Labrador

Σε ευχαριστώ Μάκη.

Και η αγάπη σημαντική, γιατί έχουν περίεργο ψυχισμό (είναι αυτό που λέμε soft σκυλιά που μαραζώνουν με το μάλωμα και πρέπει να χτίζεις το μάθημα πάνω στην επιβράβευση στα θετικά που κάνουν και όχι τιμωρώντας τα αρνητικά) και η άσκηση γιατί τρώνε.... το σκασμό...
 
Περιεχει πολυ ωραια πλανα... :)

Γνωρίζει κανείς που μπορούμε να βρούμε Ενα τέτοιο κουτάβι?εχω ψάξει γενικά για Λαμπραντόρ που οι γονείς να έχουν κυνηγήσει αλλά σε 2 περιπτώσεις δεν πρόλαβα και τα έδωσαν.αν ξέρει κανείς ας βοηθήσει.
 
Περιεχει πολυ ωραια πλανα... :)

Εκτός από τη σκηνοθετική του αξία που είναι εξαιρετικό, το βίντεο λέει τουλάχιστον δυο πολύ μεγάλες αλήθειες για τα κυνηγόσκυλα: 1) Δεν είναι μόνο εργαλεία/εξοπλισμός κυνηγιού, αλλά ένας φίλος και μέλος της οικογένειας για τα 10-12 χρόνια της ζωής του και 2) μας βελτιώνουν τη ζωή πολύ περισσότερο από όσο τους τη βελτιώνουμε εμείς...

Μπράβο Άρη που το βρήκες και το πόσταρες!
 
Μετά από 11 ενάρξεις με το μεγάλο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) σκύλο, δυστυχώς φέτος δεν θα μπορέσω να τον πάρω μαζί μου... Ο χρόνος είναι αμείλικτος και το άλλοτε ρωμαλέο μυώδες θωρηκτό είναι πλέον με αδύναμη κουρασμένη καρδιά και δεν πρέπει να ανεβάζει παλμούς γιατί θα μείνει... Απολαμβάνει το σπίτι και την ηρεμία...

Έναρξη πριν από 11 χρόνια...



Στο peak της ακμής του...



Σήμερα...



Βάπτισμα πυρός για τα κουτάβια του αύριο... Έχουν ξεκινήσει με ομοιόματα, αλλά καθόλου με όπλο και θήραμα και δεν θα είναι και ο μεγάλος να τους δείξει τα βασικά... Ένας λόγος παραπάνω που θέλω ένα ήσυχο μέρος απλά για να βαρέσω κάτι και να πάρουν σιγά σιγά σειρά...

Στο αρσενικό που είχα ήδη κρατήσει προστέθηκε και ένα θηλυκό ίδιο σχεδόν εμφανισιακά από την ίδια γέννα που ο όρος που το έδωσα (δεν κυνηγά το ζευγάρι) ήταν να το έχω να το εκπαιδεύσω και να το παίρνω μαζί όποτε χρειάζεται ως back up...






Μεγάλη μέρα αύριο!
 
Μετά από 11 ενάρξεις με το μεγάλο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) σκύλο, δυστυχώς φέτος δεν θα μπορέσω να τον πάρω μαζί μου... Ο χρόνος είναι αμείλικτος και το άλλοτε ρωμαλέο μυώδες θωρηκτό είναι πλέον με αδύναμη κουρασμένη καρδιά και δεν πρέπει να ανεβάζει παλμούς γιατί θα μείνει... Απολαμβάνει το σπίτι και την ηρεμία...

Έναρξη πριν από 11 χρόνια...



Στο peak της ακμής του...



Σήμερα...



Βάπτισμα πυρός για τα κουτάβια του αύριο... Έχουν ξεκινήσει με ομοιόματα, αλλά καθόλου με όπλο και θήραμα και δεν θα είναι και ο μεγάλος να τους δείξει τα βασικά... Ένας λόγος παραπάνω που θέλω ένα ήσυχο μέρος απλά για να βαρέσω κάτι και να πάρουν σιγά σιγά σειρά...

Στο αρσενικό που είχα ήδη κρατήσει προστέθηκε και ένα θηλυκό ίδιο σχεδόν εμφανισιακά από την ίδια γέννα που ο όρος που το έδωσα (δεν κυνηγά το ζευγάρι) ήταν να το έχω να το εκπαιδεύσω και να το παίρνω μαζί όποτε χρειάζεται ως back up...






Μεγάλη μέρα αύριο!
ωραιως φιλαρακιι.congrats..well done. η μαμα την δουλιατης την εκανε τοσα χρονιααααα τωρα ηρθε και η ωρα με τους απογωνουστης,,,,,σου ευχωμαι να βγαλης γουστα με τα σκυλακιασουυυ,,,ΥΓ η μαμα εκη στον καναπε με συγκινησε πωλη με το βλεματηςςς:( να ειναι καλα και να εχη ωμορφα γερατια.well done.
 
Μετά από 11 ενάρξεις με το μεγάλο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) σκύλο, δυστυχώς φέτος δεν θα μπορέσω να τον πάρω μαζί μου... Ο χρόνος είναι αμείλικτος και το άλλοτε ρωμαλέο μυώδες θωρηκτό είναι πλέον με αδύναμη κουρασμένη καρδιά και δεν πρέπει να ανεβάζει παλμούς γιατί θα μείνει... Απολαμβάνει το σπίτι και την ηρεμία...

Έναρξη πριν από 11 χρόνια...



Στο peak της ακμής του...



Σήμερα...



Βάπτισμα πυρός για τα κουτάβια του αύριο... Έχουν ξεκινήσει με ομοιόματα, αλλά καθόλου με όπλο και θήραμα και δεν θα είναι και ο μεγάλος να τους δείξει τα βασικά... Ένας λόγος παραπάνω που θέλω ένα ήσυχο μέρος απλά για να βαρέσω κάτι και να πάρουν σιγά σιγά σειρά...

Στο αρσενικό που είχα ήδη κρατήσει προστέθηκε και ένα θηλυκό ίδιο σχεδόν εμφανισιακά από την ίδια γέννα που ο όρος που το έδωσα (δεν κυνηγά το ζευγάρι) ήταν να το έχω να το εκπαιδεύσω και να το παίρνω μαζί όποτε χρειάζεται ως back up...






Μεγάλη μέρα αύριο!
Γρηγόρη να χαίρεσαι τα σκυλάκια σου! Η αγάπη σου για τον γεράκο σου φαίνεται. Εύχομαι να σου κάνει παρέα για πολλά χρόνια ακόμη :)
 
ωραιως φιλαρακιι.congrats..well done. η μαμα την δουλιατης την εκανε τοσα χρονιααααα τωρα ηρθε και η ωρα με τους απογωνουστης,,,,,σου ευχωμαι να βγαλης γουστα με τα σκυλακιασουυυ,,,ΥΓ η μαμα εκη στον καναπε με συγκινησε πωλη με το βλεματηςςς:( να ειναι καλα και να εχη ωμορφα γερατια.well done.

Σε ευχαριστώ πολύ Σάκη! Είναι αρσενικός ο σκύλος, αλλά τώρα που έχει την καρδιά, γίνεται συγκέντρωση κατακράτηση υγρών, είναι πρησμένος και πρέπει να κάνει παρακεντήσεις (για αυτό είναι και σαν κουρεμένο γίδι)...
 
Γρηγόρη να χαίρεσαι τα σκυλάκια σου! Η αγάπη σου για τον γεράκο σου φαίνεται. Εύχομαι να σου κάνει παρέα για πολλά χρόνια ακόμη :)
Σε ευχαριστώ πολύ Βασίλη! τον κρατάμε με νύχια και με δόντια με ειδιική διατροφή και φάρμακα, αλλά η περικαρδίτιδά του χειροτερεύει και θα πρέπει να κάνει ειδικό χειρουργείο σύντομα...

Σήμερα για να μην στενοχωρηθεί πάντως αν έμενε πίσω, τον βάλαμε στο άλλο αυτοκίνητο με ένα άλλο όπλο μαζί με τον πατέρα μου για να νομίζει ότι θα πάει για κυνήγι και μετά από μικρή περιπατητική βόλτα επέστρεψε...

Όταν γύρισα το μεσημέρι από το κυνήγι με το κουτάβι, σταμάτησα κοντα στο σπίτι, άφησα το ένα τρυγόνι σε ένα θάμνο, τον πήρα τον πήγα εκέι κοντά και όταν δεν κοίταγε έριξα μια ντουφεκιά στον αέρα και τον κάλεσα να ψάξει το μέρος... Η χαρά του όταν το βρηκε δεν περιγράφεται... Έστω και παροπλισμένος πρέπει να αισθάνεται χρήσιμος και όχι παραγκωνισμένος ή ασήμαντος...

Είναι ο αρχηγός της αγέλης των σκύλων και το δείχνω πάντα σε αυτόν και το υπενθυμίζω πάντα και στα κουτάβια...
 
Σε ευχαριστώ πολύ Βασίλη! τον κρατάμε με νύχια και με δόντια με ειδιική διατροφή και φάρμακα, αλλά η περικαρδίτιδά του χειροτερεύει και θα πρέπει να κάνει ειδικό χειρουργείο σύντομα...

Σήμερα για να μην στενοχωρηθεί πάντως αν έμενε πίσω, τον βάλαμε στο άλλο αυτοκίνητο με ένα άλλο όπλο μαζί με τον πατέρα μου για να νομίζει ότι θα πάει για κυνήγι και μετά από μικρή περιπατητική βόλτα επέστρεψε...

Όταν γύρισα το μεσημέρι από το κυνήγι με το κουτάβι, σταμάτησα κοντα στο σπίτι, άφησα το ένα τρυγόνι σε ένα θάμνο, τον πήρα τον πήγα εκέι κοντά και όταν δεν κοίταγε έριξα μια ντουφεκιά στον αέρα και τον κάλεσα να ψάξει το μέρος... Η χαρά του όταν το βρηκε δεν περιγράφεται... Έστω και παροπλισμένος πρέπει να αισθάνεται χρήσιμος και όχι παραγκωνισμένος ή ασήμαντος...

Είναι ο αρχηγός της αγέλης των σκύλων και το δείχνω πάντα σε αυτόν και το υπενθυμίζω πάντα και στα κουτάβια...
Στο τέλος θα γίνω γραφικός αλλά σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια!!
 
Σε ευχαριστώ πολύ Βασίλη! τον κρατάμε με νύχια και με δόντια με ειδιική διατροφή και φάρμακα, αλλά η περικαρδίτιδά του χειροτερεύει και θα πρέπει να κάνει ειδικό χειρουργείο σύντομα...

Σήμερα για να μην στενοχωρηθεί πάντως αν έμενε πίσω, τον βάλαμε στο άλλο αυτοκίνητο με ένα άλλο όπλο μαζί με τον πατέρα μου για να νομίζει ότι θα πάει για κυνήγι και μετά από μικρή περιπατητική βόλτα επέστρεψε...

Όταν γύρισα το μεσημέρι από το κυνήγι με το κουτάβι, σταμάτησα κοντα στο σπίτι, άφησα το ένα τρυγόνι σε ένα θάμνο, τον πήρα τον πήγα εκέι κοντά και όταν δεν κοίταγε έριξα μια ντουφεκιά στον αέρα και τον κάλεσα να ψάξει το μέρος... Η χαρά του όταν το βρηκε δεν περιγράφεται... Έστω και παροπλισμένος πρέπει να αισθάνεται χρήσιμος και όχι παραγκωνισμένος ή ασήμαντος...

Είναι ο αρχηγός της αγέλης των σκύλων και το δείχνω πάντα σε αυτόν και το υπενθυμίζω πάντα και στα κουτάβια...
Γρηγόρη πραγματικά δεν έχω λόγια.Μακάρι όλοι να δείχνουν έστω την μισή αγάπη από ότι εσύ για τους σκύλους τους.
Να πάνε όλα καλα με τον σκυλάκο σου και να σου κάνει παρέα πολλά χρόνια ακόμα .
 
Για όλους τους σωστά σκεφτόμενους κυνηγούς, τα σκυλιά είναι πρωτίστως μέλη της οικογένειας και μετά "εργαλεία"...
Γρηγορη τα ειπες ολα μεσα σε λιγες λεξεις...... αλλα αυτο που με συγκινησε δεν ειναι τα λογια σου αλλα η πραξεις σου.....
Τι να πει κανεις για την αγαπη και τον σεβασμο σου ως προς την ρατσα, τα τετραποδα, την οικογενεια σου . . . .RESPECT..RESPECT..RESPECT.
Και με την οικογενεια πας παντου . . . σε μια καθημερινη βολτα
ειτε στην θάλασσα
ειτε στο βουνο
Να τα χαιρεσαι και να συνεχισεις να τα δίνεις αγαπη. .congrats..congrats..congrats.
 
Γρηγόρη πραγματικά δεν έχω λόγια.Μακάρι όλοι να δείχνουν έστω την μισή αγάπη από ότι εσύ για τους σκύλους τους.
Να πάνε όλα καλα με τον σκυλάκο σου και να σου κάνει παρέα πολλά χρόνια ακόμα .

Ευχαριστώ! Είναι μοναδικό πώς μετασχηματίζεται η αγάπη για τα σκυλιά μας, αλλά στην ουσία της μένει η ίδια...

Όταν ήταν κουτάβι τον πρόσεχα και τον κακομάθαινα σα παιδί και σα μωρό, μόλις τον πήρα στο κυνήγι τον αγάπησα και τον νοιαζόμουν σαν αδερφό, τώρα που γέρασε και δεν μπορεί αισθάνομαι υποχρέωση, στοργή και σεβασμό λες και τον έχω γονιό...
 
Γρηγορη τα ειπες ολα μεσα σε λιγες λεξεις...... αλλα αυτο που με συγκινησε δεν ειναι τα λογια σου αλλα η πραξεις σου.....
Τι να πει κανεις για την αγαπη και τον σεβασμο σου ως προς την ρατσα, τα τετραποδα, την οικογενεια σου . . . .RESPECT..RESPECT..RESPECT.
Και με την οικογενεια πας παντου . . . σε μια καθημερινη βολτα
ειτε στην θάλασσα
ειτε στο βουνο
Να τα χαιρεσαι και να συνεχισεις να τα δίνεις αγαπη. .congrats..congrats..congrats.

Ευχαριστώ πολύ Χριστόδουλε! Και εσένα και τα δυο κουκλιά! Όμορφα και φαίνεται ότι έχουν πολύ προσοχή και στοργή... Η παρέα είναι ίσως αυτό που τους αρέσει περισσότερο μαζί με το φαί :)...Η προσαρμοστικότητά της ράτσας σε όλες τις συνθήκες είναι μοναδική... Παιδιά, φίλοι, κυνηγετικοί σύντροφοι μπορούν να επιτελέσουν τα πάντα εξίσου καλά!!!

Εμένα τώρα που γύρισα στην πόλη, ο μεγάλος προσπαθεί να μάθει τον μικρό τις καθημερινές συνήθειες, όπως ότι όταν λέω "φύγαμε" πρέπει να πάνε στην πόρτα με το λουρί τους και να περιμένουν να πάμε για βόλτα...


 
Back
Top