Πέρδικα
- Thread starter George Ant.
- Ημερομηνία δημιουργίας
Και Μάνη παρά την ανομβρία τα πρώτα σημάδια είναι θετικότατα.
Δυστυχώς όμως σε πολλά μέρη που κάηκαν πέρυσι-πρόπερσι έχουν ήδη στηθεί μηχανάκια για ορτύκια...με ότι αυτό συνεπάγεται
Δυστυχώς όμως σε πολλά μέρη που κάηκαν πέρυσι-πρόπερσι έχουν ήδη στηθεί μηχανάκια για ορτύκια...με ότι αυτό συνεπάγεται
Επιβεβαιώνω... Προσωπικά δεν έχω σηκωσει ποτέ όπλο σε πέρδικα στη Μάνη, κ επειδή έχω την ιδιοτροπία να περπατάω πολύ κ παντού θα μπορούσα 100ανταδες φορές τα τελευταία χρόνια , απλά γιατί ούτε με συγκινεί, ούτε νιώθω ότι είμαι εκεί γι αυτές... Πέρα από το θέμα της νομιμότητας... Το φτεροκοπημα κ το σήκωμα του τρυγόνιου κάνει την καρδιά μου να θέλει να βγει από το στήθος, το μπουλούκι με τις πέρδικες για κάποιο λόγο μου κάνει αδιάφορο, δεν νιώθω αυτή την ένταση, δεν με συγκινεί... το θεωρώ ανέντιμο λοιπόν να σηκώσω όπλο σε αυτά τα πουλιά που το κεφάλαιο τους ζει κ μεγαλώνει εκεί... Ας τις χαρεί κάποιος που παίρνει μεγαλύτερη συγκίνηση από μένα... Σε όσους το λέω είτε με κοροϊδεύουν, είτε νομίζουν ότι τους λέω ψέματα, αλλά δεν έχει σημασία, σημασία έχει πως νιώθουμε κ τι κάνουμε εμείς...
Kinigos
Moderator
Όταν το βλέπεις από κοντά να δείς τι όμορφο που είναι ειδικά όταν η μάνα κάνει έτσι το έχω δει πολλές φορές
και τα επερνα χαμπάρι 
Την ίδια συμπεριφορά έχουν και άλλα πουλιά που κάνουν φωλιά στο έδαφος. Εδώ ένας μικρός χαραδριός (Charadrius alexandrinus) που προσπαθεί να με απομακρύνει από τη φωλιά του.
Οι πέρδικες συνεχίζουν παρόμοια συμπεριφορά ακόμα και όταν τα μικρά μεγαλώσουν και πετάνε.
Πολλές φορές η μάνα έμπαινε μπροστά στο σκύλο να την μυρίσει και να την ακολουθήσει ... μέχρι να τον απομακρύνει από το κοπάδι και μετά πέταγε μακρυά. Η συμπεριφορά αυτή ήταν πολύ έντονη και την έχω επιβεβαιώσει επαλειμμένα μέχρι και τον Οκτώβρη.
Καλησπέρα...
Γυρισμος από βουνό με τις καλύτερες εντυπώσεις...
Τα πουλιά παρά πολλά και οι λαγοί το ίδιο
Το κυνήγι μου κράτησε λίγες ώρες αλλά πολύ εύκολα έκανες το όριο..
Τα πουλιά σε μεγάλα μεγέθη για την εποχή τους (εννοώ τα φετινά που άλλες χρονιές ήταν από ορτύκια μέχρι τριγονια σε μέγεθος) καλή σεζόν να έχουμε και καλές και ασφαλές βόλτες
Γυρισμος από βουνό με τις καλύτερες εντυπώσεις...
Τα πουλιά παρά πολλά και οι λαγοί το ίδιο
Το κυνήγι μου κράτησε λίγες ώρες αλλά πολύ εύκολα έκανες το όριο..
Τα πουλιά σε μεγάλα μεγέθη για την εποχή τους (εννοώ τα φετινά που άλλες χρονιές ήταν από ορτύκια μέχρι τριγονια σε μέγεθος) καλή σεζόν να έχουμε και καλές και ασφαλές βόλτες
προσπαθω να μαζεψω ηλικο για να κανω κατι ολοκληρομενο......Μπράβο Αντρέα καλή αρχή και καλή συνέχεια ...
Βιντεάκι θα δούμε ;
Κυνήγι πέρδικας λοιπόν σήμερα.
Τις πέτυχα σε ένα μέρος που ήξερα αλλά επειδή την προηγούμενη Κυριακή δεν τις πέτυχα εκεί πήγα πιο ξενέρωτα από ότι έπρεπε και δεν βγήκα απ' το μέρος που έπρεπε.
Έτσι με είδαν και έφυγαν από μακρυά ενώ απ' το σωστό μέρος θα έβγαινα πιο κοντά τους.
Έκανα σε μια ένα μακρυνό ντουμπλε απελπισίας και πήρα σκάγια με αποτέλεσμα να κάτσει στα 100 μέτρα από κει που έφαγε την τουφεκιά.
Τρέχω κατά κει για να την καταφέρω και έχει πάρει αλλά εκατό μέτρα όταν την βλέπω να στραταριζει.
Πλησιάζω όσο μπορώ και τη βλέπω να στέκεται σε ένα χαρακι.
Τις ρίχνω άλλες δύο.
Σαν να την είδα να έπεσε....αλλά όταν πήγα εκεί είδα τα αίματα αλλά η πέρδικα άφαντη.
Έφαγα τον κόσμο αλλά άλλο αίμα δε βρήκα ώστε να βρω από που έφυγε και που τρύπωσε.
Έτσι την έχασα.
Έφυγα απελπισμένος για τη ζημιά που έκανα χωρίς να καταφέρω να την πάρω και συνέχισα.
Μετά από ώρα πέφτω σε ένα άλλο μπουλούκι σε μέρος που δεν είχα ξαναβγάλει πέρδικες.
Κάτι με έβαλε να περάσω από κει ενώ κανονικά έχω άλλη διαδρομή.
Σηκώνονται σε καλή απόσταση για βολή διότι έπεσα κοντά τους χωρίς να φαινομαι σε ένα γύρισμα και ρίχνω σε μία και ενώ την είχα σίγουρη η πέρδικα έφυγε κανονικά χωρίς να φανεί ότι πήρε σκάγια.
Όμως δεν προλαβαίνω καν να σκεφτώ πως έχασα αυτό το πουλί διότι ταυτόχρονα σηκώνεται κι άλλη.
Ρίχνω στην άλλη και την περνώ.
Παίρνοντας λοιπόν την πρώτη για φέτος περνώ βαθειά ανάσα και νιώθω ωραία!!!
Και ενώ σχεδιάζω άλλη πορεία τελικά αποφασίζω να κινηθώ προς τα κει που πήγε η πρώτη που έριξα και έφυγε ενώ ήμουν σίγουρος ότι την είχα.
Στα 200 μέτρα περίπου πέρνει το μάτι μου μια μικροσκοπική κυλιδα αίμα.
Λέω έχει γούστο να πήρε σκάγια η πρώτη.
Πάω λίγο πιο πέρα και βλέπω πιο μεγάλη κυλιδα αίμα.
Συνεχίζω να ψάχνω και βλέπω πάρα πολύ αίμα.
Και στο ένα μέτρο κουνιέται η πέρδικα που είχα τουφεκισει να φύγει αλλά δεν είχε άλλη δύναμη.
Την πιάνω και ζει ακόμη.
Ο κωλος της κόσκινο από την τουφεκιά.
Και όμως έφυγε σαν να μην είχε πάρει σκάγια και άντεξε να πάει τόσο μακριά.
Ο θεός με έριξε ακριβως στην πορεία της μέσα σε ένα ολόκληρο βουνό και από κει και πέρα η δική μου παρατηρητικότητα και η εμπειρία μου με έκαναν να πάρω στην ουσία ένα χαμένο πουλί.
Ένιωσα τέτοια χαρά που δεν περιγράφεται.
Είναι αμαρτία να πεθαίνεις μια πέρδικα και να μην την παίρνει ο κυνηγός που τη χτύπησε.
Μετά συνέχισα με αγριοπερίστερα.
Αυτά...
Τις πέτυχα σε ένα μέρος που ήξερα αλλά επειδή την προηγούμενη Κυριακή δεν τις πέτυχα εκεί πήγα πιο ξενέρωτα από ότι έπρεπε και δεν βγήκα απ' το μέρος που έπρεπε.
Έτσι με είδαν και έφυγαν από μακρυά ενώ απ' το σωστό μέρος θα έβγαινα πιο κοντά τους.
Έκανα σε μια ένα μακρυνό ντουμπλε απελπισίας και πήρα σκάγια με αποτέλεσμα να κάτσει στα 100 μέτρα από κει που έφαγε την τουφεκιά.
Τρέχω κατά κει για να την καταφέρω και έχει πάρει αλλά εκατό μέτρα όταν την βλέπω να στραταριζει.
Πλησιάζω όσο μπορώ και τη βλέπω να στέκεται σε ένα χαρακι.
Τις ρίχνω άλλες δύο.
Σαν να την είδα να έπεσε....αλλά όταν πήγα εκεί είδα τα αίματα αλλά η πέρδικα άφαντη.
Έφαγα τον κόσμο αλλά άλλο αίμα δε βρήκα ώστε να βρω από που έφυγε και που τρύπωσε.
Έτσι την έχασα.
Έφυγα απελπισμένος για τη ζημιά που έκανα χωρίς να καταφέρω να την πάρω και συνέχισα.
Μετά από ώρα πέφτω σε ένα άλλο μπουλούκι σε μέρος που δεν είχα ξαναβγάλει πέρδικες.
Κάτι με έβαλε να περάσω από κει ενώ κανονικά έχω άλλη διαδρομή.
Σηκώνονται σε καλή απόσταση για βολή διότι έπεσα κοντά τους χωρίς να φαινομαι σε ένα γύρισμα και ρίχνω σε μία και ενώ την είχα σίγουρη η πέρδικα έφυγε κανονικά χωρίς να φανεί ότι πήρε σκάγια.
Όμως δεν προλαβαίνω καν να σκεφτώ πως έχασα αυτό το πουλί διότι ταυτόχρονα σηκώνεται κι άλλη.
Ρίχνω στην άλλη και την περνώ.
Παίρνοντας λοιπόν την πρώτη για φέτος περνώ βαθειά ανάσα και νιώθω ωραία!!!
Και ενώ σχεδιάζω άλλη πορεία τελικά αποφασίζω να κινηθώ προς τα κει που πήγε η πρώτη που έριξα και έφυγε ενώ ήμουν σίγουρος ότι την είχα.
Στα 200 μέτρα περίπου πέρνει το μάτι μου μια μικροσκοπική κυλιδα αίμα.
Λέω έχει γούστο να πήρε σκάγια η πρώτη.
Πάω λίγο πιο πέρα και βλέπω πιο μεγάλη κυλιδα αίμα.
Συνεχίζω να ψάχνω και βλέπω πάρα πολύ αίμα.
Και στο ένα μέτρο κουνιέται η πέρδικα που είχα τουφεκισει να φύγει αλλά δεν είχε άλλη δύναμη.
Την πιάνω και ζει ακόμη.
Ο κωλος της κόσκινο από την τουφεκιά.
Και όμως έφυγε σαν να μην είχε πάρει σκάγια και άντεξε να πάει τόσο μακριά.
Ο θεός με έριξε ακριβως στην πορεία της μέσα σε ένα ολόκληρο βουνό και από κει και πέρα η δική μου παρατηρητικότητα και η εμπειρία μου με έκαναν να πάρω στην ουσία ένα χαμένο πουλί.
Ένιωσα τέτοια χαρά που δεν περιγράφεται.
Είναι αμαρτία να πεθαίνεις μια πέρδικα και να μην την παίρνει ο κυνηγός που τη χτύπησε.
Μετά συνέχισα με αγριοπερίστερα.
Αυτά...
Περιπετειώδης η σημερινή ημέρα
Έχει αυτό το πουλί την ιστορία του.
Είναι ένα κυνήγι που θέλει ψυχή.
Εχεις μεγάλο δίκιο Άρη
Μπραβο Στέλιο για την επιμονή σου και τις επιτυχίες σου!!!
Ευχαριστώ να σαι καλά!
Νιώθω πολύ ωραία που μπόρεσα και παρατήρησα μια κηλίδα αίμα σαν στραγάλι μέσα σε ένα ολόκληρο βουνό και δεν πήγε το πουλί χαμένο.
Αν δεν είχα χάσει και το άλλο θα ήταν σούπερ.
Αλλά για μένα που δεν έχω σκύλο είναι όλα πολύ δύσκολα.
Αν είχα σκυλί σίγουρα θα έπαιρνα και το άλλο πουλί.
Καλημέρα!