ΠΡΟΣΩΠΑ
0
Ο Δημητρακόπουλος επιμένει στο αποφασίζομεν και διατάσσομεν….
Ο γνωστός αντικυνηγός κ Θέμης Δημητρακόπουλος σύμβουλος στο υπουργείο Παιδείας για θέματα Πολιτισμού, Περιβάλλοντος και Δικαιωμάτων/Αλληλεγγύης, μιλάει στην «Εφ.Συν.» και τονΣυντάκτη Τάσος Σαραντή και προσπαθεί να δικαιολογήσει σε μια προφανώς ΄΄εύκολη΄΄ συνέντευξη τις εγκυκλίους που απέστελλε το υπουργείο στους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, με τις οποίες ουσιαστικά απαγορεύονται οι επισκέψεις μαθητών σε ζωολογικούς κήπους και χώρους εκτροφής ζώων για την παραγωγή γούνας και άλλες εκμεταλλεύσεις, καθώς και η είσοδος μελών κυνηγετικών συλλόγων σε σχολεία.
___________________
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
«Οτιδήποτε περιέχει βία είναι αντιπαιδαγωγικό»
Με ποιο σκεπτικό το υπουργείο προχώρησε σε αυτή την κίνηση, ουσιαστικά κρατώντας τους μαθητές μακριά από χώρους αιχμαλωσίας και εκμετάλλευσης ζώων και τους κυνηγούς μακριά από τα σχολεία;
Τα σχολεία ήταν ξέφραγο αμπέλι. Καταλάβαμε ότι έμπαινε ο πάσα ένας με κάποιο πρόσχημα εξασφαλίζοντας μια άδεια εκεί από έναν γνωστό του διευθυντή του σχολείου, τον σύλλογο διδασκόντων κ.λπ., χωρίς καν να υποβάλλει εκπαιδευτικά προγράμματα για έγκριση ή με «υποπαραπειστικά» εκπαιδευτικά προγράμματα.
Ετσι κάποιος μπορεί να πάει να μιλήσει προσχηματικά για έναν υγροβιότοπο και αντ’ αυτού μιλάει, κάνοντας πλύση εγκεφάλου, για το κυνήγι. Το σκεπτικό του υπουργείου είναι να διαφυλάξει την εκπαιδευτική διαδικασία από τρίτα πρόσωπα που μπαίνουν στον χώρο του σχολείου για να υπηρετήσουν τα δικά τους συντεχνιακά συμφέροντα.
Η πολιτική του υπουργείου εστιάζεται στο τι είναι αντιπαιδαγωγικό και τι δεν είναι. Και αυτό δεν το κρίνουμε εμείς. Αυτό το έχει κρίνει το παγκόσμιο οικολογικό, περιβαλλοντικό, προοδευτικό κίνημα. Και το έχουν κρίνει παιδαγωγοί σε όλο τον κόσμο. Οτι, δηλαδή, οπουδήποτε εμπλέκεται πράξη βίας σε σχέση με τα παιδιά -και το κυνήγι έχει πράξεις βίας, τα εκτροφεία γουνοφόρων προφανώς παραπέμπουν σε πράξεις βίας γιατί αφορούν ζώα που προορίζονται να σφαχτούν και να γδαρθούν- δεν συνάδει με την παιδαγωγική στα σχολεία. Ιδίως όταν μιλάμε για Δημοτικά και Νηπιαγωγεία. Οτιδήποτε λοιπόν εμπεριέχει βία ή έχει σχέση με την κουλτούρα των όπλων, είναι αντιπαιδαγωγικό.
Αυτές οι αποφάσεις του υπουργείου έχουν προκαλέσει επιδοκιμασίες, αλλά και έντονες επικρίσεις. Τι λέτε γι’ αυτό;
Αναγνωρίζω ότι είναι πολύ σύνθετο θέμα. Οτι μέχρι τώρα υπήρχε μια αντιμετώπιση του τύπου «εντάξει, τι έγινε», αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα, τα παιδιά δεν μπορούν να εκτίθενται στο θέαμα ή να προσχωρούν στην κουλτούρα των όπλων από τα 8 τους χρόνια. Κανένας λογικός άνθρωπος, ακόμη και κυνηγός εχέφρων, δεν θα συμφωνούσε να μπαίνουν τα παιδιά στη διαδικασία αυτή από το Δημοτικό.
Πρέπει να συμφωνήσουμε ως κοινωνία ότι κάποια πράγματα πρέπει να τα δούμε όχι από τη σκοπιά και το συμφέρον οργανωμένων ομάδων, συντεχνιών, ομοσπονδιών κτλ, αλλά από τη μεριά του συμφέροντος των μαθητών. Τι είναι θετικό ή αρνητικό για τον ψυχισμό των παιδιών, για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους, για τη διαμόρφωση δημοκρατικών και ανοιχτόμυαλων πολιτών αύριο και βεβαίως να την κάνουμε τη συζήτηση πάνω σ’ αυτό. Αλλά όχι στην «αρχή» του ξέφραγου αμπελιού για τα σχολεία.
Σας κατηγορούν ότι εξορίζετε από τα σχολεία νόμιμες δραστηριότητες.
Το υπουργείο Παιδείας δεν αξιολογεί ούτε ακυρώνει νόμιμες δραστηριότητες, στο πλαίσιο δηλαδή της νομιμότητας που παραχωρεί το Σύνταγμα, οι νόμοι και η πολιτεία. Δεν παρεμβαίνει σε αυτό. Το υπουργείο Παιδείας έχει λόγο μόνο σε ό,τι αφορά τον παιδαγωγικό ή μη χαρακτήρα των όποιων δραστηριοτήτων. Σε αυτό το κομμάτι είναι η παρέμβαση του υπουργείου. Συνεπώς, το υπουργείο δεν κηρύσσει στην παρανομία ούτε τη γουνοποιία ούτε το κυνήγι. Αλλά και ο τζόγος είναι νόμιμη δραστηριότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάμε τους πράκτορες του ΟΠΑΠ στα Δημοτικά.
Υποκαθιστάτε τον υπουργό Παιδείας, όπως γράφτηκε, ή έχετε την κάλυψή του σε αυτές τις ενέργειες;
Δεν πρόκειται για πολιτική του Θέμη Δημητρακόπουλου. Είναι πολιτική του υπουργείου. Υπογράφουν οι αρμόδιοι διευθυντές, στέλνουν τις εισηγήσεις τους, οι αρμόδιες για τη σχολική μέριμνα και τις σχολικές δράσεις υπηρεσίες. Και το υπουργείο σε αυτό είναι μια γροθιά, δεν κάνει ο καθένας ό,τι γουστάρει.
«Γουρούνι Δημητρακόπουλε, θα σε τελειώσουμε με βόλια για αγριογούρουνο» ήταν μία από τις απειλές που δεχτήκατε γι’ αυτές τις αποφάσεις σας. Τι απαντάτε;
Ουδόλως ιδρώνει το αυτί μου. Σήμερα είμαι εγώ, ως σύμβουλος του υπουργού Νίκου Φίλη. Αύριο μπορεί να είναι κάποιος άλλος. Δεν έχει να κάνει με το πρόσωπό μου. Το τι είμαι εγώ είναι γνωστό. Ξέρουν όλοι πολύ καλά ποιες είναι οι θέσεις μου εδώ και πολλά χρόνια απέναντι στο θέμα του κυνηγιού, απέναντι στη γουνοποιία, γενικά απέναντι στην εκμετάλλευση του περιβάλλοντος, όπως στις Σκουριές, και των νοήμονων και συναισθανόμενων ζώων. Δεν έχει να κάνει αυτό όμως με τη δουλειά που κάνουμε εδώ στο υπουργείο. Το κριτήριο για τις αποφάσεις του υπουργείου είναι ο παιδαγωγικός ή όχι χαρακτήρας των προγραμμάτων εκπαίδευσης και των δράσεων που προτείνονται.
Μήπως χρειάζεται μια ξεκάθαρη διευκρινιστική γνωμοδότηση πάνω στο ζήτημα από το υπουργείο;
Ακριβώς γι’ αυτό απευθύνουμε εντός των ημερών σαφές ερώτημα στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, ώστε να αποφανθεί οριστικά και αμετάκλητα τι είναι παιδαγωγικό και τι όχι και κατά πόσο τέτοιες εκπαιδευτικές δραστηριότητες συνάδουν με τον παιδαγωγικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης και μάλιστα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
ΠΗΓΗ: http://www.efsyn.gr/
0
Ο Δημητρακόπουλος επιμένει στο αποφασίζομεν και διατάσσομεν….
Ο γνωστός αντικυνηγός κ Θέμης Δημητρακόπουλος σύμβουλος στο υπουργείο Παιδείας για θέματα Πολιτισμού, Περιβάλλοντος και Δικαιωμάτων/Αλληλεγγύης, μιλάει στην «Εφ.Συν.» και τονΣυντάκτη Τάσος Σαραντή και προσπαθεί να δικαιολογήσει σε μια προφανώς ΄΄εύκολη΄΄ συνέντευξη τις εγκυκλίους που απέστελλε το υπουργείο στους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, με τις οποίες ουσιαστικά απαγορεύονται οι επισκέψεις μαθητών σε ζωολογικούς κήπους και χώρους εκτροφής ζώων για την παραγωγή γούνας και άλλες εκμεταλλεύσεις, καθώς και η είσοδος μελών κυνηγετικών συλλόγων σε σχολεία.
___________________
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
«Οτιδήποτε περιέχει βία είναι αντιπαιδαγωγικό»
Με ποιο σκεπτικό το υπουργείο προχώρησε σε αυτή την κίνηση, ουσιαστικά κρατώντας τους μαθητές μακριά από χώρους αιχμαλωσίας και εκμετάλλευσης ζώων και τους κυνηγούς μακριά από τα σχολεία;
Τα σχολεία ήταν ξέφραγο αμπέλι. Καταλάβαμε ότι έμπαινε ο πάσα ένας με κάποιο πρόσχημα εξασφαλίζοντας μια άδεια εκεί από έναν γνωστό του διευθυντή του σχολείου, τον σύλλογο διδασκόντων κ.λπ., χωρίς καν να υποβάλλει εκπαιδευτικά προγράμματα για έγκριση ή με «υποπαραπειστικά» εκπαιδευτικά προγράμματα.
Ετσι κάποιος μπορεί να πάει να μιλήσει προσχηματικά για έναν υγροβιότοπο και αντ’ αυτού μιλάει, κάνοντας πλύση εγκεφάλου, για το κυνήγι. Το σκεπτικό του υπουργείου είναι να διαφυλάξει την εκπαιδευτική διαδικασία από τρίτα πρόσωπα που μπαίνουν στον χώρο του σχολείου για να υπηρετήσουν τα δικά τους συντεχνιακά συμφέροντα.
Η πολιτική του υπουργείου εστιάζεται στο τι είναι αντιπαιδαγωγικό και τι δεν είναι. Και αυτό δεν το κρίνουμε εμείς. Αυτό το έχει κρίνει το παγκόσμιο οικολογικό, περιβαλλοντικό, προοδευτικό κίνημα. Και το έχουν κρίνει παιδαγωγοί σε όλο τον κόσμο. Οτι, δηλαδή, οπουδήποτε εμπλέκεται πράξη βίας σε σχέση με τα παιδιά -και το κυνήγι έχει πράξεις βίας, τα εκτροφεία γουνοφόρων προφανώς παραπέμπουν σε πράξεις βίας γιατί αφορούν ζώα που προορίζονται να σφαχτούν και να γδαρθούν- δεν συνάδει με την παιδαγωγική στα σχολεία. Ιδίως όταν μιλάμε για Δημοτικά και Νηπιαγωγεία. Οτιδήποτε λοιπόν εμπεριέχει βία ή έχει σχέση με την κουλτούρα των όπλων, είναι αντιπαιδαγωγικό.
Αυτές οι αποφάσεις του υπουργείου έχουν προκαλέσει επιδοκιμασίες, αλλά και έντονες επικρίσεις. Τι λέτε γι’ αυτό;
Αναγνωρίζω ότι είναι πολύ σύνθετο θέμα. Οτι μέχρι τώρα υπήρχε μια αντιμετώπιση του τύπου «εντάξει, τι έγινε», αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα, τα παιδιά δεν μπορούν να εκτίθενται στο θέαμα ή να προσχωρούν στην κουλτούρα των όπλων από τα 8 τους χρόνια. Κανένας λογικός άνθρωπος, ακόμη και κυνηγός εχέφρων, δεν θα συμφωνούσε να μπαίνουν τα παιδιά στη διαδικασία αυτή από το Δημοτικό.
Πρέπει να συμφωνήσουμε ως κοινωνία ότι κάποια πράγματα πρέπει να τα δούμε όχι από τη σκοπιά και το συμφέρον οργανωμένων ομάδων, συντεχνιών, ομοσπονδιών κτλ, αλλά από τη μεριά του συμφέροντος των μαθητών. Τι είναι θετικό ή αρνητικό για τον ψυχισμό των παιδιών, για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους, για τη διαμόρφωση δημοκρατικών και ανοιχτόμυαλων πολιτών αύριο και βεβαίως να την κάνουμε τη συζήτηση πάνω σ’ αυτό. Αλλά όχι στην «αρχή» του ξέφραγου αμπελιού για τα σχολεία.
Σας κατηγορούν ότι εξορίζετε από τα σχολεία νόμιμες δραστηριότητες.
Το υπουργείο Παιδείας δεν αξιολογεί ούτε ακυρώνει νόμιμες δραστηριότητες, στο πλαίσιο δηλαδή της νομιμότητας που παραχωρεί το Σύνταγμα, οι νόμοι και η πολιτεία. Δεν παρεμβαίνει σε αυτό. Το υπουργείο Παιδείας έχει λόγο μόνο σε ό,τι αφορά τον παιδαγωγικό ή μη χαρακτήρα των όποιων δραστηριοτήτων. Σε αυτό το κομμάτι είναι η παρέμβαση του υπουργείου. Συνεπώς, το υπουργείο δεν κηρύσσει στην παρανομία ούτε τη γουνοποιία ούτε το κυνήγι. Αλλά και ο τζόγος είναι νόμιμη δραστηριότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάμε τους πράκτορες του ΟΠΑΠ στα Δημοτικά.
Υποκαθιστάτε τον υπουργό Παιδείας, όπως γράφτηκε, ή έχετε την κάλυψή του σε αυτές τις ενέργειες;
Δεν πρόκειται για πολιτική του Θέμη Δημητρακόπουλου. Είναι πολιτική του υπουργείου. Υπογράφουν οι αρμόδιοι διευθυντές, στέλνουν τις εισηγήσεις τους, οι αρμόδιες για τη σχολική μέριμνα και τις σχολικές δράσεις υπηρεσίες. Και το υπουργείο σε αυτό είναι μια γροθιά, δεν κάνει ο καθένας ό,τι γουστάρει.
«Γουρούνι Δημητρακόπουλε, θα σε τελειώσουμε με βόλια για αγριογούρουνο» ήταν μία από τις απειλές που δεχτήκατε γι’ αυτές τις αποφάσεις σας. Τι απαντάτε;
Ουδόλως ιδρώνει το αυτί μου. Σήμερα είμαι εγώ, ως σύμβουλος του υπουργού Νίκου Φίλη. Αύριο μπορεί να είναι κάποιος άλλος. Δεν έχει να κάνει με το πρόσωπό μου. Το τι είμαι εγώ είναι γνωστό. Ξέρουν όλοι πολύ καλά ποιες είναι οι θέσεις μου εδώ και πολλά χρόνια απέναντι στο θέμα του κυνηγιού, απέναντι στη γουνοποιία, γενικά απέναντι στην εκμετάλλευση του περιβάλλοντος, όπως στις Σκουριές, και των νοήμονων και συναισθανόμενων ζώων. Δεν έχει να κάνει αυτό όμως με τη δουλειά που κάνουμε εδώ στο υπουργείο. Το κριτήριο για τις αποφάσεις του υπουργείου είναι ο παιδαγωγικός ή όχι χαρακτήρας των προγραμμάτων εκπαίδευσης και των δράσεων που προτείνονται.
Μήπως χρειάζεται μια ξεκάθαρη διευκρινιστική γνωμοδότηση πάνω στο ζήτημα από το υπουργείο;
Ακριβώς γι’ αυτό απευθύνουμε εντός των ημερών σαφές ερώτημα στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, ώστε να αποφανθεί οριστικά και αμετάκλητα τι είναι παιδαγωγικό και τι όχι και κατά πόσο τέτοιες εκπαιδευτικές δραστηριότητες συνάδουν με τον παιδαγωγικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης και μάλιστα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
ΠΗΓΗ: http://www.efsyn.gr/