Γιωργο,θα κάνει εμφραξη!
Δεν υπάρχει θέμα επάρκειας!
Οι πιέσεις,αυξάνονται στον στενότερο αυλό η πέφτουν στον φαρδυτερο...
Μετρώντας μ'ένα πανομοιότυπο φυσιγγι...
Μακραινοντας έναν κώνο, δίνουμε αφ'ενός περισσότερο χώρο ρίχνοντας τις πιέσεις και ομαλότερη μετάβαση του φορτίου, στον αυλό.
Εδώ μπαίνει το ερωτημα:ΠΌΣΟ ΚΩΝΟ???
Που θα πάρουμε το μεγαλύτερο έργο, με τις δυνατόν λιγότερες παραμορφώσεις των σκαγιων?
Τα σκάγια, σαν ειδικό βαρος, σφαιρικοτητα και σκληροτητα, μας ενδιαφέρουν!
Αυτά θα κάνουν τη δουλειά!
Για να την κάνουν σωστά,ΕΚΕΙ(στο στοχο),Πρέπει να τα βοηθήσουμε, ΕΔΩ (εντός της καννης)!
Όσο "πιέζουμε",ένα ψιλό σκαγι με υψηλές πιέσεις τόσο το παραμορφωνουμε και το κάνουμε...ζαρι!
Μην έχουμε την απαίτηση ένα μολυβδινο ζαρι να ταξιδέψει πιο ευθυβολα απο ενα σφαιρικό όμοιο!
ΙΣΟΡΡΟΠΊΑ!
Είναι ευκολονόητο, πως αλλιώς θα συμπεριφερθεί μια γομωση 36γρμ #4,από μια άλλη 30γρμ #9....
Εκεί υπερτερεί η μοντιφαρισμενη,στον κωνο,στενότερη καννη...
Στα ψιλά σκάγια, για τους παραπάνω λογους!
Και στα χοντρά είναι καλύτερη,με τον κωνο...
Μετρήσιμα καλύτερη....
Δεν είναι όμως τόση η διαφορά, στο χοντρό, ακριβώς για τον λόγο πως είναι χοντρό!
Παθαίνει μικρότερες παραμορφώσεις,αναλογικά, στην επιφάνεια του.
Μας επιτρέπει περισσότερα "γκάζια "!