Κώστα καλημέρα. Θα σου καταθέσω μια άποψη , έχοντας δουλέψει αρκετά χρόνια τις Αμερικανικες (που πλέον τις φυλάω σαν κόρη οφθαλμού αφού είναι δυσεύρετες, άλλα 50-80 φυσίγγια τα ρίχνω κάθε χρόνο). Σέβομαι την κάθε σχολή, Ευρωπαϊκή και Αμερικάνικη όπου παίρνω στοιχεία και γνώση, από την κάθε μια, αλλά θεωρώ την Αμερικάνικη πρωτοπόρο στην βλητική των όπλων και όχι μόνο του λειοκανου. Το ρέλι που το χρησιμοποιεί κατά κόρον η Ευρώπη σταθεροποιεί ...αυτό κάνει, σταθεροποιεί το setup, και κατ επέκταση έχεις μια σταθερότητα στην παρτίδα φυσιγγίων που φτιάχνεις. Ποιο είναι το χαρακτηριστηκο των Αμερικανικών πυριτιδων? Είναι η σταθερότητα στα lot όταν παράγονται,... είναι το αμετάβλητο σε ευαισθησίες...., είναι τα "κρατημένα" bar που ανεβάζουν..., ειναι οι μελετημένα μεσαίες/κανονικές ταχύτητες που δίνουν. Αν το απλοποιήσω για να γίνει κατανοητό , οτι πετυχαίνουν οι Ευρωπαίοι με τα ύψη τα πατήματα τα ρέλια και τις μηχανές, το πετυχαίνουν οι Αμερικάνοι με τις πυρίτιδες και την σταθερότητα που κρατούν στην παραγωγή τους έχοντας ελαχιστοποιησει τις ευαισθησίες τους. Η προσωπική μου γνώμη λοιπόν είναι ότι δεν επηρεάζονται από το ρέλιασμα που ίσα ίσα θα κερδίσεις επί πλέον σταθερότητα ακόμη και στην φύλαξη των φυσιγγίων σου, και ούτε είναι κανόνας στην Αμερική το απάτητο φυσίγγι αφού με τις μηχανές τους πατάνε με ακρίβεια και χωρίς να ρελιάζουν σε οποίο ύψος θέλουν. Ανεβαζω δυο φωτογραφιες με Ευρωπαικο καλυκα και κυαθιο, κλεισμενα με μηχανη mec, αλλα με πυριτιδα bluedot που ηθελα να δω την διαφορα στις ταχυτητες (δεν ειναι ρελιασμενα) και η διαφορά τους ήταν ελάχιστη. Το ιδιο και σε ρελιασμενα που τι πετυχα? πετυχα να σταθεροποιησω το ξερελιασμα του πλαστικου κατα την αποθηκευση (εχοντας ομως κρατησει το υψος που ηθελα χωρις να πιεσω επι πλεον με το ρελιασμα)( P.S-Προσωπικές μου διαπιστώσεις και γνωμη που δεν θέλω να επιβάλω απλά τις καταθέτω)