Η μαύρη προβατίνα Χρύσανθε με λίγο άσπρο στο κεφάλι η δικοί μας η παλιοί τα λέγανε μπαλιά
Με τον παππου διναμε ονοματα στα προβατα
Μεγαλωσα να τον ακουω να τους μιλα σαν σε ανθρωπους
Φυσικα αυτο δεν αλλαζε την φυση τους
Θα εδιναν γαλα και γεννες οσα θα εμενα και τα αλλα το κρεας τους
Αλλα το να τον ακους να τους μιλα να τα φωναζει και να τους θυμωνει ριχνοντας καντηλια οταν δεν εμπαιναν στο γαλεμα (αρμεγμα) ηταν ολα τα λεφτα
Το ιδιο εκανα και εγω
Μια τετοια προβατινα θα την φωναζαμε ´´μαυρού´´ η μαυρη
Μονο ενα αρνι αρνηθηκα την φυση του και τους ειπα αυτο ας το αναλαβει αλλος σαν ερθει ο καιρος
Αυτο το γεννησε η μανα του και δεν του δινε βυζι
Εκεινο τον καιρο ο παππους ηταν στο νοσοκομειο και ειχα εγω το κοπαδι εξολοκληρου
Αυτον τον μεγαλωσα στο χερι με το μπιμπερο
Τον εβγαλα Αντρο
Αυτος λοιπον απο μονος του εμαθε να συμπεριφερετε σαν σκυλι
Ηταν μαζι μου συνεχεια
Πηγαινα να ταισω ζωα διπλα μου
Κοτες διπλα μου κουνελια διπλα μιυ σκυλια διπλα μιυ!
Πηγαινα να ποτισω διπλα μου
Καθομιυν να φαω διπλα μου!
Κοιμομουν στον ισκιο της χαρουπιας κοιμοταν διπλα μου
Δεν του σφυρουσα για να ερθει
Τον ελεγα Αντρο ελα και ερχοταν
Ειναι το μονο αρνι που δεν μπορουσα να σφαξω σαν ηρθε η ωρα του
Τους ειπα να αναλαβει αλλος και ουτε φυσικα εφαγα εγω
Δεν επιδιωξα να βγει ετσι μονος του βγηκε ο παλαβος σαν κουταβι
Λαγεια εμεις εχουμε ονομασια σε ενα χωριο
Και ξερω οτι εχει και στην Μανη μια περιοχη