Ε! τότε Άρι...καλώς ήρθαν!!!!
Το κακό Γιώργο είναι πως οι μέρες που τα βρίσκεις ήρεμα είναι όλο και σπανιότερες...Μπράβο Σπύρο.
Πολύ ωραίος.
Αυτό το μπεκατσίνι είναι πολύ ''τρελό'' πουλί.
Άλλες φορές πετάγεται από τα πόδια σου σαν ορτύκι και άλλες πετάγεται από.....το άλλο το χωράφι.
Μπράβο Σπύρο μου, νωρίς νωρίς άρχισες τη "διαχείριση πληθυσμού"στα μπεκανότα.......Σήμερα το πρωί που γύρισα σπίτι απ' τη δουλειά, αν και ξενυχτισμενος, είχα ένα προαίσθημα που μ' έσπρωχνε προς την ντουλάπα με τα κυνηγετικά και όχι στο κρεβάτι...
Είχα να πιάσω και το ντουφέκι από τις 12 του μήνα, που έκανα το τελευταίο τρυγονοκυνήγι και με τρωε...
Σκέφτηκα να πάω εδω κοντά στο κάμπο, να περπατήσω κάνα αρδευτικό κανάλι, για κάνα ντροπιάρικα παπί ή αν δεν έβρισκα να 'κανα καμιά ντουφεκιά σε κάνα επιβλαβή...
Τελικά για παπιά πήγα, μπεκανώτα βρήκα...
το 1ο της χρονιάς...
Υπήρχαν χωράφια με χόρτα που είχαν ''βαστάξει'' νερό και κρατούσαν κάποια μπεκανωτα...
Τελικά παρά την κούραση και με αρκετό περπάτημα (γιατί ήταν η 1η φορα που κατέβαινα και έπρεπε να ψάχνω που υπάρχουν χωράφια που κρατάνε πουλιά)...κατάφερα και πήρα κάποια...
Η συμπεριφορά τους ιδιαίτερα άγρια...πετούσαν μακριά αν και -λογικά- είναι ακυνήγητα....xm.
Στα αρνητικά το ψηλό χορτάρι που, αν γυρίζες το βλέμμα σου σε 2ο μετά την ντουφεκιά, και έχανες το ακριβές σημείο πτώσης, παιδευόσουν πολύ στην ανεύρεση του σκοτωμένου...
Αν δε έπεφτε στη ''ζούγκλα'' της χορταριασμένης καλαμποκιάς δεν το βρίσκες με τίποτα...ένα που ''πήρα'' σε μια τέτοια καλαμποκιά -παρότι το ψαχνα 20 λεπτα- δεν το βρήκα άλλο...Μετα απ' αυτο, σε όσα μου ''πιαρναν'' τέτοιες καλαμποκιές δεν σηκωσα όπλο...
Ένα δεύτερο αρνητικό οι πολλές μύγες και κουνούπια που -ειδικά- όταν σηκώθηκε ο ήλιος σου' βγαζαν τα μάτια...
Όπως και να' χει πήρα τα 1α της χρονιάς και αν δεν έχανα και ένα σκοτωμένο και δεν είχα και 2-3 αδικαιόλογητες αστοχίες, σε πουλιά στον ''τίρο'' του ντουφεκιού, θα ταν καλύτερα...
Δεν έχω παραπονο όμως, μια χαρά ήταν...Ειδικά για ''έκτακτο'' κυνήγι...
Τωρα σκέφτομαι μένουν ντοπιάρικα μπεκανώτα ή ήταν από κάποια πρώιμη αποδημία...Προσωπικά δεν έχω ξαναβρεί μπεκανώτα τέτοια εποχή (δεν μιλάω για 1-2 ''τυχαία'' πουλια...).
Το κακό είναι πως μέχρι και την άλλη βδομάδα, μάλλον, δεν θα έχω χρόνο για άλλο κυνήγι και με τις ζέστες που έπιασε μάλλον θα στεγνώσουν τα χωράφια και θα χαθούν και τα πουλιά...
Τελικά Ζωχιος παντός καιρού, περιοχής και θυραματος......Ωχ εχεις δίκιο φίλε...ξεχάστηκα....hit.
Καποια ''ψιλά'', που ' χαν μείνει στο γιλέκο απο τα τρυγόνια...
Hit 8 30 γρ. No 8 και
Ζωχιός Predator 30 γρ. Νο 7,5
Και ευτυχώς που δεν τα' χα βγαλει γιατί θα τα ντουφεκουσα με 34 γρ. Νο 5 & Νο 6...
Πραβω σπυρο καλη αρχή και σε εμασ εδω εχει Πολύ κουνουπι δεν μπορεισ να κυνηγισησ δεν λέω για τον σκυλο που τον κανουν κοσκινο με την υγρασια και η υψηλή θερμοκρασία πολλαπλασιάζονται.Σήμερα το πρωί που γύρισα σπίτι απ' τη δουλειά, αν και ξενυχτισμενος, είχα ένα προαίσθημα που μ' έσπρωχνε προς την ντουλάπα με τα κυνηγετικά και όχι στο κρεβάτι...
Είχα να πιάσω και το ντουφέκι από τις 12 του μήνα, που έκανα το τελευταίο τρυγονοκυνήγι και με τρωε...
Σκέφτηκα να πάω εδω κοντά στο κάμπο, να περπατήσω κάνα αρδευτικό κανάλι, για κάνα ντροπιάρικα παπί ή αν δεν έβρισκα να 'κανα καμιά ντουφεκιά σε κάνα επιβλαβή...
Τελικά για παπιά πήγα, μπεκανώτα βρήκα...
Αληθεια σας λεω δεν την παλευω αλλο....eat.
Να πω και ΄γω την αλήθεια δεν το περίμενα...Μπράβο Σπύρο μου, νωρίς νωρίς άρχισες τη "διαχείριση πληθυσμού"στα μπεκανότα.......
Αν τα είχα σήμερα σε Νο 8,5 θα ήταν ακόμα καλύτερα...Τελικά Ζωχιος παντός καιρού, περιοχής και θυραματος......
Σπύρο χίλια μπράβο ρε φίλε! Πολύ όμορφο κυνήγι! Μακάρι να ήταν πέρασμα και να μπουν φέτος πολλά πουλιά και γρήγοραΣήμερα το πρωί που γύρισα σπίτι απ' τη δουλειά, αν και ξενυχτισμενος, είχα ένα προαίσθημα που μ' έσπρωχνε προς την ντουλάπα με τα κυνηγετικά και όχι στο κρεβάτι...
Είχα να πιάσω και το ντουφέκι από τις 12 του μήνα, που έκανα το τελευταίο τρυγονοκυνήγι και με τρωε...
Σκέφτηκα να πάω εδω κοντά στο κάμπο, να περπατήσω κάνα αρδευτικό κανάλι, για κάνα ντροπιάρικα παπί ή αν δεν έβρισκα να 'κανα καμιά ντουφεκιά σε κάνα επιβλαβή...
Τελικά για παπιά πήγα, μπεκανώτα βρήκα...
το 1ο της χρονιάς...
Υπήρχαν χωράφια με χόρτα που είχαν ''βαστάξει'' νερό και κρατούσαν κάποια μπεκανωτα...
Τελικά παρά την κούραση και με αρκετό περπάτημα (γιατί ήταν η 1η φορα που κατέβαινα και έπρεπε να ψάχνω που υπάρχουν χωράφια που κρατάνε πουλιά)...κατάφερα και πήρα κάποια...
Η συμπεριφορά τους ιδιαίτερα άγρια...πετούσαν μακριά αν και -λογικά- είναι ακυνήγητα....xm.
Στα αρνητικά το ψηλό χορτάρι που, αν γυρίζες το βλέμμα σου σε 2ο μετά την ντουφεκιά, και έχανες το ακριβές σημείο πτώσης, παιδευόσουν πολύ στην ανεύρεση του σκοτωμένου...
Αν δε έπεφτε στη ''ζούγκλα'' της χορταριασμένης καλαμποκιάς δεν το βρίσκες με τίποτα...ένα που ''πήρα'' σε μια τέτοια καλαμποκιά -παρότι το ψαχνα 20 λεπτα- δεν το βρήκα άλλο...Μετα απ' αυτο, σε όσα μου ''πιαρναν'' τέτοιες καλαμποκιές δεν σηκωσα όπλο...
Ένα δεύτερο αρνητικό οι πολλές μύγες και κουνούπια που -ειδικά- όταν σηκώθηκε ο ήλιος σου' βγαζαν τα μάτια...
Όπως και να' χει πήρα τα 1α της χρονιάς και αν δεν έχανα και ένα σκοτωμένο και δεν είχα και 2-3 αδικαιόλογητες αστοχίες, σε πουλιά στον ''τίρο'' του ντουφεκιού, θα ταν καλύτερα...
Δεν έχω παραπονο όμως, μια χαρά ήταν...Ειδικά για ''έκτακτο'' κυνήγι...
Τωρα σκέφτομαι μένουν ντοπιάρικα μπεκανώτα ή ήταν από κάποια πρώιμη αποδημία...Προσωπικά δεν έχω ξαναβρεί μπεκανώτα τέτοια εποχή (δεν μιλάω για 1-2 ''τυχαία'' πουλια...).
Το κακό είναι πως μέχρι και την άλλη βδομάδα, μάλλον, δεν θα έχω χρόνο για άλλο κυνήγι και με τις ζέστες που έπιασε μάλλον θα στεγνώσουν τα χωράφια και θα χαθούν και τα πουλιά...
Σ' ευχαριστώ φίλε!!!Σπύρο χίλια μπράβο ρε φίλε! Πολύ όμορφο κυνήγι! Μακάρι να ήταν πέρασμα και να μπουν φέτος πολλά πουλιά και γρήγορα
Παντα τετοια Γιωργο ...στιγμες σαν κι αυτες μενουν και δινουν το κατι παραπανω για να ειναι χαρουμενος ο ανθρωπος
Τι να μας πουν αυτά ρε φιλαράκι, έβαλα ένα ποτό, άναψα ένα τσιγάρο και γύρισα τις σελίδες πίσω πέρσι στον Γενάρη και βρήκα τα δικά μας. Τα διάβαζα και ήμουν με την τρίχα κάγκελο κάνα δεκάλεπτο.
Kounos, Manelis, εσένα και μένα, εικόνες βγαλμένες σαν από παραμύθι. Με ούτε ένα φυσίγγι πάνω μας, νωρίς για τον δρόμο της επιστροφής. Τα θυμάσαι αυτά ρε φίλε; Υπάρχουν μέρες όλο τον χρόνο που να μην περάσουν ούτε για μια στιγμή από το μυαλό σου, αυτές οι εικόνες; Βλέπεις μπροστά; Το χάος, για που τραβάγαμε; Τι κουβαλάγαμε; Πόσο γρήγορα φτάσαμε; Πετάγαμε, δεν πατάγαμε κάτω. Πόναγες από τους πάγους που σου χτύπαγαν τα γόνατα; Δίψαγες; Πείναγες; Κρύωνες; Δεν νομίζω, ήμασταν όλοι γεμάτοι και ευτυχισμένοι, με ένα ποτήρι ουίσκι γύρω από την σόμπα να αναπαράγουμε αυτά που έγιναν μερικές ώρες πριν.
Γκιαούρ αντά, το είπαν οι Τούρκοι, το νησί των άπιστων, πόσο λάθος έκαναν. Η πίστη περίσσια, εξάλλου πόση μεγάλη πίστη χρειάζεται για να το κάνεις αυτό, πίσω από το μάτι του Θεού;
Κατι σκαμπο σαν αυτο που κουβαλας κανουν τη διαφορα....και τα ψαλιδια φυσικα
Τι να μας πουν αυτά ρε φιλαράκι, έβαλα ένα ποτό, άναψα ένα τσιγάρο και γύρισα τις σελίδες πίσω πέρσι στον Γενάρη και βρήκα τα δικά μας. Τα διάβαζα και ήμουν με την τρίχα κάγκελο κάνα δεκάλεπτο.
Kounos, Manelis, εσένα και μένα, εικόνες βγαλμένες σαν από παραμύθι. Με ούτε ένα φυσίγγι πάνω μας, νωρίς για τον δρόμο της επιστροφής. Τα θυμάσαι αυτά ρε φίλε; Υπάρχουν μέρες όλο τον χρόνο που να μην περάσουν ούτε για μια στιγμή από το μυαλό σου, αυτές οι εικόνες; Βλέπεις μπροστά; Το χάος, για που τραβάγαμε; Τι κουβαλάγαμε; Πόσο γρήγορα φτάσαμε; Πετάγαμε, δεν πατάγαμε κάτω. Πόναγες από τους πάγους που σου χτύπαγαν τα γόνατα; Δίψαγες; Πείναγες; Κρύωνες; Δεν νομίζω, ήμασταν όλοι γεμάτοι και ευτυχισμένοι, με ένα ποτήρι ουίσκι γύρω από την σόμπα να αναπαράγουμε αυτά που έγιναν μερικές ώρες πριν.
Γκιαούρ αντά, το είπαν οι Τούρκοι, το νησί των άπιστων, πόσο λάθος έκαναν. Η πίστη περίσσια, εξάλλου πόση μεγάλη πίστη χρειάζεται για να το κάνεις αυτό, πίσω από το μάτι του Θεού;
πρασινα βαρανε ολοι ψαλιδια λιγοι...μπράβο ρε Σπύρο .. ωραίο σου βγήκε αυτο το απρογραμμάτιστο ! παντα τέτοια!Σήμερα το πρωί που γύρισα σπίτι απ' τη δουλειά, αν και ξενυχτισμενος, είχα ένα προαίσθημα που μ' έσπρωχνε προς την ντουλάπα με τα κυνηγετικά και όχι στο κρεβάτι...
Είχα να πιάσω και το ντουφέκι από τις 11 του μήνα, που έκανα το τελευταίο τρυγονοκυνήγι και με τρωε...
Σκέφτηκα να πάω εδω κοντά στο κάμπο, να περπατήσω κάνα αρδευτικό κανάλι, για κάνα ντροπιάρικα παπί ή αν δεν έβρισκα να 'κανα καμιά ντουφεκιά σε κάνα επιβλαβή...
Τελικά για παπιά πήγα, μπεκανώτα βρήκα...
το 1ο της χρονιάς...
Υπήρχαν χωράφια με χόρτα που είχαν ''βαστάξει'' νερό και κρατούσαν κάποια μπεκανωτα...
Τελικά παρά την κούραση και με αρκετό περπάτημα (γιατί ήταν η 1η φορα που κατέβαινα και έπρεπε να ψάχνω που υπάρχουν χωράφια που κρατάνε πουλιά)...κατάφερα και πήρα κάποια...
Η συμπεριφορά τους ιδιαίτερα άγρια...πετούσαν μακριά αν και -λογικά- είναι ακυνήγητα....xm.
Στα αρνητικά το ψηλό χορτάρι που, αν γυρίζες το βλέμμα σου σε 2ο μετά την ντουφεκιά, και έχανες το ακριβές σημείο πτώσης, παιδευόσουν πολύ στην ανεύρεση του σκοτωμένου...
Αν δε έπεφτε στη ''ζούγκλα'' της χορταριασμένης καλαμποκιάς δεν το βρίσκες με τίποτα...ένα που ''πήρα'' σε μια τέτοια καλαμποκιά -παρότι το ψαχνα 20 λεπτα- δεν το βρήκα άλλο...Μετα απ' αυτο, σε όσα μου ''πιαρναν'' τέτοιες καλαμποκιές δεν σηκωσα όπλο...
Ένα δεύτερο αρνητικό οι πολλές μύγες και κουνούπια που -ειδικά- όταν σηκώθηκε ο ήλιος σου' βγαζαν τα μάτια...
Όπως και να' χει πήρα τα 1α της χρονιάς και αν δεν έχανα και ένα σκοτωμένο και δεν είχα και 2-3 αδικαιόλογητες αστοχίες, σε πουλιά στον ''τίρο'' του ντουφεκιού, θα ταν καλύτερα...
Δεν έχω παραπονο όμως, μια χαρά ήταν...Ειδικά για ''έκτακτο'' κυνήγι...
Τωρα σκέφτομαι μένουν ντοπιάρικα μπεκανώτα ή ήταν από κάποια πρώιμη αποδημία...Προσωπικά δεν έχω ξαναβρεί μπεκανώτα τέτοια εποχή (δεν μιλάω για 1-2 ''τυχαία'' πουλια...).
Το κακό είναι πως μέχρι και την άλλη βδομάδα, μάλλον, δεν θα έχω χρόνο για άλλο κυνήγι και με τις ζέστες που έπιασε μάλλον θα στεγνώσουν τα χωράφια και θα χαθούν και τα πουλιά...
Τι να μας πουν αυτά ρε φιλαράκι, έβαλα ένα ποτό, άναψα ένα τσιγάρο και γύρισα τις σελίδες πίσω πέρσι στον Γενάρη και βρήκα τα δικά μας. Τα διάβαζα και ήμουν με την τρίχα κάγκελο κάνα δεκάλεπτο.
Kounos, Manelis, εσένα και μένα, εικόνες βγαλμένες σαν από παραμύθι. Με ούτε ένα φυσίγγι πάνω μας, νωρίς για τον δρόμο της επιστροφής. Τα θυμάσαι αυτά ρε φίλε; Υπάρχουν μέρες όλο τον χρόνο που να μην περάσουν ούτε για μια στιγμή από το μυαλό σου, αυτές οι εικόνες; Βλέπεις μπροστά; Το χάος, για που τραβάγαμε; Τι κουβαλάγαμε; Πόσο γρήγορα φτάσαμε; Πετάγαμε, δεν πατάγαμε κάτω. Πόναγες από τους πάγους που σου χτύπαγαν τα γόνατα; Δίψαγες; Πείναγες; Κρύωνες; Δεν νομίζω, ήμασταν όλοι γεμάτοι και ευτυχισμένοι, με ένα ποτήρι ουίσκι γύρω από την σόμπα να αναπαράγουμε αυτά που έγιναν μερικές ώρες πριν.
Γκιαούρ αντά, το είπαν οι Τούρκοι, το νησί των άπιστων, πόσο λάθος έκαναν. Η πίστη περίσσια, εξάλλου πόση μεγάλη πίστη χρειάζεται για να το κάνεις αυτό, πίσω από το μάτι του Θεού;
Μου τρεχουν τα σαλια σαν του σκυλου στο τελος!!!!!!!!!!Με το ζορι κρατιεμαι που δεν ξαναπηγα μετα την πρωτη μερα και δεν βοηθας ρε φιλε.!!!Αληθεια σας λεω δεν την παλευω αλλο...
Σπυρο οντως ειναι δυο διαφορετικα κυνηγια αλλα ρε φιλε σε καινουργιο θεμα μονο οι δυο μας θα γραφουμε... Καλυετρα εδω μεσα να "μπριζωνουμε" και τους αλλου υδροβιους μηπως κ ασχοληθουν λιγο μαζι τους... Το εχω ξαναπει εχω παρει στη μεχρι τωρα κυνηγετικη μου καριερα πολυ μεγαλο αριθμο μπεκατσινιων, τα εχω κυνηγησει με καρτερι, με περπατητο χωρις σκυλο, με περπατητο με σκυλο, κ με σκυλο φερμας... Το κυνηγι τους με σκυλο φερμας ειναι το απολαυστικοτερο ολων... Ετυχε κ ειχα στα χαρια μου για δεκα χρονια ενα σεττερ που με εκανε κυριολεκτικα κυνηγο, μακαρι να με αξιωσει ο θεος να ξανακυνηγησω με ενα τετοιο σκυλο, δεν λεω τιποτα αλλο...
Τι να μας πουν αυτά ρε φιλαράκι, έβαλα ένα ποτό, άναψα ένα τσιγάρο και γύρισα τις σελίδες πίσω πέρσι στον Γενάρη και βρήκα τα δικά μας. Τα διάβαζα και ήμουν με την τρίχα κάγκελο κάνα δεκάλεπτο.
Kounos, Manelis, εσένα και μένα, εικόνες βγαλμένες σαν από παραμύθι. Με ούτε ένα φυσίγγι πάνω μας, νωρίς για τον δρόμο της επιστροφής. Τα θυμάσαι αυτά ρε φίλε; Υπάρχουν μέρες όλο τον χρόνο που να μην περάσουν ούτε για μια στιγμή από το μυαλό σου, αυτές οι εικόνες; Βλέπεις μπροστά; Το χάος, για που τραβάγαμε; Τι κουβαλάγαμε; Πόσο γρήγορα φτάσαμε; Πετάγαμε, δεν πατάγαμε κάτω. Πόναγες από τους πάγους που σου χτύπαγαν τα γόνατα; Δίψαγες; Πείναγες; Κρύωνες; Δεν νομίζω, ήμασταν όλοι γεμάτοι και ευτυχισμένοι, με ένα ποτήρι ουίσκι γύρω από την σόμπα να αναπαράγουμε αυτά που έγιναν μερικές ώρες πριν.
Γκιαούρ αντά, το είπαν οι Τούρκοι, το νησί των άπιστων, πόσο λάθος έκαναν. Η πίστη περίσσια, εξάλλου πόση μεγάλη πίστη χρειάζεται για να το κάνεις αυτό, πίσω από το μάτι του Θεού;
Ε ναι αυτα τα σκαμπο ειναι η τελευταια λεξη του βαλτοκυνηγιου... Αφου καταφεραν τα δυο ψηλα παλικαρακια να μας γαμηκουν δυο Handmade σπεσιαλιστικα καρεκλακια, αρχισαν να φωνιζουν σκαμπο απο τη λαικη... Γρηγορη μην μου θυμιζεις τα ψαλιδια φιλε γιατι ειναι πολυ σκληρο να σε τρωνε κ να μην εχεις φυσιγγια...Κατι σκαμπο σαν αυτο που κουβαλας κανουν τη διαφορα....και τα ψαλιδια φυσικα
Δεν βαζεις καλυτερα κανα 7αρακι μην εχεις καμια ευχαριστη εκπληξη καμια μερα και τραβας τις κ....τριχες σου
Αρη επειδή το κυνηγας πολύ το μπεκανωτο όπως το λεμε εμεις το μπεκατσινι , σου εχει τυχει ποτε να το κυνηγήσεις καρτερι αυτό το θήραμα ?
