Συμφωνώ απόλυτα, αυτή είναι η γη του Λεωνίδα και του Κολοκοτρώνη, αλλά ταυτόχρονα του εφιάλτη και του νενεκου. Αυτό που ανεφερες για το παιδομαζωμα μαζί με το μπασταρδεμα ( ας μου επιτραπεί η λέξη, δεν είναι από μισαλλοδοξια αλλά φυσικό επακόλουθο), μετά από αιώνες υποδούλωσης από Ασιάτες, είναι ίσως η αιτία για την παρακμή ενός λαού που ήταν μη συγκρισιμος με τους σύγχρονους του. Και το πιο απελπιστικο είναι πως έχουμε πλέον αποκτήσει ανατολίτικη μοιρολατρία, και με την φαυλοκρατια που επιλέγουμε βρισκόμαστε σε ελεύθερη πτώση. Όταν βλέπεις τους < πνευματικούς > ανθρώπους αυτού του τόπου όπως και τους υπουργούς πολιτισμού, όταν μιλάνε για ελληνικό πολιτισμο να αναφέρονται μόνο στο Αισχύλο ή τον Αριστοφάνη και όχι σε αυτούς που συγκλονιζουν έως και σήμερα την ανθρώπινη σκέψη όπως ο Θαλής, Αρχιμήδης και ΧΙΛΙΑΔΕΣ άλλοι, τι να πεις. Είναι σαν να προβάλλεις σαν προσφορά της νεωτερης Ελλάδας στην ανθρώπινη εξέλιξη τον Λαζόπουλο ή τον Σεφερλη ( τους διασκεδαστες), και όχι τον Καραθεοδωρη, τον Νανόπουλο ή τον Δασκαλάκη.
Ορμώμενος λοιπόν από αυτά που γράφει
ο φίλος Λευτέρης, θα παραθέσω αυτούσιο το παρακάτω κείμενο με
μια μικρή εισαγωγή μια και λόγω επαγγέλματος, γνωρίζω κάποια πράγματα ...που
ίσως δεν τα γνωρίζετε!
...Αν δούμε έναν χάρτη Ναυτικό (η Μη) θα παρατηρήσουμε οτι στις υποσημειώσεις η προβολή του καλείται "
Μερκατορική" παραπέμποντας στον Φλαμανδό
Gerhard Kramer (1512-1594) η
Μερκάτορα ο οποίος οικειοποιήθηκε ( πρόκειται ουσιαστικά κατ΄ εμέ (ως ο ελάχιστος!) και κατά πάρα πολλοίς άλλους επιστήμονες του χώρου για "
λογοκλοπή"!) την επινόησή των
αυξομερών πλατών και
της τεχνικής της κυλινδρικής προβολής του
Μαρίνου του Τύριου (60-130 μ.Χ.), με συνέπεια πλέον στις ήμερες μας να ονομάζεται πλέον "
Μερκατορική"!!!
Πάμε λοιπόν ,
αξίζει τον κόπο!
Προβολή χάρτου, η εξέλιξη της επιστήμης, ο δια Ρόδου Παράλληλος , 36ος παράλληλος, ο Μαρίνος ο Τύριος (60-130 μ.Χ.).
ΠΡΟΒΟΛΗ ΧΑΡΤΟΥ
Εάν αναζητήσουμε στην ιστορία της χαρτογραφίας μορφές που συνετέλεσαν στην εξέλιξι της συγκεκριμένης επιστήμης, τότε η πιο αντιπροσωπευτική παρουσία που θα συναντήσουμε είναι
ο Μαρίνος ο Τύριος (60-130 μ.Χ.). Μαθηματικός, γεωγράφος, χαρτογράφος και θεωρητικός της ναυσιπλοΐας, ο Μαρίνος υπήρξε ένας εκ των θεμελιωτών της μαθηματικής γεωγραφίας. Αν και κατήγετο από την Τύρο, το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε στην Ρόδο.
Το έργο του ήτο πλουσιώτατο και με τεράστια συμβολή στις επιστήμες, όχι μόνο για την εποχή του αλλά και για αρκετούς αιώνες αργότερα. Δυστυχώς ότι γνωρίζουμε για αυτό προέρχεται μονάχα από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο ("Περί της κατά Μαρίνον γεωγραφικής υφηγήσεως") και τον Άραβα γεωγράφο Αλ Μασαούντι, καθώς δεν διεσώθη τίποτα από τα πρωτότυπα συγγράμματα. Ο Μαρίνος έγραψε το έργο "Γεωγραφικήν Υφήγησις" και συνέταξε την "Διόρθωσιν Γεωγραφικών Πινάκων", έργα πάνω στα οποία εστηρίχθη ο Πτολεμαίος για την γεωγραφία του. Πρώτος αυτός χρησιμοποίησε τον όρο "αντι" για τον καθορισμό των αντικειμένων τόπων, όπως Αρκτικός-Ανταρκτικός κύκλος και Εύκρατος-Αντεύκρατος ζώνη, όρο που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα για διάφορες περιοχές, όπως Ρίον-Αντίρριον, Πάρος-Αντίπαρος, Κύθηρα-Αντικύθηρα. Δημιούργησε πλήθος χαρτών, μεταξύ των οποίων και τον ναυτικό χάρτη, που παραμένει μέχρι σήμερα εν χρήσει.
Ο Μαρίνος υπήρξε ο πρώτος που διετύπωσε την ορθότερη θεωρία για την δημιουργία και την κυκλοφορία των ανέμων, όπως επίσης και ο πρώτος που εφήρμοσε την βιογεωγραφική θεωρία, σύμφωνα με την οποία τα ίδια ζώα και φυτά ζουν υπό τις ίδιες κλιματολογικές συνθήκες, για την επίλυσιν γεωγραφικών προβλημάτων. Με αυτήν την μέθοδο μάλιστα κατώρθωσε να καθορίση το πλάτος της Αιθιοπικής ζώνης.
Το μεγαλύτερο επίτευγμα του Μαρίνου ήτο ο σχεδιασμός της γήινης σφαίρας σε επίπεδη μορφή, σε έναν χάρτη που ωνομάσθη κυλινδρικόν εκπέτασμα, δηλαδή κυλινδρική προβολή. Με αυτόν τον χάρτη ο Μαρίνος τελειοποίησε την χαρτογραφική αντίληψι ενός άλλου σπουδαίου γεωγράφου και χαρτογράφου, του Δικαιάρχου του Μεσσηνίου (370-296 π.Χ.). Συνοπτικά μπορούμε να αναφέρουμε, ότι ο Μαρίνος απετύπωσε γραφικά την επιφάνεια της γης πάνω σε χαρτί χρησιμοποιώντας την προβολή αναπτύγματος, την προβολή δηλαδή σε καμπύλη επιφάνεια και πιο συγκεκριμένα σε κυλινδρική επιφάνεια, με τους μεσημβρινούς και τους παραλλήλους κύκλους της γης να τέμνονται ορθογωνίως πάνω στον χάρτη.
Η τεχνική της κυλινδρικής προβολής Στον χάρτη του Μαρίνου ο Ισημερινός διαγράφεται ως μία οριζόντια ευθεία, που φέρει στο δυτικό της άκρο μία κάθετη γραμμή, η οποία αναπαριστά τον πρώτο μεσημβρινό, που περνά από τις νήσους των Μακάρων (τις Καναρίους νήσους, το δυτικότερο άκρο του τότε γνωστού κόσμου) και χρησιμεύει ως αφετηρία για την μέτρησιν των γεωγραφικών μηκών (όπως σήμερα ο μεσημβρινός Γκρίνουιτς).
Ο πρώτος αυτός μεσημβρινός χωρίζεται σε ίσα μοιριαία τμήματα, με κάθε διάστημα να είναι ίσο με μία μοίρα. Από την 36η διαίρεσι του πρώτου μεσημβρινού ξεκινά ευθεία παράλληλη και ίση προς τον Ισημερινό, η οποία συνιστά τον παράλληλο αφετηρίας μετρήσεως των γεωγραφικών πλατών, που περνά από τις Ηράκλειες Στήλες (Γιβραλτάρ) και την Ρόδο.
Ο Μαρίνος απεδέχθη για το μήκος του παραλλήλου της Ρόδου την εκτίμησιν του Ποσειδωνίου του Απαμέως για 180000 στάδια, δηλαδή για 32400 χιλιόμετρα (πραγματική τιμή 32000 χιλιόμετρα). Αυτός ο 36ος παράλληλος χωρίζεται σε διαστήματα, καθένα από τα οποία είναι ίσο με δώδεκα διαστήματα του πρώτου μεσημβρινού. Επειδή ο παράλληλος της Ρόδου ισούται προς τα 4/5 του μεγίστου κύκλου της Γης, κάθε τμήμα πλάτους δώδεκα μοιρών αντιπροσωπεύει γωνία δεκαπέντε μοιρών ή διαφορά μήκους μίας ισημερινής ώρας. Στο τέλος κάθε τμήματος χαράσσεται κι ένας μεσημβρινός, κι έτσι οι οικουμένη χωρίζεται σε δεκαπέντε ωρικές ατράκτους ή αλλιώς σε δεκαπέντε ωριαία ισημερινά διαστήματα.
Οι μεσημβρινοί και οι παράλληλοι λοιπόν αποτυπώνονται σε δύο ομάδες ευθειών γραμμών, καθέτων μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα σύστημα συντεταγμένων για τον καθορισμό της θέσεως κάθε σημείου επί της γης (γεωγραφικό μήκος και πλάτος).
συνέχεια στο
επόμενο μήνυμα ...
