Καλημέρα. Να πω κι εγώ μια άποψη. Πιστεύω ότι δεν φταίει ούτε το τσοκ, ούτε η τάπα !!! (αν ήταν από τον εμβολισμό, θα το έκανε και στο αστεροειδές !). Μάλλον το αίτιο είναι το χαρτονάκι του ρελιαστού κλεισίματος. Σύμφωνα με κάτι που είχα διαβάσει κάποτε, το χαρτονάκι μπροστά από τα σκάγια, με πολύ ανοιχτό τσοκ, βγαίνει εντελώς κάθετα από το στόμιο και με την αντίσταση του αέρα συμπιέζεται η στήλη των σκαγιών ανάμεσα στην τάπα και το χαρτονάκι μόλις βγει από την κάννη και διογκώνεται, με αποτέλεσμα να εκτρέπονται τα σκάγια περιφερειακά και να ανοίγει η τουφεκιά. Ενώ με σχετικά σφιχτό τσοκ, λόγω της σύσφιξης και επιμήκυνσης της στήλης, το χαρτονάκι παίρνει κάποια κλίση κατά την έξοδο από την κάννη και παραμερίζεται εύκολα ή γυρίζει παράλληλα μόλις συναντήσει αντίσταση από τον αέρα, με αποτέλεσμα να μην επηρεάζει σημαντικά την πορεία των σκαγιών. Δεν ξέρω κατά πόσο έγινε κατανοητό αυτό που λέω, και δεν ξέρω κι αν όντως ισχύει, πάντως κάτι τέτοιο έλεγε στο βιβλίο και είχε και φωτογραφίες, με κύλινδρο και με φουλ τσοκ, για να το επιβεβαιώσει.
Αν λάβουμε λοιπόν αυτό υπόψιν, σε συνδυασμό με την περιστροφή λόγω των ραβδώσεων του τσοκ στη συγκεκριμένη περίπτωση, που προκαλεί φυγόκεντρες τάσεις στη γόμωση, έτσι εξηγείται νομίζω το κενό στο κέντρο της κατανομής.
Θα έλεγα αντί χαρτονάκι να έβαζες τζαμάκι που υποτίθεται ότι σπάει και θρυματίζεται. Αλλά δεν ξέρω αν σπάει πάντα, και πότε σπάει ; τη στιγμή της έκρηξης ή όταν πάει να βγει από το στόμιο και αναγκάζεται να περάσει από στένωση λόγω τσοκ ; Γιατί αν ισχύει το δεύτερο, στη συγκεκριμένη περίπτωση που το τσοκ είναι μάλλον ανοιχτό, πιθανόν να μη σπάσει και να έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το χαρτονάκι !
Αλλά αφού αυτό που θέλεις το παίρνεις με το αστεροειδές κλείσιμο, νομίζω ότι δεν έχει νόημα να ασχοληθείς περισσότερο ...
