Το αγκλε και το ανοιχτο στρογγυλο πιστολε,βοηθανε στις τραβερσες.
Υποχρεωνουν σε ανοιγμα του αγκώνα και σε καλυτερο κουμπωμα του χτενιου στο ζυγωματικο.
Σε καρτερισια κυνηγια,ειναι παραπανω καλο,απ'οτι ενδεχομενως πιστευουμε!
Ενα ακομη "συν" ειναι οτι ταιριαζουν στις περισσοτερες παλαμες.
Δεν υπαρχουν γωνιες,γενικοτερα επιφανειες που να ξενιζουν στην αφη.
Στα μονοσκανδαλα,πρεπει να ταιριαξει σωστα στο drop,το κοψιμο στο μπροστινο τελειωμα του χτενιου.
Αυτο,επειδη απουσιαζει αλλο σημειο στηριξης.
Παιζει ρολο και το σχημα του αγκλε στη λαβη.
Αν ειναι στρογγυλη η τομη του ή ποσο οβαλ.
Πολυ ωραιο και χρηστικο κοντακι!
Το "εφαγε"το σκοπευτικο οπλο και η μοδες που γεννησε....
Δεν με χαλουσε καθολου!
Παιδιά ο Γιάννης το κάλυψε το θέμα πλήρως !!!
... Έχε χάρη Γιάννη, που το βράδυ ήμουν κουρασμενος και νύσταζα, και το άφησα να γράψω σήμερα ... και με πρόλαβες !!!
Να συμπληρώσω επίσης και μια δική μου παρατήρηση ότι, εξαιτίας του σχήματος, κι επειδή σε "αναγκάζει" να σηκώσεις πιο ψηλά τον αγκώνα - μπράτσο, έρχεται και η παλάμη πιο ψηλά, σχεδόν στο ίδιο επίπεδο με τα μάτια και με το άλλο χέρι (που κρατά την πάπια), δηλ. και τα δυο χέρια πολύ κοντά και σε παράλληλη γραμμή με τη σκοπευτική γραμμή του όπλου, και αυτό βοηθά να "δείξεις" το στόχο πιο εύκολα, πιο γρήγορα, και με μεγαλύτερη ακρίβεια. Επομένως είναι επίσης ιδανικό και για τις γρήγορες κοντινές ενστικτώδεις "μπηχτές" τουφεκιές ... Οπότε ναι, είναι κατά τη γνώμη μου το ιδανικό κοντάκι του μπεκατσοτούφεκου !!!
Για αυτούς τους λόγους μεγάλες εταιρείες, παλαιότερα τουλάχιστον απ' όσο ξέρω, REMINGTON, ITHACA κλπ. έβγαζαν κάποια μοντέλα ακόμη και των αυτογεμών ή των επαναληπτικών όπλων τους, με τέτοια κοντάκια, και που τους έδιναν ονομασίες όπως upland special, upland express κλπ. συνήθως με κοντές κάννες, προοριζόμενα δηλαδή για κυνήγια στα πυκνά (μπεκάτσα - ή, κυρίως ruffed grouse στην αμερική...)
Το άλλο προβαλλόμενο ως πλεονέκτημα, δηλ. της μετακίνησης του χεριού για το τράβηγμα της δεύτερης σκανδάλης, πέρα από το ότι δεν είναι και τόσο σωστό τεχνικά, όπως είπε κι ο Βίκτωρας, πιστεύω ότι είναι και κάπως "θεωρητικό και αμφιλεγόμενο", δηλαδή άλλοι το κάνουν κι άλλοι όχι. (Και πιστεύω ότι το ίδιο ισχύει και στο δισκάνδαλο με πιστολέ λαβή - άλλοι το κάνουν κι άλλοι όχι). Έχει να κάνει περισσότερο με την κατασκευή της παλάμης του καθενός, το μήκος, το πάχος και την ευλιγισία των δαχτύλων κλπ.
Προσωπικά, αν και δεν έχω μεγάλη εμπειρία με αγγλαί κοντάκι, δεν το βρήκα να με δυσκολεύει καθόλου, απεναντίας με βολεύει πάρα πολύ ... Κι επίσης μου αρέσει πολύ "οπτικά", είδικά σε ορισμένους τύπους όπλων. (Βασικά, στα μόνα όπλα που "δεν μου πάει καλά" από άποψη αισθητικής, είνα τα σ/π πολύ υψηλού προφίλ - Browning, Baikal κλπ.)
Και μην ξεχνάμε, δεν πρωτοεφαρμόστηκε στα αγγλικά δίκαννα ... Από την εμφάνιση των πρώτων πυροβόλων όπλων (εμπροσθογεμή), μέχρι τις αρχές του περασμένου αιώνα ήταν ο βασικός, ο επικρατέστερος (ο μοναδικός σχεδόν, με ελάχιστες εξαιρέσεις) τύπος κοντακιού σε όλα τα επωμιζόμενα όπλα, ακόμη και στα ραβδωτά, κυνηγετικά και στρατιωτικά !!!