Γιάννη φίλε μου, πολύ καλός ο μπούσουλας αυτός και αφού σε ικανοποιεί συνέχισε έτσι τις δοκιμές σου...
Έχε υπόψη σου πως ο συγγραφέας του κειμένου John Haraddine βασίστηκε στις μελέτες του Tom Roster ο οποίος προσπάθησε να παρουσιάσει ένα πιο εύπεπτο σύστημα δοκιμών αναλύοντας το σύστημα των Oberfell & Thompson.
Όλοι οι σοβαροί αγγλόφωνοι βλητικοί από τα '60 και μετά (Brister, Thomas, Lowry, Dr. Jones, Winston) λαμβάνουν υπόψιν τους, τους Oberfell & Thompson, όπως και τους προγενέστερους Sir G. Burrard, Journee κ.λ.π. Και το κάνουν με σεβασμό ακόμα κι αν διαφωνούν κάπου.
Εν προκειμένω, ο Tom Roster διαφοροποιείται λίγο από τους άλλους και προκειμένου να είναι πιο "πρακτικό" το σύστημά του, ζητάει - αναλόγως του θηράματος - αριθμό σκαγιών στον κύκλο των 76 εκ και όχι ποσοστό συγκέντρωσης και αυτό ανεξαρτήτως απόστασης.
Απαιτεί 1 ή 2 σκάγια σε ζωτικό σημείο και 5-6 σε όλο το θήραμα και υπολογίζει έναν ελάχιστο αριθμό σκαγίων, έτσι αν έχεις 140 σκάγια και πάνω την πήρες την πέρδικα. Επίσης ζητάει 10 βολές αντί των 5!
ωραίο, κατανοητό κι εύκολο σύστημα.
πλην όμως ο Tom Roster υποπίπτει στο ίδιο σφάλμα που υπέπεσε κι ο Burrard! θεωρεί την κατανομή ΙΣΟΚΑΤΑΝΕΜΗΜΕΝΗ που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ σχεδόν ποτέ!