συγκρίνουμε) αλλά τελικά συμφωνειται σε ολα.
Η πολύ "οπαδικό" έχει γινει το φόρουμ...
Η εγώ δεν καταλαβαίνω...
Και μάλλον όχι μόνο εγώ... Είναι πολύ οι χαζοί εδώ!!!;)
Click to expand...

Καλημερα

Δεν διαφωνω στα λεγομενα του Παυλου, τουλαχιστον οχι ως προς το πνευμα που θεωρησα εγω πως αναφερθηκε, δηλαδη στην τεχνικη και μονο, στο κυνηγι και στο σκοπευτηριο. Επ'αυτου μπορουν να γινουν συγκρισεις πιστευω, κατα ποσο οι τεχνικες σκοπευσης που χρησιμοποιουμε στο σκοπευτηριο εχουν εφαρμογη στο κυνηγι, και κατα ποσον η ενασχολιση με το σκοπευτηριο βοηθαει και στο κυνηγι. Απο κει και επειτα συμφωνω, το κυνηγι ειναι πολυ περισσοτερα απο το κομματι της τεχνικης, αλλα νομιζω κανενας δεν πιστευει πως οσο βελτιωνεσαι στο σπασιμο δισκων τοσο μεγαλωνει και η κυνηγετικη σου παιδεια. Αυτη ή υπαρχει και καλλιεργηται, ή οχι.

Τελος, επειδη η παρουσια μου εδω μεσα ειναι αρκετων χρονων, νομιζω ολοι εχουν καταλαβει το ποσο "οπαδος" ειμαι οσον αφορα τα γραπτα αλλων μελων. Προσπαθω παντα να εκφερω γνωμη στα θεματα που νομιζω πως γνωριζω, χωρις να διεκδικω δαφνες ειδημονα σε κατι. Επισης να αναφερω πως ποτε δεν θεωρησα καποιον ως χαζο, ειτε εδω μεσα ειτε στη ζωη μου γενικοτερα. Ειναι δυσκολο πραγμα να εκφραζεσαι μεσω του γραπτου λογου, καμμια φορα και μεσω του προφορικου, αλλα αυτο δεν κανει απαραιτητα κανενος τη γνωμη λιγοτερης σημασιας απο τη δικη μου.
 
victor said:
Απο κει και επειτα συμφωνω, το κυνηγι ειναι πολυ περισσοτερα απο το κομματι της τεχνικης, αλλα νομιζω κανενας δεν πιστευει πως οσο βελτιωνεσαι στο σπασιμο δισκων τοσο μεγαλωνει και η κυνηγετικη σου παιδεια. Αυτη ή υπαρχει και καλλιεργηται, ή οχι
Click to expand...

αυτό δεν έχουν καταλάβει ακόμα από τον τίτλο του νήματος και στο τέλος θα νομίζουν ότι δεν αγαπάμε/αγαπήσαμε το κυνήγι

όταν τελικά διαχωρίσουμε το ένα ( τεχνικές σκόπευσης με λειόκαννο ) από το άλλο ( κυνήγι,παιδεία,τρόπος ζωής,σκυλιά κ.α ) μπορούμε να κάνουμε μια ωραία κουβέντα
 
Η αλήθεια είναι ότι όσοι δεν έχουν κάποιο σκοπευτήριο κοντά να πάνε( πχ εγώ ) έστω μια φορά τον μήνα , χαμένοι βγαίνουν . Είναι 6 μήνες μην σας πω κι παραπάνω που είσαι αποκομενος απο το όπλο κι αυτό φενεται αμέσως στην έναρξη του κυνηγιού .
 
Nikolasremi said:
Η αλήθεια είναι ότι όσοι δεν έχουν κάποιο σκοπευτήριο κοντά να πάνε( πχ εγώ ) έστω μια φορά τον μήνα , χαμένοι βγαίνουν . Είναι 6 μήνες μην σας πω κι παραπάνω που είσαι αποκομενος απο το όπλο κι αυτό φενεται αμέσως στην έναρξη του κυνηγιού .
Click to expand...
τοσο μακρυα ειμαστε think.yel.
 
Νομίζω κακώς ενεπλάκη το θέμα της κυνηγετικής παιδείας στη συζήτηση. Είναι θέμα ανθρώπου (χαρακτήρα) και όχι ιδιότητας (σκοπευτή ή κυνηγού).
Απλά κάποιοι εκφράσαμε την προσωπική άποψή μας για τη σχέση κάποιου κυνηγού με το σκοπευτήριο χωρίς να κατακρίνουμε οποιαδήποτε επιλογή.
 
Νομίζω κύριοι οτι πρέπει να topic.
Ας βρει ο καθένας μας τον λόγο κ τα κριτήρια γιατί πάει η δεν πάει σκοπευτήριο η αν τον βοηθάει η τον χαλάει στο κυνήγι η κ το αντίθετο
Επιτελούς πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε να έχουμε ΤΑΜΠΕΛΑ η να είμαστε ΧΑΜΑΙΛΕΩΣΝΤΕΣ
 
Altair Lusso said:
Πάντως αν βγάλουμε τις κ..........δες στην άκρη, δεν ξέρω γιατί αλλά μου χαλάνε την αισθητική στην κουβέντα και σένα Γιώργο δεν ξέρω τελικά που και πόσο σε έχει βοηθήσει η μεγάλη ενασχόληση με το σκοπευτήριο. Συνέχεια είσαι στην αμφισβήτηση για τις μακρινές βολές, τις ψηλωμενες τσίχλες τις τουφεκάς με 5άρια - 6άρια γιατί αν θυμάμαι καλά τέτοιο σκαι έλεγες ότι θέλει η τσίχλα στα 50 μετρα και τα 2" που κάνουν τα σκάγια να πάνε στα 115 μέτρα, σου φαίνονται πολλά.
Θα περίμενε κάποιος άλλες εμπειρίες μετά από τόσο σκοπευτήριο.
Click to expand...

επειδή το θέμα "άπλωσε πολύ" δεν θα το απλώσω παραπάνω , απλά θα απαντήσω επιγραμματικά στον φίλο μου τον Γιώργο.

1. έχεις δίκιο για τις κ........ς ζητώ συγγνώμη δεν θα επαναληφθεί.
2. η ενασχόληση με το σκοπευτήριο με έχει βοηθήσει τα μέγιστα και σε πολλά επίπεδα.
3. η αμφισβήτηση και η έρευνα είναι τα εργαλεία για την εξέλιξη.
4. το τι εμπειρίες έχει κάποιος από μία διαδικασία έχει να κάνει με την προσωπική του αντίληψη , ικανότητα , σκέψη και δεν μπορεί να μπει στο "ζύγι" ούτε πολύ περισσότερο να κριθεί .

Όσον αφορά τις διάφορες απόψεις που εκφράσθηκαν ήδη επαναλαμβάνω ,

είναι απολύτως σεβαστές και τουλάχιστον για εμένα τροφή για σκέψη ( και αμφισβήτηση .yel..yel..yel. ) και το κυριότερο θεωρώ ότι ΟΛΟΙ έχουμε καλή προαίρεση στην κατάθεσή τους.

εξάλλου αυτό είναι και το νόημα αυτού , αλλά και όλων των forum.
 
Εγώ καταλαβαίνω ότι έχουμε μπλέξει τα πάντα σ ένα θέμα που ουδεμία σχέση έχει με σκυλιά με κυνηγετική παιδεία με το αν πάμε σκοπευτήριο ή όχι και με άλλα πολλά.αυτα μπορούν άνετα να συζητηθούν αλλού.εδω λέει καθαρά τεχνικές σκόπευσης με λειοκανο τώρα όλα τα υπόλοιπα τι σχέση έχουν μ αυτό δε μπορώ να καταλαβω
 
Chris-Kaz said:
Θεωρώ πως η μαγεία του σκοπευτηρίου για τον σκοπευτή-κυνηγού φτάνει μέχρι το σημείο που αυτός θα βελτιώσει τις σκοπευτικές του ικανότητες χωρίς να γνωρίζει τις τροχιές των πιάτων από την κάθε μηχανή. Δηλαδή να θέλει να βελτιώνει την τεχνική της επώμισης και της σωστής τουφεκιάς όταν θα αισθάνεται στο σκοπευτήριο ουρανοκατέβατος με εντελώς άγνωστες τις πορείες των πιάτων. Όταν μπει κάποιος στο τρυπάκι να προσπαθεί να απομνημονεύσει την πορεία των πιάτων από την κάθε μηχανή ώστε να πάρει σωστή θέση σε κάθε βατήρα περιμένοντας απλά το κατάλληλο σημείο να τουφεκίσει, τότε κατά τη γνώμη μου μεταπηδά σε ένα άλλο κεφάλαιο, αυτό του σκοπευτή –αθλητή. Όταν είσαι πλέον σκοπευτής –αθλητής, λογικό είναι να προσπαθήσεις να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις του αθλήματος και να εξετάζεις όλες τις παραμέτρους ώστε να πιάσεις την καλύτερη δυνατή επίδοση, απομνημονεύοντας για παράδειγμα τις τροχιές από την κάθε μηχανική.
Ως μη συχνός επισκέπτης του σκοπευτηρίου, προσωπικά αισθάνομαι σκοπευτής-κυνηγός και με εξιτάρει το σκοπευτήριο όσο τουφεκάω σε στόχο άγνωστης προς εμένα πορείας προσπαθώντας να βελτιώσω ό,τι χρειαστεί. Όταν όμως αρχίζει η μνήμη να προσπαθεί να συγκρατεί την εικόνα της πορείας του κάθε πιάτου από την εκάστοτε μηχανή, για μένα χάνεται η μαγεία του αγνώστου και ξενερώνω, αλλά για κάποιον άλλον όμως αρχίζει η εξέλιξή του ως σκοπευτή-αθλητή…
Εκεί πιστεύω είναι το μεταίχμιο της επιλογής μας. Παραμένουμε σκοπευτές-κυνηγοί ή το εξελίσσουμε ως σπορ και συνεχίζουμε ως σκοπευτές-αθλητές...
Click to expand...
.well done..congrats.πεστα χρισταραααα ετσι ειναι και για μενα
 
Σκοπευτήριο & κυνήγι ο τίτλος .
Αλήθεια τί ποιό ωραίο ;
Ότι αξίζει ο καθένας το παίρνει .
Χωρίς να επηρεάζεται η καθιέρωση -καταξίωση από τρίτους (βλέπε προπονητές σε ομαδικά αθλήματα )κλπ
Έχω να πάω γήπεδο πολλά .πάρα πολλά χρόνια .
Απλά αν το ζήσεις από μέσα το σιχαίνεσαι το ποδόσφαιρο αν δέν είσαι από τους ημέτερους .
Θα πώ ένα παράδειγμα .
Ο Γ.Σαββίδης (κουμπάρος για τους ΑΕΚτζήδες) όταν ξεκίνησε 15-16 χρονών στην β ομάδα της Ομόνοιας κρίθηκε ακατάλληλος από τον τότε υπεύθυνο προπονητή ....!!!
Πήγε αλλού (Ολυμπιακό Λευκωσίας ) και απ'εκεί τον αγόρασε η .........Ομόνοια !!
Μετά ΑΕΚ κλπ κλπ
Τί θέλω να πώ . Δέν απογοητεύτηκε και να τα παρατήσει όπως πολλά άλλα παιδιά χαρισματικά ....
Ενώ στην σκοποβολή είσαι μόνος με τον εαυτό σου κι'όταν κρίνεις ότι είσαι έτοιμος να πολεμήσεις ΚΑΝΕΙΣ δέν μπορεί να σου στερήσει αυτή την συμμετοχή αγώνα έναντι 100-150 υπολοίπων συναθλητών .
Ότι αξίζεις το παίρνεις κι'αν δέν ανέβεις καί ψηλά έχεις ήσυχο το μέσα σου ότι έδωσες την ευκαιρία στον εαυτό σου .
Νάμαστε γεροί -υγιείς να κάνουμε αυτό που μας αρέσει κι'ότι προκύψει σαν αποτέλεσμα (θήραμα -σκόρ) είναι κέρδος από το γεγονός ΄και μόνο ότι μπορούμε καί συμμετέχουμε .....
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top