Λοιπόν από καιρό ήθελα να κάνω μια ψιλοανακαίνιση του αγαπημένου μου Τoz34. Αν κάποιος σκεφτεί γιατί τόση εμμονή για ένα τόσο φτηνό όπλο θα του πω ότι πέρα από το χαμηλό προφίλ που μου αρέσει πολύ, η γρήγορη αλλαγή φυσιγγίων που μπορώ να έχω με το δίκαννο είναι ανεκτίμητη. Και αυτό που μ' αρέσει στο ΤΟΖ είναι οτι αλλάζω τα φυσίγγια με πολύ μικρό θόρυβο. Εως και αθόρυβα !!! Μου έτυχε να είμαι πολλές ώρες σε καρτέρι, να έχω ψιλά σκάγια και να μου βγεί χοντρό θήραμα - γουρούνια - που μέχρι να βάλω χοντρά εξαφανίστηκε. Ασε η ασφάλεια. Μου έτυχε και αρκούδα που για καλή μου τύχη με άφησε ήσυχο αν και είχε δύο μικρά (είχα την sx3 γεμάτη 4άρια για λαγό και αν μου την έπεφτε μόνο σαν ρόπαλο μπορούσα να την χρησιμοποιήσω. Από τότε δίκαννο ή το τρίτο πάντα δράμια).
Είχα κάνει παλιότερα τα μέταλλα και ήθελα να ξανακοιτάξω τα ξύλα του. Δεν ήταν ταλαιπωρημένα αλλά ήταν ... κακοφτιαγμένα. Βάζω μία φωτογραφία με την ψάθα της πάπιας για να καταλάβετε τι εστί κακοφτιαγμένη ψάθα. Και είναι εργοστασιακή εεε; Κακοφτιαγμένη και βαθιά. Από το κοντάκι τις έφαγα με γυαλόχαρτο και τις ξανάκανα αλλά από την πάπια, η οποία αποτελείται από δύο κομμάτια ξύλινα που είναι αρκετά λεπτά, φοβήθηκα να τα φάω και να τα ξανακάνω για να μην τα λεπτύνω πολύ. Ετσι, δυστυχώς, μείνανε οι παλιές ψάθες στην πάπια.
Επίσης έκανα και το κοντάκι αγγλέ. Δεν ξέρω αν ταιριάζει αγγλέ κοντάκι σε τόσο ρώσικο όπλο , αλλά ήθελα τέτοιο κοντάκι σε δισκάνδαλο όπλο και το αποφάσισα. Το αποτέλεσμα εμένα μ' αρέσει αλλά θα ήθελα να ακούσω και την άποψή σας για την συγκεκριμένη "ανορθογραφία".
Ολα τα ξύλινα τρίφτηκαν διαδοχικά με ντουκόχαρτα έως 2000 και μετά λινέλαιο και τελείωμα με κερί της Birchwood Wax Gun Stock και πολύ τρίψιμο
View attachment 2488View attachment 2491. Το αποτέλεσμα παρακάτω. Εγιναν κι άλλα που δεν φαίνονται πχ. κοίλωμα στο κοντάκι, πέρασμα με σίλερ για προστασία σε όλα τα σημεία, πιό σκούρο χρώμα κ.α. (Αυτό το πιο σκούρο χρώμα βοήθησε και στο κοντάκι της L4S που έκαμνα ταυτόχρονα, το πως, θα το γράψω σε άλλο ποστ για την Fabarm)