Στον Άβορο φίλε κάποτε συννέφιαζε ο ουρανός από δαύτες! Τώρα περνούν αλλά λίγα, όχι όπως παλιά, και από κόσμο? τροχόσπιτα, σκηνές, τσαντίρια με νά’υ’λον, ότι μπορείς να φανταστείς. Εγώ χρόνια να πάω, πάω σε άλλα μέρη, παρ’ όλο που έχω σχέση με το Τείχιο από το 1970, που πολλοί από εσάς θα ήσασταν ακόμη αγέννητοι! Περνούσαν φάσες και έκρυβαν όλο το βουνό! Άααρε χρόνια περασμένα!.Δεν έχω πάει ποτέ. Άκουγα τις τουφεκιές όμως και λέγαμε ντουφεκαει ο Αβορος. Εμείς αραχτοί και εκεί πόλεμος. Αλλά και πάρα πολύ κόσμος και πολύ τσακωμοί από ότι άκουγα και γι'αυτό δεν πήγα ποτέ.