Ρε φίλε πας που πας για περδικα δεν περνεις ένα σκυλάκι φερμας να ευχαριστηθείς.
Πέρδικα
- Thread starter George Ant.
- Ημερομηνία δημιουργίας
νοτια μερια ,,,,,,
νομό;;
Παραλία Τρυπητής?
Σωστά
Νότια,ναι.Ηράκλειο.
ωραίος ψαρότοπος
Αυτός πιστεύω εγώ είναι ο λόγος που καλό θα είναι να την προστατεύσουμε εμείς που την αγαπάμε ,με την παρουσία μας στους τόπους της.
Το ίδιο ισχύει για τον λαγό και γενικότερα τα ενδημικά.
Καταλαβαίνω απόλυτα τον θυμό και την πίκρα που νιώθουμε σε τέτοια περιστατικά.
Τα ενδημικά ανήκουν στην παράδοση μας και οφείλουμε να μην τα παραδοσουμε αμαχητί.
Καλησπέρα μια πολύ ωραία έξοδο σήμερα για πέρδικες με τον συν κυνηγό μου και τα σκυλιά μας με πολύ ωραίο καιρό κρύο ΒΑ άνεμο μέτριο. Το πρωί στο ξημέρωμα τις ακούσαμε και ξεκινήσαμε με μεγάλη αισιοδοξία. Πολύ γρήγορα ήρθε η φέρμα και από τους τρεις σκύλους στην ίδια αναθυμίαση από τις ωραίες εικόνες που μένουν στο μυαλό μας για πολύ καιρό σηκώθηκαν δύο πουλιά μέσα από ένα ψιλό πουρνάρι που έδειχναν οι σκύλοι δυστυχώς προς στον ήλιο με αποτέλεσμα να μην ρίξει κανείς μας εγώ εκτός του ήλιου έτυχε να έχω προς την κατεύθυνση που έφυγαν και τον συν κυνηγό μου. Η συνέχεια δύσκολη γιατί το βουνό είναι κακό τραχαλο και πυκνό πουρνάρι και μετά από ένα στεφάνι βλέπω τον σκύλο μου να κάνει πόντα φερμα το λέω στο συν κυνηγό μου και ακολουθώ τον σκύλο στην ανηφόρα μέσα στα πουρνάρια και μετά από διακόσια μέτρα σηκώθηκε μόνη της χωρίς να προλάβει να την μπλοκάρει ο σκύλος ήταν αρκετά μακριά και οι δύο ντουφέκες μου άστοχες σηκώθηκε και η άλλη ακόμη ποιο μακριά μόνη της πολύ κυνηγημένα τα πουλιά και σπασμένα. Το μόνο ευχάριστω η ωραία φερμα του σκύλου μου στην ζεστή θέση της πέρδικας στα 15 με 20 μέτρα από εκεί που σηκώθηκε εάν είχε δεχτεί θα ήταν ωραία φάση γιατί ο σκύλος δεν έσπαγε με τίποτα με ανάγκασε να ρίξω πέτρα για να σπάσει. Καλή συνέχεια σε όλους.
Μπράβο χάρη σε σένα και στο σκυλάκο σου!!!
Μια χαρά τα πήγατε!!!
Καμία μέρα να κανονίσουμε για κυνήγι.
Καιρό έχουμε να πάμε παρέα.
Καλησπέρα άλλη μία πολύ ωραία έξοδο σήμερα για πέρδικες με τον συν κυνηγό μου .Το ξημέρωμα μας βρήκε στο βουνό αλλά σήμερα είχε ποιο δυνατό αέρα από εχτές ΒΑ δεν τις ακούσαμε το πρωί . Οπότε ξεκινήσαμε βάση των εκπαιδευτικών που είχαμε κάνει για πως θα κινηθούμε. Πολύ γρήγορα τα σκυλιά μας βρήκαν φρέσκους ντορους και άρχισαν οι πόντες φερμες ο σκύλος μου ακολουθούσε μια φρέσκια οσμή και μου έδωσε να καταλάβω ότι κάτι ακολουθεί μέχρι που έμεινε στην φέρμα άλλα σηκώθηκε αμέσως και με την δεύτερη ντουφέκια ήρθε μαζί μας. Η πρώτη δίκη του πέρδικα του νεαρού σκύλου μου ήταν γεγονός η χαρά μεγάλη που συνοδεύτηκε με ένα ωραίο σπορτ. Το πουλί που χτύπησα ήταν κότσος και υποθέσαμε ότι το κοπάδι είχε ανέβει ποίο ψηλά και είχε μείνει πισω. Συνεχίσαμε προς την κορυφή του βουνού αλλά λόγω του δυνατού αέρα και της λάθος συνενόησης από πλευράς μου με τον συν κυνηγό μου ήταν να σηκώσουν το κοπάδι οι σκύλοι του μακριά του με αποτέλεσμα να μην πάρει κάποιο από τα πέντε πουλιά που σηκώθηκαν.
Attachments
Last edited:
Ε
Ευχαριστώ να είσαι καλά και καλά να περνάς.
Απόγευμα σήμερα στο βουνό και ο ήλιος μας αποτέλειωσε μέχρι που έδυσε.
Δεν εχουμε βρει τιποτα και κατά την επιστροφή για το αμαξι κι ενω η ώρα είναι 6,15 βλέπω το σκύλο να τρελαίνεται και να τραβιέται προς την άκρη ενος γκρεμού. Απο κει κοντα σήκωσε 4 πουλιά και ισα που πρόλαβα να ρίξω σε ενα . Κατάλαβα οτι το πουλί έπεσε και εκει αρχίζει το μαρτύριο . Δεν υπηρχε περιπτωση να το αφήσω. Χρειάστηκε ολόκληρος κύκλος για να προσεγγισω το μερος . Η ωρα περνούσε ,νύχτωνε και το μέρος πολυ δύσκολο. Τελικα την βρήκε ο σκύλος . Απο κει και μετά αφου βγήκαμε απο το δρομολογιό μας ,για να φάασουμε στο αμαξι δυσκολευτήκαμε πολυ . Ειχε πια νυχτώσει και έπρεπε να περάσουμε μεσα απο σάρες, απο δυσκολα σημεία και μετά μεσα από πυκνά πουρνάρια. Ευτυχώς όμως ολα καλά.
Δεν εχουμε βρει τιποτα και κατά την επιστροφή για το αμαξι κι ενω η ώρα είναι 6,15 βλέπω το σκύλο να τρελαίνεται και να τραβιέται προς την άκρη ενος γκρεμού. Απο κει κοντα σήκωσε 4 πουλιά και ισα που πρόλαβα να ρίξω σε ενα . Κατάλαβα οτι το πουλί έπεσε και εκει αρχίζει το μαρτύριο . Δεν υπηρχε περιπτωση να το αφήσω. Χρειάστηκε ολόκληρος κύκλος για να προσεγγισω το μερος . Η ωρα περνούσε ,νύχτωνε και το μέρος πολυ δύσκολο. Τελικα την βρήκε ο σκύλος . Απο κει και μετά αφου βγήκαμε απο το δρομολογιό μας ,για να φάασουμε στο αμαξι δυσκολευτήκαμε πολυ . Ειχε πια νυχτώσει και έπρεπε να περάσουμε μεσα απο σάρες, απο δυσκολα σημεία και μετά μεσα από πυκνά πουρνάρια. Ευτυχώς όμως ολα καλά.
Μπράβο κομάντο !!! ... έτσι παπούτσι απ΄τον τόπο σου (όχι ρωσίδες και ουκρανές)
Ήθελα να στο πω από εχθές που προβληματιζόσουνα για να τραβήξεις στο βουνό ...
ωραια περιπετεια περασεςςςς,,αλα τα περδικοβουνια κρυβουν πολλααα ατυχηματααα, προσεχεεεε,,,προχτες στα δικαμας βουνα γλυστρησε και τουφεκιστηκε στον μυροο ενως φιλουμου ο γαμπροστουυυ, διασωθηκε στο τσαφφφφ με σουπερ πουμα
Μπραβο σου .Και εμενα δεν μου αρεσει να αφηνω πουλια .Μολις ξεκουραστεις θα εισαι χαρουμενος .Αν την αφηνες δεν θα κοιμωσουν το βραδυ .Εχασα ενα πουλι περσι και ακομα το κλαιω
Σημερα αποφασισα να ψαξω ενα σημειο με μεγαλη πιθανοτητα να τις βρω. Μιλαμε για 3 με 4 πουλια οχι τιποτα τρελο.
Εφαγα ενα ανέβασμα παλουκι μιάμιση ώρα και μετα χαλαρα. Φτανοντας στο σημειο βλεπω τον σκυλο να τραβάει προς τον γκρεμο. Κάνω τη μαλακία να του μιλήσω ενώ συνεννοούμαστε μία χαρά με την κίνηση του χεριού και με τη σφυρίχτρα και να του πω "εδω "δείχνοντας. Με το εδω, να και το πρρρρρρρρ.Εφυγαν προς την αλλη κατευθυνση και διπλωσαν στο γκρεμο. Ηταν 3 πουλια.
Τι κι αν κατεβήκαμε όλο το γκρεμό δεν μπορέσαμε να της βρούμε πουθενά αφού το σίγουρο είναι ότι πρέπει να βούτηξαν πολύ κάτω.
Συνεχίζουμε την πορεία και κάποια στιγμή ακούω το σκύλο να βγάζει ένα κλαφούνισμα και κατάλαβα ότι εχεινξεπετάξει κάποιον λαγό . Επειδή όμως είχε πολλές ανωμαλίες ο τόπος και μεγαλους βραχους δεν μπόρεσα να τον δω έγκαιρα παραμόνο όταν είχε φύγει και ανεβαινε προς τα πάνω στα 100μ από μένα.
Επιστρέφουμε στο αυτοκίνητο σκεπτικό να σταματήσουμε σε ένα σημείο που κυνηγάω συνήθως.
Μέτωπο σταματάω κατεβαίνω ανοίγω το πορτ μπαγκάζ βγάζω το όπλο γεμίζω φορά το γιλέκο και ανοίγω την πόρτα του σκύλου που ίιος σκύλος και κλείνω την πόρτα 15 μέτρα από μένα στο ουρανέ στο δρόμο πίσω από μία πέτρα με δύο τούφες χορταράκια ήταν ένα ζευγάρι πέρδικες οι οποίες αφου καβάλησαν τον δρόμο βούτηξαν κάτω και δεξιά. Δεν τις τουφέκισα . Τις αφησα να δω που θα πάνε ωστε να πάω με τον σκύλο. Νομίζω πως δικαιούται και αυτός το μεγαλύτερο θα έλεγα κομμάτι αυτής ευχαρίστησης .
Ευτυχώς το σημείο ήταν προσβάσιμο και όχι πολύ μακριά όμως τα πράγματα άλλαξαν σε χρόνο μηδέν εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται ένα αγροτικό σταματάει στην απέναντι στροφή του δρόμου κατεβαίνει ένας που προσέχει κάποια αγελάδια εκεί στο βουνό και αρχίζει ξαφνικά να φωνάζει.
Εεεεεεεε ε εεεεεε μπρρρρρρ....
Το τι μπινελίκια άρχισα να ρίχνω εκείνη την ώρα δεν φαντάζεστε. Τότε έγινε όντως αυτό που φοβόμουνα . Και τα δύο πουλιά σηκώθηκαν και από κει βούτηξαν τουλάχιστον 500 μέτρα κάτω σε πυκνό και αδιαπέραστο σημείο.
Η μέρα φαινόταν ότι ήθελε να μου κάνει ένα δώρο σήμερα αλλά τελικά ήθελε να μου σπάσει τα α****** περισσότερο από τις άλλες μέρες.
Κατεβήκαμε ,κάναμε μια βόλτα σε ολο το κομμάτι μήπως και βρούμε καμιά αλλη αλλα δεν. Τον μάζεψα και 11, 30 φύγαμε για το σπίτι χορτασμένοι απο εικόνες και μπινελίκια.
Εφαγα ενα ανέβασμα παλουκι μιάμιση ώρα και μετα χαλαρα. Φτανοντας στο σημειο βλεπω τον σκυλο να τραβάει προς τον γκρεμο. Κάνω τη μαλακία να του μιλήσω ενώ συνεννοούμαστε μία χαρά με την κίνηση του χεριού και με τη σφυρίχτρα και να του πω "εδω "δείχνοντας. Με το εδω, να και το πρρρρρρρρ.Εφυγαν προς την αλλη κατευθυνση και διπλωσαν στο γκρεμο. Ηταν 3 πουλια.
Τι κι αν κατεβήκαμε όλο το γκρεμό δεν μπορέσαμε να της βρούμε πουθενά αφού το σίγουρο είναι ότι πρέπει να βούτηξαν πολύ κάτω.
Συνεχίζουμε την πορεία και κάποια στιγμή ακούω το σκύλο να βγάζει ένα κλαφούνισμα και κατάλαβα ότι εχεινξεπετάξει κάποιον λαγό . Επειδή όμως είχε πολλές ανωμαλίες ο τόπος και μεγαλους βραχους δεν μπόρεσα να τον δω έγκαιρα παραμόνο όταν είχε φύγει και ανεβαινε προς τα πάνω στα 100μ από μένα.
Επιστρέφουμε στο αυτοκίνητο σκεπτικό να σταματήσουμε σε ένα σημείο που κυνηγάω συνήθως.
Μέτωπο σταματάω κατεβαίνω ανοίγω το πορτ μπαγκάζ βγάζω το όπλο γεμίζω φορά το γιλέκο και ανοίγω την πόρτα του σκύλου που ίιος σκύλος και κλείνω την πόρτα 15 μέτρα από μένα στο ουρανέ στο δρόμο πίσω από μία πέτρα με δύο τούφες χορταράκια ήταν ένα ζευγάρι πέρδικες οι οποίες αφου καβάλησαν τον δρόμο βούτηξαν κάτω και δεξιά. Δεν τις τουφέκισα . Τις αφησα να δω που θα πάνε ωστε να πάω με τον σκύλο. Νομίζω πως δικαιούται και αυτός το μεγαλύτερο θα έλεγα κομμάτι αυτής ευχαρίστησης .
Ευτυχώς το σημείο ήταν προσβάσιμο και όχι πολύ μακριά όμως τα πράγματα άλλαξαν σε χρόνο μηδέν εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται ένα αγροτικό σταματάει στην απέναντι στροφή του δρόμου κατεβαίνει ένας που προσέχει κάποια αγελάδια εκεί στο βουνό και αρχίζει ξαφνικά να φωνάζει.
Εεεεεεεε ε εεεεεε μπρρρρρρ....
Το τι μπινελίκια άρχισα να ρίχνω εκείνη την ώρα δεν φαντάζεστε. Τότε έγινε όντως αυτό που φοβόμουνα . Και τα δύο πουλιά σηκώθηκαν και από κει βούτηξαν τουλάχιστον 500 μέτρα κάτω σε πυκνό και αδιαπέραστο σημείο.
Η μέρα φαινόταν ότι ήθελε να μου κάνει ένα δώρο σήμερα αλλά τελικά ήθελε να μου σπάσει τα α****** περισσότερο από τις άλλες μέρες.
Κατεβήκαμε ,κάναμε μια βόλτα σε ολο το κομμάτι μήπως και βρούμε καμιά αλλη αλλα δεν. Τον μάζεψα και 11, 30 φύγαμε για το σπίτι χορτασμένοι απο εικόνες και μπινελίκια.
Πολύχρονος Δημήτρη με υγείαΣημερα αποφασισα να ψαξω ενα σημειο με μεγαλη πιθανοτητα να τις βρω. Μιλαμε για 3 με 4 πουλια οχι τιποτα τρελο.
Εφαγα ενα ανέβασμα παλουκι μιάμιση ώρα και μετα χαλαρα. Φτανοντας στο σημειο βλεπω τον σκυλο να τραβάει προς τον γκρεμο. Κάνω τη μαλακία να του μιλήσω ενώ συνεννοούμαστε μία χαρά με την κίνηση του χεριού και με τη σφυρίχτρα και να του πω "εδω "δείχνοντας. Με το εδω, να και το πρρρρρρρρ.Εφυγαν προς την αλλη κατευθυνση και διπλωσαν στο γκρεμο. Ηταν 3 πουλια.
Τι κι αν κατεβήκαμε όλο το γκρεμό δεν μπορέσαμε να της βρούμε πουθενά αφού το σίγουρο είναι ότι πρέπει να βούτηξαν πολύ κάτω.
Συνεχίζουμε την πορεία και κάποια στιγμή ακούω το σκύλο να βγάζει ένα κλαφούνισμα και κατάλαβα ότι εχεινξεπετάξει κάποιον λαγό . Επειδή όμως είχε πολλές ανωμαλίες ο τόπος και μεγαλους βραχους δεν μπόρεσα να τον δω έγκαιρα παραμόνο όταν είχε φύγει και ανεβαινε προς τα πάνω στα 100μ από μένα.
Επιστρέφουμε στο αυτοκίνητο σκεπτικό να σταματήσουμε σε ένα σημείο που κυνηγάω συνήθως.
Μέτωπο σταματάω κατεβαίνω ανοίγω το πορτ μπαγκάζ βγάζω το όπλο γεμίζω φορά το γιλέκο και ανοίγω την πόρτα του σκύλου που ίιος σκύλος και κλείνω την πόρτα 15 μέτρα από μένα στο ουρανέ στο δρόμο πίσω από μία πέτρα με δύο τούφες χορταράκια ήταν ένα ζευγάρι πέρδικες οι οποίες αφου καβάλησαν τον δρόμο βούτηξαν κάτω και δεξιά. Δεν τις τουφέκισα . Τις αφησα να δω που θα πάνε ωστε να πάω με τον σκύλο. Νομίζω πως δικαιούται και αυτός το μεγαλύτερο θα έλεγα κομμάτι αυτής ευχαρίστησης .
Ευτυχώς το σημείο ήταν προσβάσιμο και όχι πολύ μακριά όμως τα πράγματα άλλαξαν σε χρόνο μηδέν εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται ένα αγροτικό σταματάει στην απέναντι στροφή του δρόμου κατεβαίνει ένας που προσέχει κάποια αγελάδια εκεί στο βουνό και αρχίζει ξαφνικά να φωνάζει.
Εεεεεεεε ε εεεεεε μπρρρρρρ....
Το τι μπινελίκια άρχισα να ρίχνω εκείνη την ώρα δεν φαντάζεστε. Τότε έγινε όντως αυτό που φοβόμουνα . Και τα δύο πουλιά σηκώθηκαν και από κει βούτηξαν τουλάχιστον 500 μέτρα κάτω σε πυκνό και αδιαπέραστο σημείο.
Η μέρα φαινόταν ότι ήθελε να μου κάνει ένα δώρο σήμερα αλλά τελικά ήθελε να μου σπάσει τα α****** περισσότερο από τις άλλες μέρες.
Κατεβήκαμε ,κάναμε μια βόλτα σε ολο το κομμάτι μήπως και βρούμε καμιά αλλη αλλα δεν. Τον μάζεψα και 11, 30 φύγαμε για το σπίτι χορτασμένοι απο εικόνες και μπινελίκια.
Αφού ίδρωσες τη φανέλα, είδες χρώμα, άκουσες και τα φρρρρρρ το κυνήγι θεωρείται επιτυχημένο!... αύριο πάλι