Μπεκάτσα-Αρχείο

[Chris-Kaz]

Η σημερινή ήταν η τρίτη συνάντηση με την πιο πονηρή κυρία που έχω γνωρίσει... Αυτή τη φορά σηκώθηκε σε απόσταση περίπου 30 μέτρων πριν από εμένα και τον σκύλο (αριστερά ο σκύλος δεξιά εγώ και σε μπροστά μας και στην μέση αυτή)... Η απογείωσή της για ακόμη μια φορά όλα τα λεφτά... σαν ντακότα! Εις το επανιδείν λοιπόν...

Θα ήθελα να της αφιερώσω το παρακάτω τραγουδάκι με όλη τη σημασία. Γι΄ αυτό το βάζω με τους στίχους:

 

[axaios]

Τη αστοχια ηταν αυτη σημερα.ουτε ασφαιρα να ριχνα.σου ρχετε να το σπασης απο τα νευρα.
πουλια παντως υπαρχουν ακομα

 

[AltairLusso]

Η σημερινή ήταν η τρίτη συνάντηση με την πιο πονηρή κυρία που έχω γνωρίσει...

Δράττομαι του σχολίου περί πονηριάς για να πω την δική μου ιστορία με την πιο πονηρή μπεκάτσα.

Κυνηγάμε κάποτε μπεκάτσα με έναν θείο μου και ένα κούτσχααρ. Έχουμε σχεδόν τελειώσει το κυνήγι και γυρίζουμε ένας δεξιά, ένας αριστερά από ένα πυκνό, σαν ρεματάκι, με πουρναράκι και αγριοτριανταφυλλιά. Μην φανταστείτε τίποτα μεγάλο και πολύ πυκνό, ο ένας από τον άλλον ήμασταν δέκα μέτρα. Αυτό το ρεματάκι τελείωνε στον δρόμο, όπου και είχαμε παρκάρει. Αφού είχαμε φτάσει 30 μετρα από το αυτοκίνητο, επιταχύνω και φτάνω σε αυτό. Ο μπάρμπας που επιτηρούσε τον σκύλο, έμεινε λίγο πίσω. Περνάνε 5 λεπτά, τίποτα, περνάνε 10, τίποτα, βάζω μια φωνή και μου λέει. Κάτσε γιατί ο σκύλος προσπαθεί να πιάσει μια τραυματισμένη μπεκάτσα. Έλα να δεις τι γίνεται.
Πάω από την άλλη, εκεί που ήμουν και βλέπω τον σκύλο να φερμάρει, κάνει να μουντάρει, σηκώνεται η μπεκάτσα 10 πόντους από την μούρη του και ξανακάθεται σε ένα μέτρο. Τα έχασα, δεν το είχα ξαναδεί αυτό, ούτε όπλο να σηκώσεις προλάβαινες, άσε που κινδύνευε και ο σκύλος. Μετά από λίγο πάλι τα ίδια, σηκώνεται η μπεκάτσα, φραπ ξανακάθεται ένα μέτρο μπροστά από τον σκύλο. Κοίτα ρε, μου λέει, είναι τραυματισμένη, το έβλεπα και δεν το πίστευα. Ε καλά του λέω, εγώ δεν μπορώ να μπω να την πιάσω εκεί μέσα, θα σκιστώ, τι θα κάνει θα την πιάσει, πάω στο αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο ήταν στα 20 μέτρα πλέον παρκαρισμένο. Εκεί που τελείωνε αυτό το ρεματάκι, υπήρχαν 3 πεύκα ψηλά. Μόλις φτάνω ακούω μια φωνή, ωχ αμάν... και τρεις τουφεκιές. Πριν προλάβω να κάνω οτιδήποτε, βλέπω την μπεκάτσα να πετάει πάνω από τα πεύκα, βουτάω το όπλο της ρίχνω άλλες τρεις, θα είχε φτάσει καμιά 30-40 μέτρα και τις απαύτωσα τον γκιόνη ... .what..what..what.

Ρε παιδιά, η μπεκάτσα έφυγε στον ουρανό σαν γλάρος, μέχρι που την έχασα στον ορίζοντα. Τύφλα να έχει το παπί που σηκώνεται. Έφτασε στα σύννεφα, δεν έχω ξαναδεί τέτοιο πράγμα. Την πήρες, μου φώναξε. Όχι, του λέω, κρίμα γιατί τελικά ήταν τραυματισμένη και δεν μπορούσε να πετάξει ....

 

[AltairLusso]

Τη αστοχια ηταν αυτη σημερα.ουτε ασφαιρα να ριχνα.σου ρχετε να το σπασης απο τα νευρα.
πουλια παντως υπαρχουν ακομα

Μήπως να δεις λιγο τα μέτρα σου; Επαναλαμβανόμενες αστοχίες στην μπεκάτσα, υποδηλώνουν σχετικό πρόβλημα. Είναι κρίμα για μια κλήση να χάνονται ακριβοθώρητα θηράματα και αντί να διασκεδάζουμε να νευριάζουμε...

 

[BeReT aKa RoBo aKa 1%]

βάζω μια φωνή

 

[Chris-Kaz]

Η σημερινή ήταν η τρίτη συνάντηση με την πιο πονηρή κυρία που έχω γνωρίσει... Αυτή τη φορά σηκώθηκε σε απόσταση περίπου 30 μέτρων πριν από εμένα και τον σκύλο (αριστερά ο σκύλος δεξιά εγώ και σε μπροστά μας και στην μέση αυτή)... Η απογείωσή της για ακόμη μια φορά όλα τα λεφτά... σαν ντακότα! Εις το επανιδείν λοιπόν...

Θα ήθελα να της αφιερώσω το παρακάτω τραγουδάκι με όλη τη σημασία. Γι΄ αυτό το βάζω με τους στίχους:

Δράττομαι του σχολίου περί πονηριάς για να πω την δική μου ιστορία με την πιο πονηρή μπεκάτσα.

Κυνηγάμε κάποτε μπεκάτσα με έναν θείο μου και ένα κούτσχααρ. Έχουμε σχεδόν τελειώσει το κυνήγι και γυρίζουμε ένας δεξιά, ένας αριστερά από ένα πυκνό, σαν ρεματάκι, με πουρναράκι και αγριοτριανταφυλλιά. Μην φανταστείτε τίποτα μεγάλο και πολύ πυκνό, ο ένας από τον άλλον ήμασταν δέκα μέτρα. Αυτό το ρεματάκι τελείωνε στον δρόμο, όπου και είχαμε παρκάρει. Αφού είχαμε φτάσει 30 μετρα από το αυτοκίνητο, επιταχύνω και φτάνω σε αυτό. Ο μπάρμπας που επιτηρούσε τον σκύλο, έμεινε λίγο πίσω. Περνάνε 5 λεπτά, τίποτα, περνάνε 10, τίποτα, βάζω μια φωνή και μου λέει. Κάτσε γιατί ο σκύλος προσπαθεί να πιάσει μια τραυματισμένη μπεκάτσα. Έλα να δεις τι γίνεται.
Πάω από την άλλη, εκεί που ήμουν και βλέπω τον σκύλο να φερμάρει, κάνει να μουντάρει, σηκώνεται η μπεκάτσα 10 πόντους από την μούρη του και ξανακάθεται σε ένα μέτρο. Τα έχασα, δεν το είχα ξαναδεί αυτό, ούτε όπλο να σηκώσεις προλάβαινες, άσε που κινδύνευε και ο σκύλος. Μετά από λίγο πάλι τα ίδια, σηκώνεται η μπεκάτσα, φραπ ξανακάθεται ένα μέτρο μπροστά από τον σκύλο. Κοίτα ρε, μου λέει, είναι τραυματισμένη, το έβλεπα και δεν το πίστευα. Ε καλά του λέω, εγώ δεν μπορώ να μπω να την πιάσω εκεί μέσα, θα σκιστώ, τι θα κάνει θα την πιάσει, πάω στο αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο ήταν στα 20 μέτρα πλέον παρκαρισμένο. Εκεί που τελείωνε αυτό το ρεματάκι, υπήρχαν 3 πεύκα ψηλά. Μόλις φτάνω ακούω μια φωνή, ωχ αμάν... και τρεις τουφεκιές. Πριν προλάβω να κάνω οτιδήποτε, βλέπω την μπεκάτσα να πετάει πάνω από τα πεύκα, βουτάω το όπλο της ρίχνω άλλες τρεις, θα είχε φτάσει καμιά 30-40 μέτρα και τις απαύτωσα τον γκιόνη ... .what..what..what.

Ρε παιδιά, η μπεκάτσα έφυγε στον ουρανό σαν γλάρος, μέχρι που την έχασα στον ορίζοντα. Τύφλα να έχει το παπί που σηκώνεται. Έφτασε στα σύννεφα, δεν έχω ξαναδεί τέτοιο πράγμα. Την πήρες, μου φώναξε. Όχι, του λέω, κρίμα γιατί τελικά ήταν τραυματισμένη και δεν μπορούσε να πετάξει ....

Γιώργο και τις τρεις φορές που την συναντήσαμε, πέταξε έτσι ακριβώς όπως περιγράφεις. Εχθές μας την έφερε διαφορικά: Σχεδόν στο ίδιο σημείο που σηκωνόταν πάντα κάνει φέρμα ο σκύλος μου γύρο στα 2 λεπτά. Είχε τέτοια άγρια έκφραση το πρόσωπό του λες και φερμάριζε αρκούδα... Εγώ σίγουρος, παίρνω θέση και περιμένω... Ξαφνικά ο σκύλος κάνει πόντα 2-3 μέτρα αλλά η κυρία άφαντη! Παρατάω την αναζήτησή της και αρχίζω να περπατάω μουρμουρίζοντας "Μας έχει πάρει στο ψιλό η κυρία. Χαλάλι της..."

Γιώργο και τις τρεις φορές που την συναντήσαμε, πέταξε έτσι ακριβώς όπως περιγράφεις. Εχθές επιχείρησα την τέταρτη συνάντησή μας αλλά μας την έφερε διαφορικά: Σχεδόν στο ίδιο σημείο που σηκονώταν πάντα κάνει φέρμα ο σκυλος μου γύρο στα 2 λεπτά. Είχε τέτοια άγρια έκφραση το πρόσωπό του λες και φερμάριζε αρκούδα... Εγώ σίγουρος, παίρνω θέση και περιμένω... Ξαφνικά ο σκύλος κάνει πόντα 2-3 μέτρα αλλά η κυριά άφαντη! Παρατάω την αναζήτησή της και αρχίζω να περπατάω μουρμουρίζοντας "Μας έχει πάρει στο ψιλό η κυρία. Χαλάλι της..."

 

[axaios]

Μήπως να δεις λιγο τα μέτρα σου; Επαναλαμβανόμενες αστοχίες στην μπεκάτσα, υποδηλώνουν σχετικό πρόβλημα. Είναι κρίμα για μια κλήση να χάνονται ακριβοθώρητα θηράματα και αντί να διασκεδάζουμε να νευριάζουμε...

Θα το κοιταξω ,να δουμε πρωτα και του χρονου τη μας επιφυλαση και σκεπτομε κοντακι στα μετρα μου.
δε βαριεσε νευρα εκεινη τη στιγμη οπως ολοι μας,σημερα σκεφτομουν και ελεγα στον αδερφο μου ,γιατι δεν ηρθες χτες να δεις [παπαδες κανανε τα σκυλια]

 

[BIK]

σαβαττο μαζι με τον φιλο μου σηκωσαμε 9 διαφορετικα πουλια τουφεκιστηκαν τα 7 και πηραμε 3 επρεπε να παμε καλυτερα εαν δεν εχανα εγω 1-2 ευκολες, αυτα εχει το κυνηγι , κυριακη πηγα αλλου(βλακεια μου)και το μονο που ειχα ηταν φερμα σε μια κυρια αλλα δεν καθοταν πολυ εαν και την μπλοκαραν 2 φορες δεν την ειδα

 

[axaios]

Σε μια βολτα το απογευμα για να ξεσκασουμε απο την πολλη δουλεια συνεχισα το οικολογικο κυνηγι .
Μακη σιγουρα το καλοκαιρι ,αν βεβαια εχουμε κυνηγι και του χρονου

 

[Μάκης]

Σε μια βολτα το απογευμα για να ξεσκασουμε απο την πολλη δουλεια συνεχισα το οικολογικο κυνηγι .
Μακη σιγουρα το καλοκαιρι ,αν βεβαια εχουμε κυνηγι και του χρονου

θα έχουμε βρε μη φοβάσαι

 

[BIK]

πρωινο δυωρο σε μερος που σηκωνα πριν 4-5 μερες αρκετα πουλια βρηκα μονο 2 και αυτα σε πολυ σφυχτα μεροι πλεον

 

[axaios]

πρωινο δυωρο σε μερος που σηκωνα πριν 4-5 μερες αρκετα πουλια βρηκα μονο 2 και αυτα σε πολυ σφυχτα μεροι πλεον

Εεεεε σαν και μενα θα εισα διαβαζω κατι αλλους τυπους στο διαδυκτυο 5στης 5,8 στης8 στο πουρναρι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ,2 ατομα χτες και μια μας επετρεψε να την ντουφεκισουμε,
Δε ντουφεκιονται εκει μεσα και ας της πηγαινουν τα σκυλια.banana..banana..banana..

Εγραψα αφου μου εδωσες την [αφορμη]γιατι ειχα απορεια στην αχαια ειναι μονο στα πυκνα και τα ρουμανια τα πουλια;
στην υπολοιπη ελλαδα της βαρανε στο δρομο

 

[louis]

Σημερα εβγαλα το σκυλι σε μια κοντινη πουτανιτσα, που ηταν ο διαβολος με πουπουλα,εφευγε ζβαρνα και παντα απο κοντα μου
λες και μου ελεγε δες με,αλλα κλασε με κιολας,αλλα τις προαλες τις προλαβα ενα ανελπιστο για αυτην ντουμπλε πανω στην φευγα της
και παρολο που εφυγε με ταχυτητα αντε γεια σου τελικα καπου τις ετσουξα κανα σκαγακι,σημερα το καταλαβα

παμε σημερα αφου την αφησα μερικες μερες να κουλαρη μπας και την χουφτωσω,φερμα στο γνωστο μερος ο κουταβος παω κοντα και περνω θεση,αντε μωρη πουτανα λεω τωρα να σε δω που θα πας,κανει μπραστ παιδια η μπκατσα και επιδη δεν ειχε πολυ δυναμη για την φευγα
λιγο ελειψε να την πιαση ο κουταβος,τις κωβω ενα ντουμπλε τιμητικο και λεω τωρα μια χαρα εισαι,το πουλι το εβγαλα ξανα πιο κατω και παλι τα ιδια,τουφεκια για τους τυπους και επιδη κολλησε στην απεναντι πλαγια την αφησαμε και για το αυριανο μας μαθημα
πολυ καλες φασης για το σκυλι,τις εγραψα και με την καμερουλα και ολα καλα
αυτο το πουλι ειναι τωρα οτι πρεπει για μαθημα για το σκυλι
αλλα αυριο μπορη και να μην κρατηθω και να την χουφτωσω χα χα

 

[aris_kalamata]

Εξαρταται τι εννοει ο καθενας κ πουρναρι... Αλλο να βρεις τα πουλια στις λακκες και τα κοντοπουρναρα κ αλλο μεσα στις πλαγιες που δεν μπαινει ουτε ο ηλιος... Ενας φιλος κυνηγαω εδω αποκλειστικα πουρναρι, κ εγω αρκετες φορες μαζι του, δυσκολα πεφτουμε σε λιγοτερα απο 5 με 6 διαφορετικα πουλια αλλα μονο τα 1 εως 3 ισως δωσουν το ελαχιστο περιθωριο για μια τουφεκια... Οι περισσοτεροι δεν κατεβαινουν καν στην φερμα σε τετοια μερη...

 

[BIK]

πρωινο 2ωρο πηγαμε με τον φιλο μου σε ενα μερος πανω απο την θαλασσα αν και γω δεν ηθελα να παμε εκει τελικα του εκανα το χατηρι περπατησαμε κανα 20 λεπτο αλλα δεν βρηκαμε μυρωδια πηγαμε σε αλλο μερος εκει που του ελεγα απο χθες να παμε και μας βγηκε κυνηγισαμε 1,15 λεπτα στο πρωτο 10 λεπτο σηκωσαμε 2 και τις πηραμε μια ο μεγαλος και μια η μικρη αφου πηγαιναμε δρομο δρομο για το αμαξι φευγει ο σκυλος προς την αλλη μερια(προς την θαλασσα) παω στο αμαξι βγαζω τις σφαιρες παω να φωναξω τον σκυλο να ερθει ακουω το μπιπερ φερμα φωναζω και τον φιλο βαζω σφαιρες και σφαιρα χαχαχ προς τον σκυλο αφου εκατσα στον δρομο βλεπω ενα ανοιγμα αλλα η κουφαλα αμα με αφηνε να περπατησω 2 δευτερολεπτα θα την τουφεκουσα εφυγε φυσικα σε 1 λεπτο την ξανα βρηκε αλλα και παλι εφυγε προς τα σφυχτα, καλα ηταν παλι οι ατιμες εκει που σε κατεβαζουν εκει σε ανεβαζουν καλη συνεχεια σε ολους σας οσοι βγητε, η αληθεια βρησκετε εκει εξω …..

 

[Antonis Stamatiou]

Μπραβο σε ολους σας κυριοι... Πολυ ωραια...

 

[Chris-Kaz]

Σήμερα εγώ ο συνκυνηγός μου ο Γιώργος και τα 2 σκυλάκια μου ανηφορίσαμε για ψηλά. Από κάποιο σημείο και μετά είχε χιόνι που όσο ανεβαίναμε γινόταν περισσότερο. Σε κάποιο σημείο λέω στον Γιώργο να γυρίζουμε και να κατεβούμε λίγο πιο κάτω όπου είχε λίγο χιονάκι σε σημεία-σημεία. Κάποια στιγμή ενώ περπατούσαμε χαλαρά ακούω το μπίπερ του Ζίκο να χτυπάει σε μια πλαγιά περίπου 60-70 μέτρα πιο πάνω από εμάς. Μετά από 1 ένα λεπτό ακούμε μαζί και το μπίπερ της Λούσυ. Τα δυο σκυλιά είχαν απόσταση το ένα από άλλο περίπου 6-7 μέτρα. Μέχρι να ανεβούμε την πλαγιά πήρε αρκετά λεπτά αλλά τα μπίπερ χτυπούσαν και τα δύο σαν ορχήστρα. Μόλις κοντεύαμε βλέπω την Λούσυ να τρέχει πίσω από το πουλί που σηκώθηκε και μετά από λίγο τον Ζίκο να σπάζει τη φέρμα να ποντάρει και να ξαναφερμάρει μετά από 20 μέτρα. Ενώ είμαι κοντά στον φερμασριστό Ζίκο ακούγεται πάλι το μπίπερ της Λούσυ όπου έτρεξε αμέσως ο Γιώργος. Μετά από λίγο ακούω τρεις τουφεκιές από τον Γιώργο και ο Ζίκο ξαναποντάρει αλλά μάλλον η κυρία την έκανε περπατώντας. Τελικά ο Γιώργος την έχασε την μπεκάτσα. Βρήκαμε μόνο πούπουλα και τίποτα άλλο. Εύχομαι να ζήσει το πουλί και να μην πάει άδικα... Τελειώνοντας το "πρήξιμο" θα ήθελα να σας αναφέρω ότι είναι μεγάλη καύλα ο ήχος από τα δυο μπίπερ ταυτόχρονα. Ακόμη τον έχω στα αυτιά μου!

 

[axaios]

Καλαβρυτα σημερα το Καταευχαριστηθηκαμε με το αδερφακι και τα σεττερακια μας.
Μακαρι να κυνηγησουμε και του χρονου μιας και ολες αυτες η περιοχες εντασονται στης ζωνες ειδικης προστασιας......

 

[Manos]

Σήμερα εγώ ο συνκυνηγός μου ο Γιώργος και τα 2 σκυλάκια μου ανηφορίσαμε για ψηλά. Από κάποιο σημείο και μετά είχε χιόνι που όσο ανεβαίναμε γινόταν περισσότερο. Σε κάποιο σημείο λέω στον Γιώργο να γυρίζουμε και να κατεβούμε λίγο πιο κάτω όπου είχε λίγο χιονάκι σε σημεία-σημεία. Κάποια στιγμή ενώ περπατούσαμε χαλαρά ακούω το μπίπερ του Ζίκο να χτυπάει σε μια πλαγιά περίπου 60-70 μέτρα πιο πάνω από εμάς. Μετά από 1 ένα λεπτό ακούμε μαζί και το μπίπερ της Λούσυ. Τα δυο σκυλιά είχαν απόσταση το ένα από άλλο περίπου 6-7 μέτρα. Μέχρι να ανεβούμε την πλαγιά πήρε αρκετά λεπτά αλλά τα μπίπερ χτυπούσαν και τα δύο σαν ορχήστρα. Μόλις κοντεύαμε βλέπω την Λούσυ να τρέχει πίσω από το πουλί που σηκώθηκε και μετά από λίγο τον Ζίκο να σπάζει τη φέρμα να ποντάρει και να ξαναφερμάρει μετά από 20 μέτρα. Ενώ είμαι κοντά στον φερμασριστό Ζίκο ακούγεται πάλι το μπίπερ της Λούσυ όπου έτρεξε αμέσως ο Γιώργος. Μετά από λίγο ακούω τρεις τουφεκιές από τον Γιώργο και ο Ζίκο ξαναποντάρει αλλά μάλλον η κυρία την έκανε περπατώντας. Τελικά ο Γιώργος την έχασε την μπεκάτσα. Βρήκαμε μόνο πούπουλα και τίποτα άλλο. Εύχομαι να ζήσει το πουλί και να μην πάει άδικα... Τελειώνοντας το "πρήξιμο" θα ήθελα να σας αναφέρω ότι είναι μεγάλη καύλα ο ήχος από τα δυο μπίπερ ταυτόχρονα. Ακόμη τον έχω στα αυτιά μου!

Για ποιο πρήξιμο μιλάς ρε Χρήστο;;; Αυτά γουστάρουμε να διαβάζουμε ειδικά όταν κάποιοι λόγω άλλων υποχρεώσεων μένουμε μέσα και δεν κυνηγάμε! Πιο κάβλα από το πέταγμα της ίδιας της μπεκάτσας;;;

 

[Chris-Kaz]

Για ποιο πρήξιμο μιλάς ρε Χρήστο;;; Αυτά γουστάρουμε να διαβάζουμε ειδικά όταν κάποιοι λόγω άλλων υποχρεώσεων μένουμε μέσα και δεν κυνηγάμε! Πιο κάβλα από το πέταγμα της ίδιας της μπεκάτσας;;;

Κοίταξε Μάνο. Η καύλα με τα μπίπερ είναι σαν τη στιγμή που να έχεις βγάλει ένα θεόμ@υνο, πάτε στο σπίτι και ξεκλειδώνεις την πόρτα για να μπείτε μέσα. Η καύλα με το πέταγμα της μπεκάτσας είναι σαν έχεις βγάλει ήδη ένα θεόμ@υνο, σου έχει πετάξει τα μάτια έξω και είσαι στα τελειώματα...