Καλησπέρα παιδιά. Τάσο, συγνώμη ρε φίλε που δεν έγραψα τίποτα μέχρι τώρα (αν και απευθύνθηκες και σε μένα
), αλλά ... άνοιξες το θέμα σε μέρα που έφευγα στο χωριό για σ/κ, και μέχρι να γυρίσω και να μπορέσω να γράψω ... το είχατε ήδη εξαντλήσει το θέμα!
Το 16αρι για μένα έχει πρωτίστως συναισθηματική αξία, γιατί ήταν το μοναδικό όπλο του πατέρα μου (που τον έχασα πολύ πρόωρα), και έγινε το πρώτο μου, και για πολλά χρόνια το μοναδικό μου όπλο, με αυτό έγινα "κυνηγός". Παρόλο που δεν είναι κανένα ... σπάνιο και ακριβό "εγγλέζικο δίκαννο", αλλά ένα παλιό ταπεινό καναδέζικο μονόκαννο (COOEY, mod. 84) με κάννη 76 cm, full choke.
Συμφωνώ με όσα ειπώθηκαν παραπάνω γι' αυτό το διαμέτρημα, καθώς και ότι είναι επαρκές για τα περισσότερα ελληνικά κυνήγια. Προσωπικά, εκτός από τα τσιχλοκότσυφα που είναι το κύριο κυνήγι μου, έχω κτυπήσει περιστασιακά μπεκάτσες, λαγούς, ζουρίδες και φάσσες (ειδικά από τα 3 τελευταία είδη έχω πάρει τόσο με Remington express 4αρι όσο και με Rottweil ΔΟΡΚΑΣ 5αρι).
Ο πατέρας μου γέμιζε τα φυσέκια του, που λεφτά τότε για έτοιμα! Να ένα κουτί μπαρούτι (σχεδόν γεμάτο) από το 1976, που δυστυχώς δεν πρόλαβε να ξοδέψει ...