Ίσως στα τσόκ ο πολύ μακρύς κώνος να είναι αντιπαραγωγικος. Στην περίπτωση των τσόκ , φαίνεται πως όσο μεγαλώνει η σύσφιξη και όσο πιο απότομος- κοντός ο κώνος, τόσο αυξάνεται η συγκέντρωση, αυτό όμως εντός ορίων, με τα κοινά μαλακά σκάγια ( και ειδικά τα ψιλά) συχνά την μέγιστη συγκέντρωση την πετυχαίνουν τσόκ κοντά στο 2*, και τα φουλ ή έξτρα φουλ να αντιστρεφουν τα πράγματα. Όσο σκληραινουν τα σκάγια τόσο μεγαλύτερη σύσφιξη μπορούν να δεχτούν με παράλληλη αύξηση της συγκέντρωσης. Το όριο στην σύσφιξη με ατσάλινα ή βολφραμίου το οριοθετεί ή αντοχή της κάννης που στην περιοχή αυτή έχει λεπτά τοιχώματα. Βλέποντας το βίντεο του Joel με την ειδική κάμερα, αναθεώρησα την άποψη μου για το τσόκ, γιατί είδα πως αντίθετα με όσα γράψανε οι βλητικοι, η στένωση στην πραγματικότητα στραγγαλίζει τα σκάγια εκσφαινδονιζοντας τα προς τα μπρος και όσο εξέρχεται η στήλη από το στόμιο τόσο μειώνεται η εκσφαινδονιση τους και η ταχύτητα εξόδου. Θεωρητικά ( πρακτικά αδύνατο), με σκάγια που δεν παραμορφωνονται θα μπορούσε να γίνει στένωση όσο και η διάμετρος ενός σκαγιου, να βγαίνουν δηλαδή ένα ένα σε σειρά ( με κατάλληλη εμφραξη βέβαια) και η συγκέντρωση να είναι 100% στα 100 μέτρα και παραπάνω.