γιατί ο συνάδελφος λέει ότι τα perazzi είναι μια κατηγορία μόνα τους στις κάννες.
Εμείς οι κοινοί θνητοί είναι δύσκολο να το αποδείξουμε αυτό με στοιχεία που να μην επιδέχονται αμφισβήτηση όσον αφορά μετρήσεις και αριθμούς για κατασκευαστικα δεδομένα. Σίγουρα αυτές οι εξιδικευμενες εταιρίες δεν απασχολουνται μόνο με την κατασκευή αλλά και με την έρευνα. Είναι βέβαιο ότι κρύβουν ανταγωνιστικα μυστικά και γνώσεις που δεν θα τις δημοσιοποιησουν ποτέ και μόνο εμπειρικά μπορούν να διαπιστωθουν από τους χρήστες που επιλέγουν τα συγκεκριμένα προϊόντα. Αν είχαμε την δυνατότητα και τα μέσα να αντιπαραβαλουμε κάποια τέτοια προϊόντα σε ενδελεχη ανάλυση, ίσως να μπορούσαμε να οδηγηθούμε σε αποδείξεις. Πόσο εύκολο όμως είναι να βάλουμε στο εργαστήριο μια κάννη perazzi, μια beretta της σειράς π.χ. SO, μια κάννη Bro π.χ b25, μια κάννη Grieghoff, να τις κόψουμε σε τομή, να μετρηθουν τα πάχη τους, οι εσωτερικές διαστάσεις τους, τα επίπεδα λείανσης, τα ήδη των ατσαλιων κτλ, κτλ, κτλ; Μάλλον αδύνατον. Οπότε μένουμε στην παρατήρηση μέσα από τα βάθη των χρόνων. Σίγουρα οι μύθοι που έχουν αναπτυχθεί γύρω από αυτούς τους κατασκευαστες με το πανάκριβο αντίτιμο ενός τέτοιου όπλου, δεν έχουν να κάνουν μόνο με την κοστολόγηση της χειροποίητης εργασίας ή την εξαιρετική ποιότητα των ξύλων, όπως θέλουν να παρουσιάζουν οι οπαδοί μιας μηδενιστικης θεωρίας γύρω από την βλητικη, που ακολουθεί το δόγμα "όλα είναι ίδια ".
Όποιος μέσα από την σκοπευτικη και κυνηγητικη ενασχόληση, μπορεί να βγάζει συμπεράσματα και δεν "σκοτώνει" απλά την ώρα του διασκεδαζοντας, τότε σίγουρα μπορεί να καταλάβει την διαφορά των συγκεκριμενων όπλων.
Ένα προσωπικό περιστατικό που μου συνέβη πριν από λίγο καιρό και μου έδωσε τροφή για ανάλογη σκέψη, ήταν το παρακάτω. Μια μέρα εριχνα στο σκοπευτήριο με το φθηνό και ταπεινό όπλο μου. Έτυχε να έχω πολύ καλή απόδοση σε τέτοιο σημείο που στην συγκεκριμένη πούλα, πλησίαζε στο τέλειο. Υπήρχε ένας ταυτογχρονος ντουμπλες που έπρεπε να αποφασίσεις τον τρόπο που θα ρίξεις ώστε να προσεγγίσεις το πιο πιθανό σενάριο επιτυχίας. Επέλεξα να σιγουρέψω την μία επιτυχία, αφήνοντας την έκβαση της δεύτερης βολής να την καθορίσει περισσότερο η δυνατότητα του όπλου, των τσοκ, των φυσιγγιων και φυσικά της τύχης. Ο πρώτος κοντινός δίσκος έσπασε, ο δεύτερος εξαιρετικά μακρινός έπαιξε ένα παιχνίδι που δεν είχα ξαναδεί. Τον χτύπησαν προφανώς σκάγια ή σκαγι, κάνοντας τον να χάσει την ισορροπία της πτήσης του και να συνεχίσει την πορεία του αλλά με έναν "ατσουμπαλο" τρόπο, χωρίς ωστόσο να φύγει κάποιο κομμάτι από πάνω του.
Σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν δύο σχολές. Οι οπαδοί της μίας θα υποστήριζαν την άποψη ότι ακόμα και ένα perazzi δεν θα μπορούσε να κάνει καλύτερο σκορ, ενώ οι οπαδοί της άλλης θα υποστήριζαν ότι ο τελευταίος χαμένος δίσκος με ένα perazzi, θα ήταν σπασμένος.
Αν αυτό το αναγαγουμε σε τσίχλες ή τρυγόνια, όλοι καταλαβαινουμε την ασυμαντη διαφορά π.χ. δέκα πουλιών από εννιά. Αν όμως το μεταφρασουμε π.χ. σε ένα χαμένο παγκόσμιο πρωτάθλημα, τότε μπορούμε να καταλάβουμε το μέγεθος της διαφοράς.
Για αυτόν τον λόγο, τα συγκεκριμένα όπλα δεν είναι, κατά συντριπτική πλειοψηφία, στα δικά μας χέρια αλλά σε αυτά που πρέπει να είναι.
ας μην σου τρεμουν τα μπουτια οταν σου ερχονται τα πλακουτσομητικα γιατι οτι και να κανεις απο τσοκ δεν γλυτωνεις
