Παρακολουθώ τη συζήτηση σας με μεγάλο ενδοιαφερον. Ζω στο εξωτερικό, κυνηγάω στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έκανα και ελπίζω να ξανακάνω μετά την πανδημία 3 με 4 κυνηγετικά ταξίδια το χρόνο εξωτερικό, όλα καρτερισια, εκεί που η οριακή βολή είναι πολλές φορές μονόδρομος. Κανένα καφενείο δεν θα μπορέσει ποτέ να χτίσει ένα μύθο, αυτοί γράφονται στα κυνηγετικα πεδία, θετικά η αρνητικά από αυτούς που ψάχνουν να βρουν την αλήθεια, είτε μέσω σκοπευτικής βελτίωσης, είτε μέσω ιδιογομωσης, είτε μέσω ιδανικής επιλογής όπλου και τσοκ. Πολλές φορές η επιτυχία είναι αποτέλεσμα όλων των παραπάνω. Στα κυνήγια στο εξωτερικό κάποιοι από αυτούς τους παράγοντες εξαλείφονται, όπως πχ της ιδιογομωσης και όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να ρίχνουμε με τα ίδια φυσίγγια. Εκεί οι διάφορες στις οριακές καταβολές όπου αυτές χρειάζονται είναι μεγάλες. Έχω ανεβάσει και αρκετά βιντεάκια με τέτοιες βολές. Αυτό που είδα εγώ είναι ότι σε τέτοιες συνθήκες τα αμερικανικά υπερτερούν και σε ατσάλινα και σε μολύβδινα και σε ψιλά σκάγια και σε χοντρά. Από τα όπλα που είδα εγώ προσωπικά σε δράση Ρεμί (V3 και 870) εκτός συναγωνισμού, λίγο ποιο πίσω Winchester και μετά Browning. Στα 35 μέτρα μην αναζητάτε διάφορες. Οι ακόλουθες τουφεκιές είναι από Remington V3 με τσοκ Anaconda mid Range και φυσιγγι RC Atomic Steel 36 gr N 1 ατσαλι. Tα πουλια ειναι αγριοχηνες και ακομη κι απο αυτη τη πολυ μακρινη αποσταση επεσαν ξερα με σκαγι(α) στο στηθος και οχι κεφαλι η λαιμο.