Να πω την αλήθεια με τρώει ο .ass. να δοκιμάσω μονάχος μου, σε ένα παλιό πλάγιο άνευ αξίας.
ΚΑΝΝΕΣ BOEHLER, RIBLESS
Τι μαζεύεται στο αόρατο και απρόσιτο σημείο μεταξύ των καννών και της πάνω και κάτω ρίγας!!! Τώρα καταλαβαίνετε γιατί τα έχω βάλει με τις ρίγες! Αυτή η διάβρωση των καννών είναι απαράδεκτη. Και γίνεται ακόμη πιο απαράδεκτη (αν αυτό είναι δυνατό) όταν σκεφτούμε ότι οι ρίγες δεν προσφέρουν τίποτε στην λειτουργεία του όπλου. Τώρα τι γνώμη έχετε για τις ρίγες;
Ας αρχίσουμε με τις κάννες που είναι παραδοσιακά το σημείο εκκίνησης στην σχεδίαση και κατασκευή ενός όπλου. Σχεδόν όλα τα όπλα ακολουθούν το ίδιο μοτίβο κτασκευής. Πάνω ρίγα κάτω ρίγα, μέτριας ποιότητας ατσάλι που δίνει μεν την εμφάνιση των καννών ενός Χόλλαντ αλλά στέλνει το ζύγισμα του όπλου κατά διαόλου.
Η λύση για ένα καλό ζύγισμα, διατηρώντας πάντα τις θαλάμες 76 χιλιοστών που είναι πλέον το διεθνές στάνταρντ, είναι η χρήση ενός καλύτερου ατσαλιού, πχ ένα Boehler που έχει υψηλότερη αντοχή άρα χρειάζεται λιγότερο υλικό. Για ακομη καλύτερο ζύγισμα και περισσότερες επιλογές στον πελάτη, οι κάννες μας δεν θα έχουν ρίγες, ούτε πάνω ούτε κάτω. Η ιδέα του δίκαννου χωρίς ρίγα δεν είναι νέα, την εφάρμοζε ο Αλεξ Μαρτιν σε μερικά όπλα, κάπου 130 δίκαννα Ribless (άριγα) που έφτιαξε για να πετύχει το ζύγισμα που ήθελε.
Ο Μάρτιν στην εποχή του μεσοπολέμου δεν είχε τα σύγχρονα υλικά που έχουμε εμείς τώρα. Υπάρχει η δυνατότητα κατασκευής ρίγας από ανθρακονήματα, ρίγας που έχει την όψη της κλασσικής ρίγας, που θα μπορεί να κουμπώνει, χωρίς εργαλεία, στην πάνω μεριά των καννών. Είναι απόλυτα εφικτή η παροχή ρίγας κάθε είδους προφίλ που θέλει ο πελάτης, βυθισμένη, υπερυψωμένη, κοίλη, επίπεδη, μέχρι και εξαεριζόμενη και μπορεί να αλλάζει όποτε θέλει. Η απουσία πανω και κάτω ρίγας αφαιρεί συνολικά 150 γραμμάρια βάρος από τις κάννες. Αρα επιτρέπει την διαμόρφωση προφίλ χωρίς να βαραίνει το οπλο μπροστά. Μια ρίγα από ανθρακονήματα ζυγίζει 25 έως 50 γραμμάρια.
Η διαμόρφωση του προφίλ της κάννης βασίζεται σε δύο κατηγορίες δεδομένων- την καμπύλη πίεσης που παράγει το φυσίγγι και την αντοχή του ατσαλιού. Αυτά είναι γνωστά τόσο για κάθε τύπου φυσιγγίου όσο και για κάθε τύπο ατσαλιού. Είναι λοιπόν δυνατό να πούμε ότι η κάννη θα έχει αυτό το ελάχιστο προφίλ που θα δώσει το απαιτούμενο πάχος σε καθε σημείο της κάννης για αντοχή καθώς και για τις λειάνσεις και ρεκτιφιέ που θα υποστεί μελλοντικά. Σύμφωνα με τις συμβουλευτικές εγκυκλίους του CIP τα ελάχιστα πάχη καννών για τις τρεις βασικές κατηγορίες ατσαλιού στο μέσον της κάννης 40 εκατοστά από τη θαλάμη είναι ,60- ,50,- ,35 χιλιοατά. Είναι λοιπόν κατανοητό ότι με το καλύτερο ατσάλι πέφτουμε στο μισό πάχος άρα και στο μισό βάρος. κάννης, με την παρατήρηση ότι μιλάμε για το ελάχιστο πάχος τοιχώμαος με κριτήριο τις πιέσεις. Το τελικό βάρος θα είναι κάτι παραπάνω για να υπάρχει ψωμί για λειάνσεις και για το απαιτούμενο ελάχιστο βάρος και το ζύγισμα του όπλου.
Η χρήση υπολογιστών και προγραμμάτων CAD προσφέρει δυνατότητες που δεν υπήρχαν παλιά. Είναι δυνατό με αυτά τα μέσα να υπολογιστεί ο όγκος άρα και το βάρος κάθε σημείου της κάννης και να διαμορφθωθεί το προφίλ της κάννης έτσι ώστε όχι μόνο να έχει αντοχή αλλά και αυτό το αιθέριο ζύγισμα που κάνει τα (μερικά) αγγλικά όπλα να ξεχωρίζουν. Επιπλεον το σύστημα CAD σε συνδυασμό με σύγχρονους τόρνους καννών δίνουν ζυγισμένες κάννες που είναι ισόπαχες σε όλη τους την περίμετρο. Παλαιότερα το τελικό ζύγισμα γινόταν με εξωτερικό λιμάρισμα αφού είχαν ενωθεί οι ρίγες κάτι που καταστρέφει το ισόπαχο.
Μερικά από τα πρώτα Browning B25 δεν είχαν ρίγα και έτσι ήταν ελαφριά μπροστά, με μοναδικό ζύγισμα, χωρίς να καταφεύγουν σε βάσεις από εργκάλ.
Αλλά, ακόμη και αν αυτό δεν είναι αρκετό, οι κάννες χωρίς ρίγες προσφέρουν ένα ακόμη πλεονέκτημα- είναι δυνατό να εφαρμοστούν πρόσθετα αντίβαρα σε όποιο σημείο των καννών επθυμεί ο πελάτης ώστε να ρυθμίζεται το ζύγισμα εκεί ακριβώς που το θέλει ο ίδιος και όχι κάπου τυχαία. Τέτοια αντίβαρα πωλούνται από διάφορες εταιρείες για την ρύθμιση του ζυγίσματος σκοπευτικών όπλων και εφαρμόζουν μόνο σε όπλα χωρίς ενδιάμεσες ρίγες.
Εξυπακούεται ότι η σύνδεση των καννών θα είναι τύπου μονομπλόκ διότι δεν υπάρχει λόγος για άλλο σύστημα πια. Η μόνη βελτίωση στο μονομπλόκ είναι να εφαρμοστεί η μέθοδος του Baby Bretton ¨οπου οι κάννες είναι βιδωτές στο μονομπλόκ και αλλάζουν χωρίς την επέμβαση οπλουργού, κολλήσεις κλπ, αν και αυτό θα ήταν υπερβολή.
Το ρεζουμε είναι ότι οι κάννες του λογικά σχεδιασμένου πλαγιόκαννου θα είναι από το καλύτερο ατσάλι, με θαλάμες 76 χιλιοστών, με ρίγα κατά την προτίμηση του πελάτη, χωρίς κρυφά σημεία που μαζεύουν σκουριά, με ρυθμιζόμενο ζύγισμα, τσοκάκια, πιστοποιημένες για χρήση με ατσάλινα σκάγια με εγγυημένη σύγκλιση, εύκολα επισκευάσιμες με καινούργιες κάννες ομοίου προφίλ. Το κόστος τους μετριάζεται από την έλλειψη ρίγας και την ευκολία κατασκευής σε ψηλό επίπεδο ποιότητας αλλά χωρίς χέρια που χρειάζονται για τις ρίγες και τα λιμαρίσματα.